Dlaczego ludzie obrażają się gdy podzielam ich zdanie?

Wydawać by się mogło, że jeśli komuś przytaknę w jego poglądach to powinien on być ucieszony, że znajduje we mnie sprzymierzeńca w dyskusji. Niestety jest inaczej. Jeśli komuś przyznam rację to ten ktoś wręcz obraża się na mnie. Przykład. - Stosowana dieta przynosi ci niezłe rezultaty - pochwaliłam koleżankę walczącą z nadwagą. - A gdzie tam. - Machnęła ręką niby lekceważąco ale widać było po oczach jaką satysfakcję sprawił jej ten komplement. - Staram się ale nadal jestem gruba jak wieprz. - Masz rację. Jesteś gruba jak wieprz. Miałam koleżankę, nie mam koleżanki. Albo inny przykład. Pracuję jako dekoratorka wnętrz i niedawno znajoma zwróciła się do mnie z prośbą bym dobrała do jej salonu jakiś duży olejny obraz. Kiedy spytałm jaką zamierza kwotę wydać na obraz odparła nieco zmieszana: - Ja tam zupełnie się na tym nie znam i prawdę mówiąc nie odróżniłabym najgorszego kiczu od jakiegoś Rembranta więc myślę, że wydawanie powyżej tysiąca nie ma sensu. - Ja myślę, że i sto złotych to za dużo w takim przypadku - odparłam zupełnie szczerze. - Jeśli naprawdę nie odróżniasz kiczu od dzieła to proponuję wizytę w chińskim sklepie i zakup dużego plakatu za 19 zł. Znajoma obruszyła się na mnie. Byłam w szoku. Za co się obraziła? Przecież właśnie uchroniłam ją przed bezsensownym wydaniem tysiąca złotych na rzecz, której przecież i tak by nie doceniła. Zamiast być mi wdzięczna to jeszcze się naburmuszyła na mnie. Rozumiecie coś z tych zachowań? To z ludzie są dziwni czy ze mną coś nie halo?

* Rembrandta

Głupio zrobiłaś. Trzeba było wcisnąć jej plakat z chińskiego sklepu, mówiąc, że to dzieło młodego, obiecującego grafika. Skoro się nie zna, to i tak by się nie zorientowala.