Noszenie dziecka.

Kiedys pisałam, ze bardzo dużo nosze swojego malucha, wtedy ok 2 miesięcznego, a co niektóre panie naskoczyly na mnie, ze zobaczę jak mi wejdzie na leb i najlepiej na/sra... Musze wam powiedzieć, ze nic takiego sie stalo. Mam kochane grzeczne dziecko, które nigdy nie wymuszalo noszenia. Cieszę się, ze miałam wasze zdanie w dup/ie i nosilam dziecko kiedy tylko moglam. Stracilabym piękne chwile z moim bobasem.

Dużo zależy od dziecka. Jak maluch jest ciekawy świata, to potrzebuje noszenia do momentu samodzielnego siedzenia lub raczkowania. Później noszenie ma w nosie. Sam zdobywa świat. Tak było z moją córką. Są też dzieci, dla których noszenie jest zaspokajaniem poczucia bliskosci i bezpieczeństwa, a wtedy nie będą tak łatwo chciały z tego zrezygnować.

Ja nie wiem jaki Wy macie problem z tym noszeniem,zapewniam,ze przyjdzie czas,gdy będzie za tym tęsknić. My nasza córeczkę nosiliśmy baaaaaardzo dużo,lubiła to i my tez. Teraz ma 4 latka i wiadomo,woli biegać niż być noszona,chociaż czasami ma takie chwile,ze zapyta,czy weźmiemy ja na ręce z reguły kończy na barkach u tatusia. Po co Wy sobie robicie te dzieci,jak jak najszybciej chcecie pozbawić je "siebie" i swojej bliskości. Mnie rodzice tez nosili,tulili,brali na kolana. Juz jako dorosła kobieta potrafiłam siadać Tacie na chwile na kolana,teraz oddałabym wszystko,by zrobić to jeszcze raz... odszedł w pierwsze urodziny mojej córci :(

Do 20.39. Zgadzam sie w 100% :). Nosilam starszego syna duzo i czesto, nie ubylo mi a wiez jest, nastolatek dzis a potrafimy prowafzic dialog a nie matczyny monolog. Drugi syn obecnie niemowlak, tez noszony, ma dwa mce a juz bardzo silna wiez emocjonalna i intensywny rozwoj dziecka jest, z nami rodzicami. Nic nam nie ubywa, wyrosnie, po prostu dzieci lubia byc kochane a spelnienie poczucia bliskosci to wazny etap w rozwoju i zyciu dziecka :). Nie mylcie kochania dzieci z ich rozpuszczeniem. Ja syna wychowywalam a nie hodowalam i nie mam w domu rozkaprysxonego roszczeniowca tylko normalnego empatycznego nastolatka, obecnego niemowlaka tez mam zamiar wychowywac.

To ja z 20:39 Kochana cieżko sie z Tobą nie zgodzić,dokładnie dzieci trzeba wychowywać a nie hodować. My naszej córci bardzo dużo tłumaczymy,pokazujemy na przykładzie (oczywiście przykład taki żeby zrozumiała sens),sa chwile ze córcia zachowuje sie zle i wtedy tez ponosi konsekwencje,jednak to rzadko,raczej staramy sie odwracać uwagę,nagradzać. Myśle,ze ja bardzo dużo wyniosłam z domu,jako jedynaczka miałam dużo czasu rodziców,bardzo mnie kochali i myśle,ze to tez przeniosło sie na relacje z nimi. Mam wielu przyjaciół,jednak najlepsza przyjaciółka jest i zawsze będzie mama,a przyjacielem niezastąpionym tata..Kochajmy nasze dzieci,poświęcajmy im czas!

kochana,nosilam swoje 2 córeczki choc głupie baby gadały ze dzieciak mnie sterroryzuje i o dziwo-mam obie grzeczne mądre i kochane, nigdy zadna nie zrobila mi cyrku gdy czego nie mogłam kupic, albo gdy trzeba isc z placu zabaw, słuchaja się,wiedza ze nie to znaczy nie i nie dlatego ze sa zastraszane i musztrowane tylko z szacunku do mnie jako do matki ktora je kocha i takze szanuje. jakos powoli swiadomosc spoleczna się zmienia w kwestii klapsów,bicia, wychowywania w surowosci itd... predzej jest teraz do rodzicielstwa bliskosci i ja to tez wyznaję:)

Kochana,mi tez gadaly "nie nos,bo zobaczysz co będziesz miała". Mam ciepła,wychowana,wrażliwa córcię,a niedługo rodzinka nam sie powiększy i będę mogła sprawdzić sie w roli mamy chłopca :). I tak,będę nosiła :) dopóki sam nie zeskoczy z rak :)

gratulacje i buziaki na Dobranoc:)

Tez nic złego w tym nie widze:)