Powiedzcie mi czy ten związek ma przyszłośc, mój mąż i jego zachowanie.Poradźcie

Jestem obecnie na urlopie macierzyńskim czwart miesiąc. Jak pracowałam to mieliśmy narzucone godziny pracy np. na 9:00, na 8:00, czasem maks.10:00. A mój mąż do swojej pracy zawsze chodził na 11 i nigdy nie chciał tego zmienić, w efekcie ja cały dzień teraz sama z dzieckiem jestem. Po serii scysji i kłótni o to, czyj model życia powinien być wdrożony jako model rodziny, po scysjach o to, o której powinno się chodzić do i wracać z pracy (mąż może wybierać sobie godziny pójścia do pracy, a jest uparty na wracanie o 19:00, czyli relatywnie w domu jest 19:40, kiedy nasze dziecko już prawie śpi. Jemu to na rękę, bo dziecko pójdzie spać po całym dniu zabaw ze mną, a on wtedy ma czas na komputer, na zainteresowania, szkoda tylko że na NAS ma coraz mniej czasu). Ja robię mu o to wymówki, dziwi mnie gdyby normalna kobieta nie robiła o coś takiego. Rano znów wrócił temat, prosiłam go by zaczął chodzić na wcześniejszą porę bo samotne wieczory są naprawdę słabe, wolę być dłużej sama rano z dzieckiem. Poza tym ogólnie co to ma być, pracowanie prawie na 12:00 i siedzenie do nocy??? Nikt mi nie wmówi że to jest normalne i zdrowe, to dobre dla singla który i tak wraca do pustych ścian, nikt nie czeka. A on jak zwykle poczytał to jako atak. Że ja się czepiam, atakuję (niby jak, spokojny ton to zaraz atak?). Dla niego wszelkie wyrażenie jakichkolwiek próśb o jego zmianę, poczytywane jest jako czepialstwo i rozwalanie związku. To co, ma być tylko tak jak on chce? Nie da się tak, bo druga strona będzie stłamszona na amen. Dzisiaj znów go prosiłam o zmianę i że chcę by między nami było dobrze, a on mi odpowiedział, że "u nas już nie będzie dobrze". No tak, z takim nastawieniem nie będzie. Do tego pytam go, dlaczego ze mną jest skoro niby tak straszna jestem. A on: "Ze względu na małego" Ja zrobiłam oczy, mówię: "Taaak?" i nie ukrywam że byłam mega smutna. Na co on: "Nie no, żartowałem". Na żarty też mu się zbiera niezbyt na miejscu, przeginające i nieciekawe.

A ja ci mówię że on cię zdradza na bank

No dobra, skąd wiesz w takim razie? Rozwin myśl...

Chodzi o to, że on musi być w pracy normalnie na etacie 8 godzin, a mógłby sobie wybrać chodzić na 9:00 to wróciłby o 17. U nich można wyb ierać. Ale on uparty na tę 11:00 i w efekcie jest w domu 2 h póxniej. To jest słabe.

Ma kochankę! Jesteś rogaczka!

z punktu widzenia faceta - to wcale nie znaczy że Cie zdradza. Po prostu nie chce sie zajmowac malutkim dzieckiem. Spróbuj podstępem. wymysl jakąś wizyte u lekarza i powiedz ze nie mozesz zabrac ze soba dziecka. Poproś go o to żeby został z nim w domu i zobaczysz co powie.

bodzio525, też tak myślałam. Bo jego koledzy tak samo jak on chodzą zazwyczaj na późno i wracają póxno, to co, wszyscy by zdradzali? Nie wierzę że każdy z nich taki zepsuty... Co do pozostania z dzieckiem to on potrafi i zgadza się np. gdy wychodzę w weekend na 2 h albo na 3. Zgadza się też jak mam lekarza albo coś takiego. Mi bardziej chodzi o to, że on na co dzień nas zlewa. O to mi chodzi.

Może do 19 pracuje też jakaś kobieta z którą mu się dobrze współpracuje :D

nie wiem. wydaje mi sie ze to typ ktory nie chce rano wstawac co jest w sumie lenistwem

Ja Ci powiem co masz zrobic, tylko posluchaj Twoj maz po prostu nie dorósł do roli ojca i nie chce zmieniac stylu zycia, ktory prowadzil przez narodzinami malucha. Moj tez mogl chodzic na dowolna godzine do pracy. Najpozniej byl na 9.00 i klocilam sie z nim, ze moglby chodzi nawet na 7.00, gdyby chcial... przeciez mnostwo ludzi zaczyna prace b.wczesnie i sobie chwala, poniewaz szybko wracaja do domu i maja jeszcze kilka godzin dla rodziny, dzieci, hobby itd. U mnie sprawdzilo sie..wychodzenie z rana z domu. Wstawalam z dzieckiem ( wiadomo jak dzieci wczesnie wstaja, 5, 6, 7 ?? gora).Nie karmilam piersia, wiec maz zawsze molg przygotowac jedzenie. Ja do lazienki, prysznic, kapie, dziecko do lozka do meza... nie ma, ze On spi z rana smacznie, wstaje o ktorej chce, zje sniadanko i laskawie wyjdzie do pracy na ktora badz.... wiec ja kapiel, makijaz, torba i nie ma mnie w domu.... M musial nakarmic, przebrac, zabawić... szlam sobie na zakupy spozywcze np, nie spieszylam sie Bypy pretensje o to co ja wyprawiam... ale skoro dziecko nie ma ojca wieczorami, to niech chociaz ma godzinke, dwie z rana... I szybko doszlismy do popruzmienia, ze jednak wstajemy razem, M idzie do pracy jak najszybciej sie da , wraca o normalnej porze i wtedy robimy sobie przerwy... jak ON na spacer z dzieckim, to ja odpoczywam lub nadrabiam zaleglosci. Albo ja na specer a On odpoczywa po pracy...

czytam i przyznam szczerze ze nie rozumiem daczego wiekszosc kafeterianek ma na mysli zdrade, ale tutaj tak jest pod kazdym tematem odnosnie problemów w malzenstwie. Jak nie wiedza co ci powiedziec to wezma powod pierwszy lepszy z brzegu i najbardzieuj banalny czyli zdrada. a ja tu widze niegotowosc tego faceta to zalozenia rodziny (nie wiem po co to robil) i duzy EGOIZM