Reakcja na słowo : rodzę

Jak wasi mężowie/partnerzy/ ktoś kto przy was był zareagowali na słowo : rodzę ? W filmach czy na niektórych forach najczęściej pojawia się panika : co teraz, co ze starszymi dziećmi itd.i jazda do szpitala na złamanie karku, a jak było u was ?

Poród (przynajmniej pierwszy) to nie jest zdarzenie dynamiczne. Po prostu skurcze rozkręcały się czyt. przybierały na sile jakąś dobę , więc pojechaliśmy do szpitala. Porody w filmach niewiele mają wspólnego z rzeczywistością.:)

Nie generalizowałabym, u mnie to było dynamiczne :D czego każdej życzę swoją drogą. Przy pierwszym porodzie lekki stres bo właśnie się nie spodziewałam ze poród się rozkręci tak w moment, ani ze skurcze będą tak bolesne,ale wiedzieliśmy gdzie jechać, mąż na szczęście był w pobliżu, torba spakowana, nawet miałam karteczkę ze spisem rzeczy które mam dorzucić w ostatniej chwili, typu dokumenty czy szczoteczka do zębów. W sumie spanikowany był głównie taksówkarz który mnie wiózł. Przy drugim podchodziłam na luzie, były plany awaryjne - kto w razie potrzeby odbierze starszą z przedszkola, kto z nią zostanie jeśli będzie w domu, kto przyjedzie do szpitala jeśli mąż nie da rady, i nie przewidzialam jedynie tego że będą korki i że większość równie szybkiego porodu będę sama, tzn. z położną tylko. Ale faktycznie z opowieści kobiet z rodziny i ze szpitala wynika ze jest różnie, bywa że dziewczyny, zwłaszcza pierworodki jada do szpitala za wcześnie i wracają do domu, albo lecą w pośpiechu bez torebki nawet, albo w druga strone- spokojnie kończą obiad i jeszcze pozmywają po nim, ulozą włosy, ogolą nogi... Ba, znam jedna taka która zaczęła rodzic w pracy, z regularnymi skurczami pouzupelniała dokumenty które miała przekazać przed urlopem o dopiero wtedy poszła do szefa z informacją ze rodzi :) Za to na pewno warto wiedzieć że przyjęcie do szpitala nie wygląda jak na filmach, gdzie rodzica wyskakuje z taksówki czy karetki, ma postawiony wózek albo wręcz łóżko na kółkach i jest wieziona prosto na porodowkę przez przejęty personel. Raczej ta rodząca, zgięta w pół, dyszy w kark najpierw pani q rejestracji, między skurczami podając dane, potem od położnej dostaje spojrzenie typu : nie ty pierwsza, nie ostatnia, nie histeryzuj, i tonę papierów do wypełnienia, potem szukają lekarza który zbada- na co czasem trzeba poczekać (tak, bywa że w normalnej poczekalni z innymi rodzacymi), i dopiero potem słyszy ze może się przebrać o podejść na porodowkę.

To prawie nigdy nie wygląda jak w filmie. Pracuję w administracji szpitala, z okna widzę wejście na Oddział Położniczy i nigdu mimo ponad 1000 porodów, które przyjmujemy nie widziałam takiej akcji jak na filmach.

Dwa porody miałam indukowane kroplowką oksytocyny bo bym chyba nigdy nie urodziła:-(

To mąż mnie ispokajal bo ja się zaczęłam trzasc z nerwów. Zupełnie nie jak na filmie mąż wyszedł z psem na spacer a ja jeszcze prysznic wzięłam. Teraz pewnie będzie jeszcze spokojniej bo planowana cc.

Dostalam skurczy w nocy i musialam go obudzic. Byl bardzo zaspany wiec nie bylo jakiejs szokowej reakcji. Ubral sie, zjadl szybko i pojechalismy. W nocy bylo w szpitalu cicho, szybko pare podpisow w rejestracji, z ta babka szybko do szatni w moja pizame (po jaki kij?!) pozniej wozkiem z polozna na oddzial porodowy. Tam ktg, cisnienie, temperatura, krew. Trwalo to z 10 min. Pozniej znow sie przebrac w ich koszule. Wyladowalam na wlasciwym lozku porodowym z lekarzem po lacznie max 20 min.

Pierwsza ciaza odeszly mi wody byl ze mna tata w domu bo maz w pracy byl troche przerazony pyta sie co robimy a ja no co jedziemy do szpitala. Byla 6 rano o 11.45 corka na swiecie przez cc - zielone wody brak postepu porodu. Druga corka cc planowane - ulozenie posladkowe .

Przy obu porodach lezalam juz na patologii, przy pierwszym rano maz przyjechal, pochodzil ze mna zeby rozkrecic skurcze, bo mialam przepowiadajace. Ok 14 pojechal do domu, ledwo wszedl, cos ogarnal, a ja zadzwonilam ze rodze, to spytal czy zartuje:) przy drugim bylo wszystko zaplanowane, bo poszlam na indukcje, maz mial jeszcze rano rozmowe o prace, nie przewidzielismy tylko ze samo sie zacznie zanim dostane kroplowke. No wiec musial sie sprezac, dotarl na ostatnie pol godziny bo z drugim sie szybko uwinelam:) ale juz nie bylo tego elementu zaskoczenia.

Jadłam śniadanie i bolał mnie brzuch ,więc poszłam do wc :) wróciłam dokończyłam kanapkę i się położyłam.Brzuch zaczął boleć mnie regularnie z odstępami co 10min ,wzięłam nospe :) godzinę chodziłam ,aż skurcze były co 5-6min. Dopiero do mnie doszło,że mi nie przejdzie :) rodzę!!!! Wzięłam torbę na ramie i poszłam na postój taxi,jadąc żałowałam ,że nie wyszłam wcześniej bo ból był okropny.Przyjechałam o 13 urodziłam o 15.00 .

Zaczelo sie okolo polnocy, ledwo sie polozylismy. Po 1,5 godz regularnych skurczow obudzilam meza, jego reakcja : "to co, jedziemy ?" Spokojnie wzielam prysznic, dopakowalam torbe no i pojechalismy, bo bylo to dzien przed wyliczonym terminem porodu. Raczej zachowal spokoj tyle ze ja mialam bole krzyzowe i co kilka minut wilam sie z bolu... a maz za kazdym razem jak stalismy na czerwonym swietle patrzyl na mnie i pytal : "mam czekac czy jechac ?? " :D :D

Ja obudziłam się o 5 nad ranem z,silnym bólem brzucha na granicy wytrzymałości, myślę o kurczę chyba jakiegoś rotawirusa złapałam, poszłam do wc a tam pełno sluzu, krwi okazało się że to czop śluzowy. Myślę sobie spokojnie, w szkole rodzenia mówili że u poerworodki od pierwszych skurczy mija ponad doba zanim urodzi więc dużo czasu, ogarnęłam w domu,zrobiłam obiad, skurcze stały się coraz bardziej bolesne więc o 11 pojechać do szpitala a o 14 tulilam dzieciątko