Nie lubię swojego dziecka

Od urodzenia moje dziecko mnie irytowało. Nie czulam miłości. Opiekowałam sie nim bez zarzutu, ale często żałowałam, że istnieje; Teraz ma 2 lata i nie jest lepoej. Jestem wobec niego chłodna, i czuje wyrzuty, bo przecież dzieci czuja takie rzeczy, nie chce, żeby miał traumy w przyszłości. Mąż też nieraz mi mowi że jestem surowa matką i syn jest przecież malutki. Zawsze myślałam że miłość do dziecka jest automatyczna, ale jak widac nie. To też nie była planowana ciąża, wpadliśmy. Chociaż niektorzy może by sie dziwili takiemu wyrażeniu skoro od 2 lat byliśmy małżeństwem z mężem. Jest mi coraz ciężej, czy ktos z was mógłby mi cos doradzić? boje sie że jak pójdę do psychologa to mnie zlinczuje

a jak robiłaś to ci się podobało co ?

Nie bój się psychologa, oni nie są żeby osądzać. To, że nie kochasz dziecka to też nie jest zbrodnia.

Niekoniecznie musisz iść do psychologa, sama spróbuj określić jakim jesteś typem i jakie masz doświadczenia z własnego dzieciństwa. To że masz inne spojrzenie na macierzyństwo niż większość matek wcale nie oznacza że musisz być od nich gorsza. Żyjemy pod presją z doopy wziętych nakazów jacy mamy być i fizycznie i psychiczne i mało kto rozumie że wyróżniać się własną osobowością jest dla rozwoju korzystne. Ty masz jakiś charakter i dziecko ma jakiś charakter. Może się zdarzyć że macie te charaktery wzajemnie się odpychające. Nie dramatyzuj ze jesteś złą matką. Skup się na swoich zachowaniach i reakcjach, sama określ co ci nie pasuje.