Facet ma chyba obsesję

-Często mi mówi o swoich uczuciach, że wszystko mu się ze mną kojarzy, że czuje się przy mnie jak w transie, w pracy mu się źle pracuje bo o mnie myśli -Mało co go interesuje poza mną, robimy oczywiście razem różne rzeczy, ale on najchętniej by się przytulał (bo seks jest rzadko) -Mam bardzo niski popęd i mu o tym powiedziałam, a on od razu to zaakceptował, bo powiedział że liczę się tylko, ja powiedział że nawet jakbym nie miała go w ogóle to byłby w stanie zaakceptować brak seksu. Więc seks jest raz na 1-2 tygodnie, czasem nawet rzadziej, a i jego tak do tego nie ciągnie, nie namawia mnie szczególnie -Olał znajomych i nawet trochę rodzinę, chce się często spotykać -Jak się decydowałam na związek i pwoeidziałam że skoro mam tak źle z popędem to może lepiej dla jego dobra byłoby żebym nie wchodziła w związek, zareagował lekko histerycznie - że nie, powiedział że mu to nie przeszkadza i nie mogę odejść na takiej podstawie -Nie był niby zazdrosny o moich znajomych, czasami się z nimi spotykałam, ale odkąd jesteśmy razem bardziej wypytuje, co robiłam i co planuję. Jak się spotkałam z kolegą na piwo to powiedział mi że przykro mu się jakoś zrobiło -Próbuje się bardzo integrować z moimi rodzicami, raz nawet bez mojej zgody powysyłał im mmsy z miejsca gdzie byliśmy -moi rodzice są nim zachwyceni i mama ciągle powtarza, że będę z nim miała stabilne zycie bo on taki zapatrzony we mnie. Nawet ojciec go wielbi, a on jest dość wymagający. PAmiętam jak się wkurzyłam kiedy mu proponowali żeby nocował (bo co będzie po nocach w taką pogodę wracam) a ja akurat średni nastrój miałam i wolalam, żeby pojechał do domu. Dopięłam swego, ale... Co o tym myślicie? Dla mnie to jest niezdrowe. Mam wrażenie, że on oddał całego siebie dla mnie i to nie jest dobre ani dla niego, ani dla mnie.

W zasadzie to on nie ma zainteresowań zbytnio, może poza programowaniem. Jeśli się nie widzimy, całe dnie do mnie pisze smsy. Ja mam zainteresowania i swoje życie... Towarzyskiego może nie mam rozbudowanego, ale takie związane z hobby - już bardziej. On jest praktyczny i logiczny, ale w kwestii miłości już nie, ja za to nawet jak jestem zakochana to umiem rozsądnie i przyszłościowo myśleć.

Obsesja to pewnie nie jest, ale klasyczny przykład upie/rd/liwego rzepa. Ja bym spi/er/dalała jak najdalej, ale są kobiety, które lubią taki układ.

Jak długo się znacie? długo jesteście razem? Pracuje jako programista czy coś w tym rodzaju?

Myslę ze to coś więcej, bo nawet te upierdliwe rzepy seksu chcą zazwyczaj i nie potrafią z niego rezygnować w imię 'miłości'.

Dla mnie jest to normalny zakochany facet normalnie zachowujący się w związku, szczególnie we wstępnym jego etapie (przez pierwsze lata). Ty za to jesteś oschła i nie chcesz się z nim kochać, bo niskie libido, i wyślesz go w deszcz i wiatr do domu, bo "nie masz humoru". Najchętniej chciałabyś, żeby Twoi rodzice o nim nie wiedzieli i zamiast z nim spotykać się z kolegami na piwo. Nie zasługujesz na niego i nie potrafisz docenić, że trafił Ci się taki dobry facet. Prawdopodobnie nie doceniłabyś tego nawet w momencie, gdyby po ewentualnym rozstaniu trafił Ci się koleś, który miałby Cię gdzieś, był zajęty karierą i sporadycznie cię zdradzał. Choć może wtedy w Twoim niewielkim, kobiecym móżdżku uruchomiłby się żal i zaczęłabyś pisać na kafe, że "facet chyba Cię nie kocha".

Znamy się od lutego zeszłego roku, jesteśmy razem prawie pół roku. Nasze rodziny się znają i przyjaźnią. Tak, pracuje jako programista

15:49 Tylko tyle wyczytałeś z mojego tekstu? Tak, ja mam niskie libido i on o tym wiedział bardzo szybko, już na etapie przyjaźnienia się! A mimo to to zaakceptował. Ja miałam bardzo duże wątpliwości, czy wchodzić w związek właśnie z tego powodu. I nadal nie wiem, czy to było dobre. Nie wiem, jak on się w tym czuje, twierdzi, że w porządku, ale boję się, że mówi tak, żeby nic nie zepsuć. I BTW, on sam seks inicjuje rzadko. Naprawdę niewiele więcej niż ten seks istotnie jest - więc w gruncie rzeczy wychodzi na to, że ja rzadko odmawiam. O tej nocy to on nic nie mówił, tylko moi rodzice wyszli z inicjatywą. Ja akurat tego dnia miałam ochotę zostać sama, i myślę, że mam do tego prawo. Koledzy mnie niewiele obchodzą, nawet nie zdajesz sobie sprawy, ilu mnie męczy, i jak ich olewam. Z tamtym poszłam z grzeczności, bo się dawno nie widzieliśmy. No, ale powinnam się przykuć do kaloryfera najlepiej...

Diagnoza: nie pociąga cię i nie jest twoim pierwszym wyborem ale ma jakiś tam zarobek i nadałby się do ewentualnego założenia i utrzymania rodziny jeśli nie znajdzie się nikt lepszy dlatego z nim jesteś. Nie z "miłości", fascynacji czy pożądania:)

Ja go bardzo doceniam, inaczej nie weszłabym z nim w związek. Nie miałam w swoim życiu dużo partnerów, oprócz niego tylko jeszcze jednego chłopaka, mimo że okazji do wejścia w związek miałam sporo. I pewne siebie chujki olewające bliską osobę mnie nigdy nie interesowały ani nie pociągały. Moje libido nie jest zwiazane z tym, że on jest 'dobry'...

Jaki zarobek? Ja mam 24 lata. W życiu nie myślałam o zarobkach innej osoby, nie przeliczam niczego na kasę. Sama pracuję i jest to dla mnie bardzo ważne, mieć swoje pieniądze. Rodziny w ogóle nie planuję zakładać, nigdy nie chciałam mieć dzieci. Kompletnie nietrafione diagnozy macie...

Ja mam kolegów zarabiających kupę kasy za granicą i jakoś się nie zgadzalam na związek, bo mnie podrywał kasiasty kumpel. A gdyby moim motywem było ustrzelenie faceta z kasą, no to logiczne, że decydowałabym się bardziej na takiego, tym bardziej że miał kilka cech, w których przebijał mojego (a które dużo ludzi uznaje za istotne). A mimo to uczepiłam się tego, no dziwna jakaś jestem, prawda?...

Pytanie w wątku jest o to, czy on Waszym zdaniem ma obsesję i jest to niezdrowa miłość, czy też po prostu ja nie jestem przyzwyczajona do czegoś takiego

Jakiś dziwny typ,

Był taki od początku?

16:04 Nie, jemu to "narastalo" :) podobałam mu się od początku, ale wpadł jak śliwka w kompot jak mnie zaczął poznawać. U mnie zresztą tez tak było, tylko u mnie to skręciło w stronę takiej spokojnej miłości - szacunek, ciepło, ogromna troska o tą drugą osobę, tęsknota i nie wyobrażanie sobie, że ktoś mógłby go zastąpić.

-http://wandunia.suntar.com.pl/namietnosci/zdrowa.html

Ja myślę że on Cię po prostu kocha, a ty nie umiesz tego docenić. I tyle...

psychol jakiś

Tylko że seks nie jest dla niego problemem. Niskie libido to dla Ciebie tylko pretekst, żeby nie być w związku. Bo skoro mówisz facetowi "słuchaj, z doświadczenia wiem, że dla mnie może seksu nie być" a facet "spoko, zadowala mnie bycie z Tobą, możemy kochać się co jakiś czas jak będziesz mieć ochotę" - a Ty i tak wietrzysz problem... jesteś p******a. Wolałabyś, żeby chciał się kochać codziennie i żebyś ciągle odmawiała? Wiem, że kobiety to istoty próżne i lubią jak się o nie zabiega, ale wychodzi na to, że nie chcesz się kochać z facetem a przeszkadza Ci, że do tego nie dąży. Jakby dążył to być p*********a, że nie pasujecie do siebie, bo chce za dużo seksu? To alogiczne. Druga sprawa, jasne, mogłaś go wysłać w deszcz i wiatr do domu, choć Twój facet nigdy by tak Ciebie nie odesłał. Miałaś do tego prawo. Ale to pokazuje, że nie jesteś wrażliwa i patrzysz na czubek własnego nosa. Z drugiej strony rozumiem, że potrzebujesz kogoś, kto oprócz związku będzie mieć swoje życie, tak że każde ma własną przestrzeń, a wspólny mianownik to... no właśnie, co? Nie chcesz, żeby kto inny wiedział, że jesteś z nim powiedzmy na wycieczce, czyli tak wycieczka to wspólny mianownik czy obowiązek? Skoro nie chcesz się przyznawać, że z nim jesteś. Nie chcsz, żeby u Ciebie spał, nie chcesz, żeby przyjaźnił się z Twoimi rodzicami, nie chcesz z nim spać... a chcesz z nim być?

Ojesu ile ja bym za takiego dała, który ciągle się chylenia szpary nie domaga

Boisz się, że ta obsesyjna miłość może przerodzić się w zazdrość? Najprawdopodobniej. Biedny On.

A ty masz jakiś problem żeby mu o tym powiedzieć ?

16:11 Nie rozumiesz nadal, w czym rzecz. Ja się po prostu boję, że on się dla mnie poświęca i że to się jemu może nie podobać w dłuższej perspektywie. ON jest takim typem, wiesz, że on nie potrafi odmawiać ludziom jak go o coś proszą, denerwuje się później sam na siebie? Próbuję go zachęcić, żeby się bardziej buntował, ale ciężko u niego z asertywnością. Stąd mam obawę, że na tej samej zasadzie jest jego zgoda na to, żeby ten seks był rzadko. Był krótki okres, gdzie miałam dużo pracy i nie byliśmy w łóżku miesiąc... Kto wie, czy to libido mi jeszcze nie spadnie z wiekiem? Akurat te mmsy wysyłał im, kiedy NIE BYLIŚMY jeszcze razem, a już były o nas jakieś ploty. Nie podobało mi się to po prostu. Teraz już z tym nie mam problemu, chociaż nadal średnio to rozumiem. Tak, ja jestem trochę dziwną osobą, introwertyczną, potrzebuję czasem samotności. Ale uważam, że mam do tego prawo. Co jest lepsze - żebym na siłę zmuszała się do czegoś i potem gderała, czy -po prostu respektowała swoje własne granice? On jechał autem, w żaden deszcz nie musiał iść. Na pewno po nocach bym go autobusem nie wysyłała. Nie widzę nic złego w tym, że zdarzyło mi się odmówić, zeby nocował. To nie jest notoryczne. Miałam prawo po 6 godzinach ciągłego przytulania i w zasadzie nie robienia nic innego (nie dało się filmu obejrzeć nawet) w jakiś sposób chcieć samotności :).

Delikatnie wytłumacz mu problem którego się obawiasz. Zobaczysz jak zareaguje. Lub zapytaj wprost czy jest o Ciebie zazdrosny i jak bardzo. Czy pozwoli Ci samej iść na dyskotekę z kumpelkami?

dziś Ciągle to się może facet nie domaga bo to raczej kobieta może częściej

Widzę, że większość z Was sądzi, że problem jest we mnie, nie w nim. Ja też o tym myślałam. Że może nie umiem przyjąć miłości?

16:20 Tłumaczyłam już zanim zaczęliśmy być razem - jak miał małe problemy w pracy - że ja też się martwię o to, jak mu idzie w pracy etc. ON się upierał, że w jego hierarchii ja jestem na 1 miejscu... Albo nie mogę wybić mu z glowy pisania smsów w czasie jazdy...

16:18 Przytulaliscie sie 6 godzin? lol

Z całą pewnością problem nie tkwi w Twojej osobowości-masz prawo być taka,jaka jesteś i szukać faceta,który Ci będzie odpowiadał.Szczerze mówiąc, wg mnie,ten ma w sobie coś niepokojącego.Ja bym uciekła.Strach być z kimś,czyjego zachowania się,w pewnych kwestiach,w ogóle nie rozumie.Diabli wiedzą,co mu w tej głowie siedzi.