Mam 21 miesieczne blizniaki i dzis stwierdziłam, ze mam dosc. Ide do pracy.

moja mama byla kilka lat w domu ze mna i bratem. jako dorosla osoba bylam uzalezniona od psychotropow i chodzilam na psychoterapie. wasze teorie sa z d**y wziete. moja mama koncentrowala sie glownie najpierw na swoich problemach. byla totalnie niedojrzala emocjonalnie. zreszta do tej pory jest. jak dla mnie lepiej 1 godzina ze zdrowa psychicznie mama dziennie niz caly dzien z taka, ktora do roli matki nie dorosla.

"jesli ma sie dobra prace to maksymalnie rok." Hahaha, maksymalnie rok, rozwaliłaś mnie usmiech.gif A praca na stanowisku głównej księgowej w Urzędzie Skarbowym jest w takim razie zła, bo moja znajoma na tym stanowisku już 4 rok jest w domu z dwójką dzieci? Większość moich koleżanek z US decyduje się na urlopy wychowawcze i ja także na takowym jestem. Bynajmniej nie uważam tej pracy za złą usmiech.gif x x ona jest urzednikiem panstwowym. jej nie wyrzuca i urzad skarbowy nie zbankrutuje. jezeli pracujesz np. jako programista to po 4 latach nieobecnosci jest ciezko wrocic do pracy ze wzgledu na postep technologii. nalezy sie uczyc zawodu od nowa.

12:56 ja swoje a ty swoje. Siedź więc z dzieckiem do wieku odpowiedniego i nadal czytaj czytaj na ten temat. Psycholodzy twierdzą, że dziecko uczy się nawiązywać głęboką więź i ja tego nie neguje. Tyle, że tą głęboką więź nauczy się również dziecko, którego matka pracuje od momentu ukończenia przez nie kilku miesięcy BO MATKA W DOMU TO NIE JEDYNY CZYNNIK W TEJ KWESTII. Nie przeczytałaś tego? Wiesz, może być i tak, że matka, będąc dzieckiem, nie doświadczyła ciepła i teraz będzie w domu z dzieckiem tłumacząc sobie, ze skrzywdzi swoje dziecko jezeli pójdzie do pracy. Jestem dzieckiem matki pracującej i mozesz mi wierzyć lub nie nie mam problemu z nawiązaniem głębszych relacji międzyludzkich. Dlaczego? Bo rodzice (oboje) dawali mi dużo ciepła i miłości - pomimo, ze oboje pracowali. Ludzie w moim wieku są w większości normalni, bez skrzywień i szczęśliwi. Ale przecież psycholodzy i ich lobby nie miało się tak dobrze w latach 80-tych.

Idz do pracy i nie widziwiaj. Sytuacje masz idealna. Poza tym mozna zrezygnowac. Przestancie z dzieci robic wyizolowane ofiary losu bo najmadrzejszevi najlepiej dostosowane dzieci ktore znam to wlasnie te gdzie widza ze mama pracuje i czasem zycie sie kolo niej kreci a nie kolo wlasnej pupki :) Widze zdecydowane roznice w wiedzy i inteligencji tych dzieci, ktore latami w domu z matka siedza. Pisze jak jest i nie msm zamiaru nikogo obrazac ani nic. Zwykle fakty.

dziś Nie tylko mitomanka, ale i żałosny rozmówca.Jak sie nie ma argumentów, to zawsze swietnie brzmi tekst o arabach i turkach...jeszcze o uchodzcach jakies frazesy wrzuć... Akurat obracalam sie tylko w kregu rodowitych Niemców i tak, dla Twojej informacji kazda była w domu z dzieckiem do 2, 5 roku zycia , bo w takim własnie wieku idzie do przedszkoli wiekszość dzieci w DE. Co do reszty Twojej w ypowiedzi jestem sklonna sie zgodzić.Jednoczesnie watek ten zamykam, wiedząc doskonale żeś obeznana "lepiej" z niemieckimi standardami ;)

Autorko idz do pracy, masz pomoc w formie babc, meza, jest super. ja mieszkam z mezem w DE, dziecko idzie do zlobka od 12 miesiaca, ja wracam do pracy. wokol mnie pelno jest takich matek jak ja - nie majacych babc, nian itp. - wszystkie daja dzieci do zlobka i jeszcze nie slyszalam zeby bylo zle. dzieci nie placza non stop, ale nie siedza tez z obcymi caly dzien, rodzice sie raczej "zazebiaja" w trybie pracy tak, zeby to dziecko po ok. 6-7 godz, odebrac. a matki zarabiaja i nie musza sie martwic kolejnym zwolnieniem, albo tym ze nikt ich nie przyjmie z powrotem.