Konflikt między rodzicami a dziadkami

Mam bardzo dziwną sytuację rodzinną. Mam 24 lata, a było tak, odkąd pamiętam. Największą męka jest nadzieja. Już się jej pozbyłam definitywnie, szkoda, że żyła tyle lat na próżno. Mam dziadków (rodzice matki) i babcię (matkę ojca). Dwa lata temu zmarł ojciec ojca. Przyszli WSZYSCY, wszystkie pociotki, jego koledzy z technikum, a mój ojciec, jego jedyne dziecko nie przyszedł!!! Znienawidziłam go po tym. Ta sytuacja rodzinna sprawia mi ogromne cierpienie. Lubię dziadków. Moi rodzice w ogóle nie rozmawiają z dziadkami, a moja siostra ma zakaz kontaktowania się z nimi. Pewnie nawet już nie wie, jak oni wyglądają. Mpi rodzice jednego dobrego słowa nie potrafią powiedzieć o dziadkach. Mnie też zabraniali kontaktów, dopóki się z domu nie wprowadziłam. Ojciec powiedział "według psychologów, socjologów kontakt dzieci z dziadkami nie jest konieczny, a z rodzicami tak." Mnie nie wolno kontaktować się z siostrą, nie widziałam jej pięć lat. Moi rodzice uważają, że tworzą wzorową rodzinę. Ma ktoś podobnie? Co o tym myślicie?

Nikt nie ma takiej sytuacji w rodzinie?

Nie próbowałaś nigdy poznać przyczyny? Może dziadkowie mają na sumieniu coś poważnego i stąd taka decyzja rodziców. Różne tragedie są zamiatane pod dywan w rodzinach.

A może na odwrót? Może to rodzice mają coś na sumieniu? Albo obydwoje? Ale żeby zabraniać kontaktów!? To głupie.