Co robić, żeby zachorować na depresję?

Mam 23 lata i moim marzeniem jest... Zachorowanie na depresję. Wiem, że to dziwne, ale taka jest prawda. Przeglądam strony o depresji, fora, grupy na fb, oglądam vlogi o tym, słucham smutnej muzyki. 3 razy zawaliłam studia, nie mam pracy, własnego mieszkania, mieszkam z rodzicami, którzy w kółko się kłócą i chodzą wkurzeni na wszystko... Idelane warunki do chorowania na depresję, nie? A jednak nadal jej nie mam, nadal odczuwam przyjemność z codziennych czynności. Wstaję rano, biorę prysznic, śpiewam sobie, przeglądam ogłoszenia o pracy, wychodzę ze znajomymi, śmieję się. Czemu tak jest? Jak pozbyć się tej cholernej serotoniny z mojego mózgu? Czemu niektórzy dostają depresji praktycznie z niczego, a ja wręcz ją kuszę swoim życiem, a ona nie przychodzi?

Up.

Depresja to choroba a nie widzimisię. Ja choruję od 4 lat, różnica między nami jest taka że w moim przypadku to przez depresję zawaliło mi się życie, Ty sama tego dokonałaś na własne życzenie. Czyżby to był troll? Dlaczego chcesz zachorowac?

Nie jestem trollem, jestem obrzydliwym leniem i uważam, że należy mi się depresja za potrójne zawalenie studiów, nieumiejętność znalezienia pracy i wyrwania się z domu i ogólnie totalną nieporadność życiową, a mimo wszystko dobry humor nadal mnie nie opuszcza i mam wielką chęć życia. Dlaczego tak jest?

na cukrzyce zachoruj to zaraz będziesz miała depresje

I co Ci po tej depresji kiedy już ją będziesz miała? Będziesz z przyjemnością wywalać pieniądze na tabletki które i tak mogą nie przynieść rezultatu? Czy może od razu sięgniesz po line?

Cukrzycę pewnie kiedyś będę miała, bo jem duzo słodyczy. Unikam tylko czekolady, bo to cholerstwo poprawia mi humor.

Uważam, że zasługuję na karę za bycie lekkoduchem.

Z takim podejściem też powinnaś odwiedzić psychiatrę. To jakieś zaburzenie, może obsesja? Na pewno nie jest zdrowe i wpływa źle na twoje życie. Polecam się skonsultować, choćby na NFZ, nie potrzeba skierowania.

Ok, co mu powiedzieć? Że jestem mentalną masochistką?

Dobrze to ujęłaś. Naprawdę polecam się zapisać na jakąś wizytę. A czy zawsze masz taki dobry humor? Czy łapie Cie czasami taki paskudny nastrój?

Czasami tak, ale bardzo rzadko i szybko mija. I jest to po prostu "gorszy dzień", który mija po, nie wiem, chociażby obejrzeniu czegoś śmiesznego albo wyjściu ze znajomymi na pizzę. Co do używek, to alkohol piję okazjonalnie, na imprezach w granicach rozsądku, nie biorę narkotyków i nigdy nie brałam. Nie biorę żadnych leków.

Nie jestem trollem, jestem obrzydliwym leniem i uważam, że należy mi się depresja za potrójne zawalenie studiów, nieumiejętność znalezienia pracy i wyrwania się z domu i ogólnie totalną nieporadność życiową, a mimo wszystko dobry humor nadal mnie nie opuszcza i mam wielką chęć życia. Dlaczego tak jest? XXX zapewne dlatego zę starzy cie utrzymują i nie mają nic przeciwko nieudacznej córce :O pewnie jeszcze mamusia głaska cie po główce mówiąc że jeszcze masz na wszystko czas a póki co obejrzycie serrial w tv jedząc czekoladki

Jakbyś została naprawdę zmuszona do znalezienia pracy bo inaczej mieszkałabyś pod mostem i nie miałabyś na chleb, to od razu by cie dobry humor opuścił

nie ma sie czego wstydzić, czas chyba na wizyte u psychiatry, ja polecam https://all-med.pl/gabinety/psychiatra/ z Łodzi

Nie grzesz,nie masz pojęcia co to za paskudna choroba i wiele osób robi wszystko żeby to nigdy nie powróciło w ich życiu.Ale jak najbardziej odwiedź psychiatrę

Gość z dziś 10:29, no rodzice są na mnie wściekli i ciągle mi to wypominają, ale ogólnie dużo zarabiają, codzienie zamawiają sobie jedzenie do domu, jeżdżą sobie na wakacje za granicę, w dzieciństwie jeździłam z nimi i podczas kiedy inni uciekali przed deszczem nad Bałtykiem, ja byłam w Grecji, Hiszpanii, Chorwacji i we Włoszech. Nigdy nie byłam w sytuacji podbramkowej, nigdy mi niczego nie brakowało i stąd mój totalny brak odpowiedzialności i dojrzałości.

Haha fantazje to wy macie nie powiem.

Akurat to nie fantazja, to prawda.

weź się za jakąś prace to nie będziesz miała czasu na rozmyślanie głupot

Chcę mieć depresję.

Już nie mam pomysłów, jak mam się do niej doprowadzić?

Pytam się was o sposoby, nie o to, żebyście mnie przekonywali, że nie warto się do niej doprowadzać.

kochanie, żeby mieć depresję to trzeba mieć jakiś mózg, a tobie ewidentnie brakuje tego organu. Nic nie poradzisz

poczekaj jak kiedyś życie cię doświadczy , stracisz kogoś bliskiego , świat zawali ci się na głowę , wtedy nieoczekiwanie i bez zaproszenia przyjdzie twoja "upragniona" depresja która zawładnie całą tobą . Wtedy gorzko pożałujesz że kiedykolwiek o tej chorobie śmiałaś pomyśleć .

Depresja jest chorobą osób mądrych i inteligentnych, dlatego ja nie mam jej zaszczytu doświadczyć. Uważam, że depresja zmieniłaby mnie w lepszą osobę.

Może zacznę się samookaleczać? Co wy na to?

Po co ci depresja jak i tak masz psychiczna chorobę?

muszę cię zmartwić, nie dostaniesz depresji, jesteś leniem i na niczym ci nie zależy tacy ludzie nie mają stanów depresyjnych, ja mam tak samo czyli na wszystko wyj****e

depresja to stan umysłu, wkroczenie na wysoki poziom świadomości intelektualnej i otaczającego świata, dlatego nie mozesz na nia zachorować. Ludzie którzy mają problemy typu nażreć sie, wysrać, wyspac i obejrzec coś w tv nie będą mieli depresji. To są niziny intelektualne