Mam taką teorię, że nie ma prawdziwej miłości w związkach, które...

rozpadają się po roku, czy dwóch. Absolutnie nie wierzę, że w związkach, które tak szybko się kończą można mówić o miłości. Miłość jest najdoskonalszą formą uczuć jakie człowiek potrafi doznawać i okazywać. Więc jak można mówić o miłości w związkach tak krótkich. Moja teoria jest taka, że w wyżej wspomnianych związkach pojawia się chemia, zauroczenie, pociąg erotyczny i te czynniki ludzie, a zwłaszcza kobiety, mylą z pojęciem kochania, czyli miłości. Tak naprawdę nie da się w tych przypadkach mówić o miłości. Dziś dla ludzi miłościom może być wszystko i nic. Ludzie deprecjonują te pojęcie, obdzierają je z jego prawdziwego znaczenia. A prawda jest taka, że miłość nie wygasa od tak sobie, dziś z kimś jesteś, a za rok już jesteście dla siebie zwykłymi znajomymi - miłość czegoś takiego nie uznaje, miłość trwa bardzo długo i nie gaśnie jak błahy płomyk. Ludzie wypaczyli pojęcie miłości i dlatego większość z was nigdy prawdziwej miłości w życiu nie zazna.

A ja mam taka teorie. Ze pary które nie maja dzieci są bezdzietne. Równie odkrywcza co twoja. Ale w jednym się mylisz, bo może być miłość, z jednej strony :)

Tak rzeczywiście to mogła być miłość z jednej strony, ale tylko, gdy to uczucie wciąż trwa, także po rozstaniu. Bo miłość się nie kończy od tak sobie.

Czy to znaczy, że Kubuś ciągle kocha Elę?

Takie związki oparte są na pożądanie, chemii. Prawdziwa miłość zaczyna się 'Po wyjściu z łóżka, gdy chcemy razem przejść przez życie, a problemy rozwiązujemy wspolnie