Mam 28 i jestem sam ludzie sie gapią i czuję się jak jakiś społecznie potępiony

Jak mnie wkurza te gadanie ludzi, jej nie każdy jest taki zaradny, nie każdy potrafi tak po prostu zagadać czy tak po prostu potem ciągnąć te znajomości nie potrafię tak po prostu jak wszyscy... Śmieszą mnie trochę tacy ludzie jak wczoraj taka dziewczyna na pasterce, kurczę prawie co jakiś czas szturchała mnie leciutko ramieniem (ładna blondynka) bo stała dosyć blisko mnie przed ławkami, przekazała znak pokoju i oczywiście na koniec zwiała. Takich sytuacji podobnych już miałem co najmniej 20-cia,nie rozumiem takich akcji po co dziewczyny wysyłają sygnały jak na koniec i tak uciekają??

Inne sytuacje to miałem dużo koleżanek no ale niestety każda z nich wykorzystywała mnie tylko jako narzędzie do zbudowania własnej pewności siebie i wyleczenia kompleksów. Dla przykładu zainteresowałem się w czasie studiów bardzo ładną ale strasznie nieśmiałą dziewczyną, przez jakieś 0,5 roku byłem jej dobrym kumplem do pogadania, i nagle ona się zmieniła się na tyle że nabrała tak ogromnej pewności siebie że zaczęła się malować i wyrwała najbardziej przystojnego lovelasa na studiach.Czaicie ja człowiek nieśmiały ale po prostu życzliwy powodowałem u tych wszystkich szarych myszek nagłe budowanie u nich własnego ego na tyleby błyszczeć w towarzystwie! To dopiero zjawisko :p

niesamowite co ty opowiadasz chłopcze,aż płakać się chce,taki biedny,a jaaaaki szlachetnyyy !

To nie były żadne sygnały. Zaczynasz już dziwaczeć i sobie za dużo wyobrażasz.