Statystycznie w każdej klasie jest "kozioł ofiarny"

Ja niestety prześladowania w gimnazjum, miałam kilku prześladowców, inni nie zwracali uwagi byli obojętni. Byłam bardzo nieśmiała i nerwowa, inni to wykorzystywali i śmiali się. W podstawówce pamiętam, że wyśmiewany był chłopak, który gorzej sie uczyl, był mniej bystry i taki bardzo cichy, jakby trochę opóźniony. Ja nigdy sie z nikogo nie wyśmiewałam, ale też nie stanęłam nigdy w obronie... W liceum nie pamiętam takich sytuacji, były grupki, ale nie było żadnej klasowej ofiary. A wy, jak to pamiętacie? może byłyście prześladowane? albo same kogoś prześladowałyście? Ja jako była "ofiara" boję się, aby moje dzieci to nie spotkało.

U mnie w klasach tak nie było przynajmniej nigdy czegoś takiego nie zauważyłam. Sama nikogo nie przesladowakam.Ale mam syna i niby 2 podstawówki i robią się grupki i takie teksty ze z tamtym się nie kolegujemy itp... .Ja tłumacze ze tak jest nie fajnie ,mówię a jakbyś si ty czuł gdyby tak ciebie traktowali -myślę że syn rozumie

Ja bylam przesladowana. Od podstawowki, przez gimnazjum, aż do teraz. Miedzy innymi z tego powodu dzieci miec nie bede :)

Mnie ciekawi co z takimi prześladowcami, ludźmi którzy wyśmiewaja innych dzieje się gdy dorosną. Żałują? Pamiętają o tym? czy uważają, ze nic złego nie zrobili? Czy może są tacy jak dawniej? :)

Nigdy nie byłam prześladowana. Ale pamiętam jak ktoś.smial się z mojego srebrnego bezrekawnika (czasy komuny) , było to zaledwie 2 tyg. .... A co dopiero jak ktos musiał te znęcania wytrzymywac parę lat. Natomiast byłam w grupce osób, które potrafiły się z kogos śmiać, choc sama tego nie robiłam. Ofiarą była np. dziewczyna z pryszczami na czole, przezywalismy ja "czółko". Kiedy po latach ja spotkałam to ja miałam pryszcze a ona nie, mało tego była dla mnie miła i wydawała się nic nie pamiętać... "klasa" dziewczyna. Było mi glupio

gość dziś W ogóle o tym nie myślą. Dla niektórych to norma wyśmiać kogoś, a potem przejść do porządku dziennego.

chyba uważają że nic się nie stało:O jeden np chce się po latach zaprzyjaźnić- a mi niedobrze na jego widok jego przesladowanie oprócz agresji słownej to były ataki na tle seksualnym ( w podstawówce), często na lekcji kilka metrów od nauczyciela który odwracał głowę:O

Ja byłam bardzo nieśmiała i miałam wadę wymowy: ciężkie jąkanie, przez co czytanie na glos i odpowiedzi ustne to był dla mnie koszmar, ale na szczęście nikt się z tego nie śmiał ani mnie nie prześladował. Tylko niektórzy dziwnie na mnie patrzyli. I jeszcze czerwona się robilam łatwo. Miałam jedną bardzo przykra sytuacje z nauczycielką w szkole podstawowej. Kazała mi cos na glos przeczytać. Ona nie wiedziała że się jąkam. Strasznie się wtedy zestresowalam i słowa nie mogłam wydusic. I ta nauczycielka pani juz dosc starsza, bo chyba z 60 lat miała jak nie więcej, tak mnie wtedy zwyzywala i zrugala przed cala klasa że potem miałam długo traumę.

Przesladowcy powinni być tepieni od najmłodszych lat! Nie wiem skąd to się bierze nawet w pierwszej klasie. Wychowawca jest od tego żeby z tym walczyć!

16:52 dokladnie

Wypowiem się jako wychowawca: bardzo mnie boli gdy widzę, że ktoś kogoś wyśmiewa, poniża itp. Robię pogadanki, zadaje pytania, pozwalam wypowiadać się jednej i drugiej stronie. Nic w mojej pracy nie denerwuje mnie bardziej niż dziecko, które poniża innych. To najczęściej wokół niego zbiera się kilku innych chłopców/dziewczynek, którzy patrzą w niego/w nią jak w obrazek. W rzeczywistości, to dziecko, które wyśmiewa, za każdym trawi jakiś głęboki kompleks (w tym jest podobne do swojej ofiary), z którymi nie potrafi radzić sobie inaczej niż wyśmiewając innych. Ma w tym wsparcie od rodziców - samo jest lub było wyśmiewane w domu przez nich albo rodzeństwo. Przychodzą inne dzieci, schemat się powtarza.

U mnie w klasie w podstawówce, a była to klasa z tych bardziej uzdolnionych to nie było kozłów ofiarnych takich w powszechnym rozumieniu, tzn. nikogo nie poniżano, nikogo nie wyśmiewano. Ale były kozły ofiarne w wersji light czyli były osoby, outsiderzy, w jakiś sposób inne, czy to pod względem brzydoty i/lub fatalnego sposobu ubierania, czy to pod względem pochodzenia, innego wyznania, czy w jakiś inny sposób niepodobające się, np. były po prostu nowe i nie było punktu zahaczenia by z nimi o czymś rozmawiać, w sumie to nie chce pisać krytycznie o klasie bo z pewnością każdy z nas nie traktuje wszystkich ludzi równo i ciężko sie czasem przemóc. W każdym razie osoby te miały ciężko, bo były wyrzucone poza nawias grupy, siedziały zazwyczaj same w ławkach, sporadycznie zagadywane na przerwach a niektóre w ogóle. Nie mówiąc już o jakichś spotkaniach poza lekcjami. Ja sama też nie miałam różowo, bo też nie byłam specjalnie lubiana, ale chociaż tolerowana jako część grupy. Miałam jakieś tam pare koleżanek i kolegę z czego jedną koleżankę z "pierwszej ligi", która potrafiła mnie w kluczowym momentach wystawić, ale miałam warunki by przetrwać w tej klasie bez jakiejś dużej traumy.

Moja córeczka ponad lata temu, (jeszcze nie było 500+) będąc w zerówce jako 5latka była wyśmiewana przez dwie dziewczynki z bogatych domów za to że miała plecak z Biedronki. Plecak wcale nie był bardzo tani ale był z biedronki. Inne dzieci oczywiście wtórowały tym dziewczynkom. Pani nie widziała problemu. Dziecko mi płakało i nie chciała tam chodzić. Zmieniłam szkołę i jest super ale do tej pory zastanawia mnie skąd takie małe dzieci mogły wiedzieć gdzie kupiłam plecak córce??? Domyślam się że ale szkoda komentować.