Nieśmiałość brak siły przebicia i samotność

Hej. Zbliżam się powoli do trzydziestki i jak dotąd nigdy nie byłam w związku. Nie wynika to z mojego wyglądu - uchodzę za osobę ładną - tylko z beznadziejnego charakteru i problemów natury psychicznej. Jestem chorobliwie nieśmiała, brak mi charyzmy i siły przebicia, nie potrafię się "sprzedać" w towarzystwie. Większość swego życia spędziłam w samotności i stąd brak mi obycia w kontaktach interpersonalnych. Nie potrafię rozmawiać z ludźmi, nie mówiąc już o wchodzeniu z nimi w jakiekolwiek dyskusje. Nic dziwnego, że ciągle jestem na straconej pozycji. Stale przegrywam z innymi kobietami - czuję, że one, w przeciwieństwie do mnie, mają coś do zaoferowania i zamiast walczyć o mężczyzn, którzy mi się podobają, wycofuję się. Niby już pogodziłam się z tym, że jestem skazana na samotność, staram się skupić na życiu zawodowym, ale prawda jest taka, że nie czuję się szczęśliwa.

Powiedz to pingwinicy Kubciu, to wyślę Ci zdjęcia cyców czy waginy i humor ci się poprawi.:P

Jak zwykle ktoś musi spamować... Żenada!

myślałaś o terapii? serio mówię. nieśmiałość to generalnie nic złego, ja też jestem dość nieśmiała, ale w Twoim przypadku to ewidentnie rujnuje Ci życie.

tez tak mam:(

Tak, myślę. Byłam już na jednej, trochę mi pomogła, ale są jeszcze rzeczy, które wymagają przepracowania. Zwłaszcza chodzi o sferę uczuciowo-seksualną. Nie potrafię się otworzyć na płeć przeciwną, bo za każdym razem, gdy próbowałam to robić w przeszłości, szybko zostawałam wymieniana na lepszy model. To sprawiło, że się zniechęciłam. Po co mam się starać, skoro cokolwiek robię, to i tak przegrywam z innymi kobietami?

wiesz, każdemu się zdarzyło być wymienionym na lepszy model. tak niestety działa świat. wiem, że to boli, ale nie można się załamywać - to coś jak z szukaniem pracy, więcej razy spotka Cię odrzucenie niż sukces.

Ale czego oczekujesz? Wiesz jakie sa przyczyny wiec masz pretensje do facetow ze nie chca byc z kobieta z zaburzeniami psychicznymi?

Nie myślałaś żeby poprostu przestać z tym walczyć, zaakceptować to i wszystko co z tego wynika? Poszukaj mężczyzny "przywódcy ", powiedz mu o tym, daj się poprowadzić i już. Piszesz że inne mają więcej do zaoferowania. Ty też masz coś do zaoferowania tylko próbujesz oferować nie to co akurat masz.

Wiem, że mam problemy psychiczne, ale staram się walczyć ze swoimi słabościami. Nikt poza najbliższymi przyjaciółmi nie wie o tym, że tak się czuję, nie okazuję tego, co najwyżej wycofuję się w kąt, kiedy czuję się jak piąte koło u wozu.

Myślałam, ale to nie takie proste. Bycie tłem dla innych kobiet jest dla mnie bardzo frustrujące - ja też chcę czuć się ważna i być w centrum uwagi od czasu do czasu.