Romans psychologiczny

Hej... Potrzebuje pomocy. Wsparcia... Pozytywnego kopniecia w tylek. Od 1.5 roku jestem uwiklana w...sama nie wiem co... I ja jestem i On jest zajety. Mysle o nim bez przerwy. Ja chyba jemu tez nie jestem obojetna. Na poczatku to ja zabiegalam o kontakt(odezwalam.sie raz na kilka dni), ale od ponad roku to przede wszystkim on dzwoni, zaprasza na kawe czy obiad. Jestesmy ze soba bardzo blisko psychologicznie. Czasem poswintuszymy w zartach. Ost.nawet zaczelam uczyc jego dziecko a on zabiera mnie i moja latorosl np na krotki spacer etc. Problem w tym, ze ja juz przestaje potrafic funkcjonowac. Tesknie za nim. Chyba go pokochalam za to jakim jest czlowiekiem. Nie wiem jak sie uwolnic. Nie wiem jak nie myslec o nim przed snem... I rano... Pomozcie...