Erasmus i związek

Witam, to mój pierwszy temat na forum, nie mam się tu do kogo zwrócić, znajomi zostali w Polsce, a przez facebooka głupio mi o czymś takim gadać, wolę tutaj, anonimowo :) Ale do sedna... Wyjechałam z chłopakiem na Erasmusa, mieszkamy razem, większość czasu spędzamy wspólnie z uwagi na to, że duża część przedmiotów nam się pokrywa. Kochamy się bardzo, jest cudownie, ale... no właśnie, zawsze jest jakieś ale. Ostatnio odczuwam, jakby myślami był gdzieś zupełnie indziej, wspomina o koleżankach, które poznał na zajęciach, dwa razy już się z nimi umówił w barze. Jak chciałam z nim pójść, to stwierdził, że to jest spotkanie tylko ludzi z jego grupy. Nic nie mówiłam, bo przed przyjazdem tutaj obiecaliśmy sobie, że nie będziemy na siebie naskakiwać i, że będziemy chcieli poznać wielu nowych znajomych. Czy mam się martwić? Przedwczoraj wrócił do akademika o 3 w nocy... :(

wyjdź bez niego ze swoimi znajomymi ;) btw puść flirciarza wolno - niech zmyka

A co nie umiesz utrzymac Polaka przy sobie? Podobno polki sa takie ladne a mezczyzni patrza na wyglad?

Po co piszesz ze sie kochacie skoro on ewidentnie szuka sobie nowych dup? Wez sie dziewczyno za nauke i nie marnuj czasu na utrzymanie fiuta za wszelka cene!

na erasmusach ludzie zdradzaja sie masowo, nowe otoczenie, nowi ludzie przystojni faceci z roznych krajow, ladne dziewczyny, imprezy integracyjne wiec zdrady to chleb powszedni