Nie chcę pracować w wyuczonym zawodzie.

Moi mili, piszę do Was, ponieważ znalazłam się na życiowym zakręcie i zupełnie nie wiem co dalej robić. Mam 25 lat. Skończyłam studia z zakresu oligofrenopedagogiki oraz diagnostyki. Przez całe studia byłam pewna, że właśnie to chcę robić zawodowo. Robiłam praktyki, wolontariaty, kursy. Od razu po studiach znalazłam pracę w zawodzie w przedszkolu specjalnym. Pracuję tam trzeci tydzień i już teraz wiem, że to praca zupełnie nie dla mnie. Nie potrafię się w niej odnaleźć, nie czuję satysfakcji, codziennie przeglądam oferty pracy, bo czuję w środku, że chcę stąd jak najszybciej uciec. Nie wiem co robić dalej. Całe moje wykształcenie i doświadczenie zawodowe jest związane z pedagogiką i boję się, że nie znajdę żadnej innej pracy skoro nie mam doświadczenia. Proszę, dajcie znać czy jesteście/byliście w podobnej sytuacji i jak z niej wybrnęliście. Pomocy.

Słuchaj to dopiero początek,daj sobie czas na przywyknięcie i oswojenie sie z sytuacją,bo ppdejrzewam,że zbyt wiele bierzesz na siebie

Wiem, że początki zazwyczaj są trudne i od pierwszego dnia pracy mówię sobie żeby do wszystkiego podchodzić z dystansem i naprawdę mi się to udaje. W pracy tez radzę sobie bardzo dobrze. Ale nie oszukam siebie. Wiem, co czuję w środku i jakie mam myśli kładąc się do spać.

a dlugo wczesniej bylas bez pracy/szukalas pracy? Nie wiem czy pracujesz jako nauczyciel w tym przedszkolu i nie wiem w jakim miescie, jakie sa mozliwosci znalezienia pracy w tym miescie... Rozwaz za i przeciw. Ja szukajac pracy mialam oferte pracy w takim przedszkolu jako pomoc, wynagrodzenie najnizsza krajowa noi te wszystkie czynnosci opiekuncze. Po jednym dniu, o ktory poprosilam (nieodplatnym, bo chcialam zobaczyc czy dam rade)wyszlam i nie wrocilam tam. Poczulam sie bezsilna. A Tobie co sprawia najwieksza trudnosc? Pomysl tez, ze byc moze tutaj teraz widzisz tyle wad tej pracy, ale uwierz, ze rynek pracy nadal pelen jest podlosci i gdzie jest jakakolwiek lzejsza praca (czytaj dla osob bez szczegolnych kwalifikacji, ale praca lzejsza niz typowo fizyczna) tam jest rywalizacja czesto po trupach i najnizsza krajowa na zlecenie. Czesto na zmiany.

Jeśli masz 25 lat to absolutnie nie jest za późno na to, żeby zmienić zawód. Sama znam starsze osoby, które znajdowały w sobie odwagę do tego, żeby się przekwalifikować. Moim zdaniem nie warto się męczyć całe życie, ale prace trzeba zmieniać z rozmysłem. Tutaj http://pomorskie-praca.pl/zawody-z-gwarancja-zatrudnienia/ możesz sobie poczytać o tym w jakich zawodach nie zabraknie pracy. A z tym ,że rynek pracy jest podły – to trochę prawda. Nigdy nie wiadomo czy trafi się na przyjaznych współpracowników itd., no takie życie…