Wyjeżdżam z dziećmi za granicę...

Jak masz wybór to zdecydowanie lepiej do Szwecji. W Danii jest wszystko malutkie. Malutkie samochodziki, domki malutkie, kraik też a ludzie to garstka ich jest (zaledwie 3.500.000). Mentalność Duńczyków zako,leksykonach. Co innego Szwecja. Duńczycy mają kompleks "dużego brata" wobec Szwedów. Bardzo im zazdroszczą wyższego standardu życia, szwedzkiego bogactwa i kraju szerokich horyzontów jakim jest Szwecja. No a w piłce nożnej konkurencja że bo ho! Szwedzi wszystko wiedzą lepiej i są najbogatsi. To Duńczyków bardzo boli.

Duńczycy są obojętni. Sami siebie nie rozumieją w tym swoim fran/co/watym języku. Cały czas powtarzają: va ba ha? va ba ha? Gardłowy skowyt a nie język. Jeden z najbrzydszych języków świata.

Taaa...o Autorki wyborze na pewno zdecyduje to jak Duńczycy grają w nogę. Puknij się w łeb ;)

Dziękuję za odpowiedzi. Długa i kreta droga przed nami. Jedno wiem napewno, razem damy radę :-) choć pewnie tam będziemy żyć skromnej niż tu, przynajmniej na początku.

Dania jest ok. a Szwecja -spadaj trollu spamerze .Sami Szwedzi piszą dziś że za 50 lat to będzie III świat .Drogo, niebezpiecznie masa bandziorów i żebraków . I kończy się socjal, na mieszkanie trzeba czekać 7-10 lat w dużym mieście .Szkoly i ich poziom są podupadłe zupełnie , za to pełne przemocy i prześladowania seksulanego. Gw/a/ł/ty są w tym kraju praktycznie bezkarne -kobieta ofiara może być ukarana surowiej niż sprawca jeżeli się broni. Rozkoszny krajik :O .

Na mieszkanie w Szwecji wcale nie trzeba czekać. Płacisz i masz. Tak jak wszędzie. Kłamiesz we wszystkim co piszesz. Szwecja to jeden z najwspanialszych krajów na świecie (powiedziałabym że najwspanialszy). Nieporównywalnie lepsza od Danii nie mówiąc już o zacofanej, biednej PL. Wszystko w Szwecji jest dla ludzi. Dlatego setki tysięcy uciekinierów robią wszystko żeby tam się dostać. Co będzie za 50 lat tego nikt nie wie, ale głęboko wierzę w fakt że Szwecja dalej pozostanie krajem powszechnego dobrobytu tak jak to jest dzisiaj.

Tu autorka: W dzień matki spotkałam po latach koleżankę ze szkoły. Nawet nie wiedziałam, że mieszka w Hamburgu od 6lat. Wyszła za mąż, urodziła dwójkę dzieci i pojechała w nieznane. .. po takim czasie może powiedzieć, ze zaczyna godnie żyć. Opanowała język na tyle, aby pracować za w miarę normalne pieniądze. Maluchy chodzą do przedszkola. Mówią w języku niemieckim lepiej niż znajoma. Choć stwierdziła, ze przeplakala niejedną noc, z bezradności. Wyjechała znając tylko podstawy niemieckiego. Dała radę. Trochę mnie podniosła na duchu. Ja chodzę 2x2h w tyg na angielski. Aby jakoś tak bieglej mówić. Duński mnie przeraża. Wogole nie rozumiem, jakie słowa sa wypowiadane.

Duński język to bełkot. Wymowy nigdy się nie nauczysz, ale języka owszem tak że będziesz się mogła porozumiewać z tubylcami. Musisz okazać dużo dobrej woli żeby pokonać tą barierę. Dzieci złapią język bez żadnych trudności.

Dunski, tak jak wszystkie skandynawskie jezyki ma specjalna melodyke i trudno jest zalapac i mowic melodycznie ale nie jest to tak ogromnym problemem bo zarowno Dania, Szwecja i Norwegia sa tak bardzo wielonarodowe, ze nikogo nie dziwi obcy akcent. Sam jezyk nie jest trudny, jest logiczny. Ludzie mieszkajacy w krajach skandynawskich wiedza, ze istota wszystkich jezykow jest komunikacja a nie odpowiedni akcent i poprawnosc gramatyczna wiec staraja sie zrozumiec i za wszelka cene udzielic pomocy i zrozumiec osobe z ktora rozmawiaja. bedzie Wam dobrze tylko nie mozecie zyc jedna noga w Danii a druga w Polsce bo to jest przepasc kulturowa. Kedy poznacie, zrozumiecie i zaakceptujecie juz ten skandynawski styl zycia to nauczycie sie jakby od nowa kochac i doceniac samych siebie.. Nie obawiaj sie krajow skandynawskich i jesli nauczysz sie zyc bez porownywania do Polski to nigdy nie bedziesz chciala wracac! Ja mieszkam 19 lat w Sztokholmie i wiem juz, ze Skandynawia to stan umyslu.

No z tym że Duńczycy starają się zrozumieć obcokrajowców to trochę przesadziłeś. Ja bym powiedział odwrotnie. Nie starają się. Oni nie rozumieją nawet samych siebie i powtarzają bez przerwy ale co do reszty to masz rację.

Tak jest z kazda emigracja! Postaraj sie nazbierac jak najwiecej informacji o systemie zdrowotnym, przedszkolnym i szkolnym, zeby nie bylo niespodzianek. Mieszkam w Niemczech od 29 lat i brak calodziennych przedszkoli i szkol byl dla mnie szokiem. Co zarobilam, szlo na nianie. Nigdy nie musialam sprzatac, zawsze pracowalam w zawodzie. Odswiez angielski, zebys w jakims jezyku byla komunikatywna, kiedy przyjdzie ci z chorym dzieckiem pojsc do lekarza. Dunskiego mozesz uczyc sie na miejscu ale musisz porozumiewac sie w angielskim, zwlaszcza, ze bedziesz na poczatek sama z dziecmi. Szukaj juz kontaktu, jak ktos ci poradzil, z rodzicami na miejscu, to bedzie duza pomoca. Nie boj sie, bedziecie zadowoleni.

Jezeli masz wsparcie w opiece nad dziecmi, na twoim miejscu do wyjazdu staralabym sie odswiezyc na dobry poziom angielski, tak z 6x w tyg bo 2x2 h niewiele daje. Zgromadz sobie rozmowki, cwicz rozmowy na okreslone tematy.

W Danii prawie każdy mówi/rozumie po angielsku.

Polecam ze swojej strony dobrze się zastanowić nad wyjazdem, przede wszystkim rozważyć wszystkie za i przeciw. W miejscu w którym będziesz potrzebna będzie pomoc, np takich polskich stowarzyszeń jak to : http://pscenter.org jesli coś takiego funkcjonuje tam gdzie jedziesz, to masz połowę sukcesu.