Jak to jest byc bezplodnym ?

Nie obchodzi mnie autorzyca ale powiem ci ze czesto zastanawialam sie jak postrzegaja swiat niewidomi . Zebys wiedziala.

A jak to jest mieć dzieci, których nie chciało się mieć? Dzieci z wpadki, poczęte w niewłaściwym czasie, z niewłaściwą osobą?

Dobrze Cię rozumiem. Sama miałam problemy z akceptacją bezpłodności. Bałam się, że mój mąż mnie zostawi, bo nie mogę dać mu dzieci, nigdy mu ich nie dam. Diagnozę o bezpłodności dostałam będąc sama na wizycie. Gdy mąż zapytał się mnie o wyniki, powiedziałam, że chyba okej, że lekarz zalecił jeszcze wykonanie innych badań. Przepłakałam wiele nocy. W końcu zdecydowałam się zwierzyć mężowi. Przyjął to dobrze, był naprawdę wspierający. Poszliśmy do invikty i porozmawialiśmy o naszych opcjach. Usłyszałam: adopcja lub in vitro. Przegadaliśmy to, byłam bliska adopcji, jednak same rozumiecie. Nie chciałam ominąć ciąży, chciałam doświadczyć porodu. In vitro z KD to była jedyna szansa. Wybraliśmy profil Dawczyni jak najbardziej podobny do mojego. Zaszłam w ciążę od razu, po 9 miesiacach urodził się mój synek. Jest naprawdę podobny do mnie, zdrowy, mądry. Jestem wdzięczna każdego dnia, że go mam. Razem tworzymy naprawdę szczęśliwą rodzinę.