ma coś chyba z głową, nie jestem rozmowna wobec facetów w pracy, bo...

wszelkie zagadywania, żarty uważam za jakiś podryw no to sie postanowiłam przełamać i nie być taka spięta, i...po jakichś moich przyjaznych słowach, kolega doznał jakiegoś ataku radości, zapytałam go o coś a on wyskoczył jak z procy mi pomagać i zaczął gadać, że on by nie miał sumienia mnie oszukać (odpowiedź na mój żart, że mnie wprowadza specjalnie w błąd). to był podryw czy nie? :D jestem jakaś dziwna? :(