Wspólny dom okazał się gwoździem do trumny

a miał być wisienką na torcie. Tak się w naszym życiu ułożyło, że dopiero po 30stce stać nas było na kredyt i mamy od roku wymarzony dom pod miastem. Jednak, jak się okazało stał się on kością niezgody . Mąż i ja mamy zupełnie innu gust, pomysły i wizje. Kiedy ja chce wezwac ekipę do zrobienia np scian, On chce robic wszytsko sam ( raz , ze nie potrafi a dwa, ze w ogole nie ma czasu). Kiedy ja chce jajakś strukture na sciane, On chce tapete. ja biale, On czarne...i tak kłócimy sie od roku, mało co udało się zrobić. Doszło do tego, że On mi łaskawie odpuscil i pozwala teraz robic to co chce...a ja mam tyle negatywnych emocji w sobie, tyle Jego slow w uszach, sprzeciwów i ogolnie żal, że nie pozwala mi, jako kobiecie urządzać domu.... ze nie umiem , nie potrafie sie przemóc. Zrobilo mi sie wszystko jedno jak mieszkamy. Nie wiem jak z tego wyjsc, po tylu miesiacach srzeczek, urazów. Doradzcie cos

Kompromis- znasz takie słowo? To, ze Ty jesteś kobietą, nie daje Ci prawa do urządzenia domu wyłącznie pod twój gust, bo dom jest wspólny i oboje macie się tam dobrze czuć.

Ale on nic nie robi i nie pozwala innym

Ty urządzasz kuchnię, on salon, ty sypialnię, on biuro. Proste. My tak z mężem robimy i nie ma kłótni, a gusta mamy kompletnie inne

Pozwol mu urzadzic po swojemu wc bo pewnie tam bedzie spedzal najwiecej czasu

My juz mieszkamy tutaj od roku, bo wprowadzalismy sie troche na hurra. Zrobiona byla kuchnia i lazienki, do wykonczenia są 4 pokoje, klatka schodowa i wiatrołap plus wszytsko na zew - wiata, altanka, ogrodzenie. Mąż wchodzi mi wszedzie ze swoim zdaniem. Ostatnio m iesiac toczylismy wojne o kształt stołu w kuchni ( mamy teraz tymczasowe byle co ). Mi marzy sie stól okrągły w kuchni, mezowi prostakatny w innej czesci ( kuchnie mamy łączona z salonem i jadalnią). To jest taki drobny przyklad tego jak sie wzajemnie blokujemy. Ja nie mowie, ze jestem bez winy ale uwazam, ze On sie zatracil w meblowaniu i aranzowaniu domu, nie pozosawiajac mi nigdzie pola do popisu. Moje pomysly wedlug Niego sa za drogie, za glupie, technicznie niemozliwe itd Wedlug mnie - i oczywiscie to subiektywna ocena- ja ide na kompromis, bo mimo ze sie nie zgadzam, to ta czesc rfzeczy ktora mamay zrobione, kupione sa po mysli męża...

Tak to jest jak się rozmawiać nie umie i uważa, służę tylko moje zdanie się liczy. Oboje zachowujecie się jak małe dzieci. Nie podoba Ci się jego pomysł na stół ani jemu twój, to usiąść i poszukać coś, co będzie się obojgu podobało. Przecież teraz taki wybór wszystkiego, że po prostu aż śmieszne są twoje wywody.

Koniec świata. Rzuć sie z mostu!

ludzie że Wam się tak chce o takie glupoty kłócić ja mam wyrąbane jakie mam meble byle mam sciany proste i podłogę bo była w opłakanym stanie mąż ustawiał meble wybrał szafę stół i krzesła a ja się cieszę ze mam święty spokój

Wy jak zawsze pomocne inaczej. Szkoda pisać

15.44 Dlaczego pomocne inaczej? To co ci mamy napisać-masz rację, ty masz prawo dekorowac dom i decydować, mąż nie ma prawa się wtrącać bo jest tylko bankomatem? Rozwiedz się z nim. - tak mamy pisać? Przecież kłócicie się o bzdety, o rzeczy materialne, które można spokojnie kupić idąc na kompromis.

To może usiądzcie przed kompem pooglądajcie strony z wystrojem wnętrz i przedyskutujcie co wam się podoba a co nie?

Dla osób, które nie mają problemów ze wspólnym mieszkaniem polecam drewniane wiaty: http://sklepdamka.pl/drewniana-wiata-kolo-domu/