bardzo wstydliwy problem...

Nie wiedziałam pod jaką kategorię podpiąć mój problem, dlatego pozwalam sobie zamieścić ten wpis na dyskusji ogólnej. Jeżeli admin przeniesie ten wpis do innej grupy, to jak najbardziej to zrozumiem. Jestem kobietą w średnim wieku, zamężną, bezdzietną, posiadającą zadowalającą pracę. Na pierwszy rzut oka nie brakuje mi niczego, czego wymaga spokojne życie w naszym kraju. Swój problem zaobserwowałam kilkanaście miesięcy temu, może to było wcześniej...ale było to przeze mnie tłumione... Słyszeliście Państwo o kobiecej pedofilii? Nie, nikogo nie skrzywdziłam i nie dopuściłabym się takiego haniebnego oraz zbrodniczego czynu. Sama jestem za jak najsurowszym karaniem tego typu przestępców. Ale w moje chorej głowie rozgrywają się chore fantazje... W roli głównej występuje ja oraz młodzi chłopcy... Wiem, że to patologia, dlatego zwracam się o pomoc tu, gdyż naprawdę nie mam pojecia, gdzie udać się po pomoc. Psycholog? Psychiatra? Osoba duchowna? Proszę nie potępiajcie mnie. Nie zrobiłam niczego złego, grzeszę jedynie (wiem, marne to usprawiedliwienie) myślą. Jak pozbyć się tych paranoi? Otwarcie się przed specjalistą i opowiedzenie o takim problemie wymaga nie lada odwagi. Jej mi chyba nadal brakuje... Dlatego w tym miejscu zdobyłam się na szczerość.

Takimi sprawami zajmuje się seksuolog.

ale podobają ci się nastolatkowie? bo jeśli tak to myślę,że nie jest to coś złego,młodzi chłopcy mają bardzo ładne ciała,wiadomo mają w sobie młodość co może się podobać starszym kobietą,gorzej jeśli podniecają cię kilkuletni chłopcy albo dziewczynki