Rozstanie, dziecko .

Rozstalam się z facetem, mam z nim 1,5 roczne dziecko. Rozstanie nic nie wnosi bo i tak ciągle siedzi zagranicą bo praca i przyjezdzal co 4 mies do dziecka dalej rano ja mmusialam wstawać a jak płakała to-weź ja ona za tobą plac ze i tak wkolko. Jestem zmęczona dzieckiem nie mam na nic czasu i 20 idzie spać a ja wtedy leżę i placze w poduszkę do nocy. Na wszystko się buntuje wszystko rozrzuca mam dość tej całej sytuacji. Dziadkowie twierdza ze nie powinnam krzyknac na dziecko a jak zabawki se porozrzucane to twierdzą że siedzę w bałaganie. Tylko się odwroce a mała otwiera Polki i wszystko rozrzuca. Nie mam sil już na nic. Taka sprawiedliwość ze facet zapłaci 400zł robi co chce a Ty siedz z dzieckiem i wycjowuj bez żadnej pomocy...

widzialy galy co braly

zawsze są weekendowe spotkania z tatusiami...można sobie to zagwarantować sądownie i wtedy musi spełniać swój obowiązek.Jeśli nie to znowu się sądzić aż się uzyska dla siebie dogodny rezultat. BO ZROBIĆ DZIECKO TO JEST ŁATWO A WYCHOWANIE JEST JUŻ CIĘŻKIE

Tak tylko że jeżeli będę się sądzić o to żeby spędzał z nią weekendy a on powie nie ? Albo wtedy ustanowia mi alimenty 100zł bo bbędzie zapier w Polsce za 1000zl

A ile masz lat? Ja też zostałam matką dosyć szybko. Jeszcze na studiach. I wtedy jak moja córka była taka mała, to ja myślałam, że zwariuje. Miałam wrażenie, że cały świat wali mi się na głowę. Bo moja córka też strasznie bałaganiła. A ja nie dosyć, że się nią zajmowałam, to jeszcze musiałam się uczyć. Ale zebrałam się w sobie, przestałam narzekać. Skończyłam studia, poszłam do pracy i dzisiaj z sentymentem wracam do tamtych chwil. I często żałuję, że moja córka nie jest tym małym, kochanym szkrabem.