rozmyślanie o byłym

Czy was też kiedyś dopadła nagła tęsknota za byłym kilka miesięcy po rozstaniu, chociaż do tej pory było dobrze? Miałam wrażenie, że radzę sobie całkiem nieźle - to on zdecydował o rozstaniu, chociaż miał rację, że do siebie nie pasujemy, był dość bezkompromisowy jeśli chodzi o katolickie wychowanie, a ja nie potrafiłam nigdy "uwierzyć w Boga". Nie wiem jak daliśmy radę prawie 3 lata - prawdopodobnie działało to tylko dlatego, że nie poruszałam tych tematów. Nie mam pojęcia czemu nagle znowu zaczęłam za nim tęsknić - w ramach ratunku wyjęłam list, który napisałam do samej siebie po zerwaniu, gdybym nagle miała chwilę słabości (sposób Barneya Stinsona z HIMYM jezyk.gif ). Opisałam w nim swoje odczucia odnośnie złego traktowania, braku okazywanych uczuć z jego strony, kwestię bycia na 10. miejscu za jego matką, ojcem i resztą najbliższej rodziny, traktowanie i uważanie mnie za pozera, krytykowanie rzeczy, które sprawiały mi radość, dla niego zawsze będące "sztucznymi i wymuszonymi". Nie mam pojęcia czemu, ale nie docierają do mnie te słowa i dalej za nim tęsknie. Macie na to jakieś sposoby?