Żłobek czy opiekunka? Mój dylemat.

Jestem mamą 2 letniej córeczki. Od prawie roku, po moim powrocie do pracy córką zajmuje się niania. Oczywiście mała nadal nie dostała się do publicznego żłobka. I tu mam dylemat. Zastanawiam się czy małej nie oddać od września do prywatnego żłobka. Mąż jest na tak, a ja nie wiem co robić. Różnica cenowa niania czy żłobek niewielka, mała uwielbia dzieci. Pewnie przy dzieciach wszystkiego szybko by się nauczyła i miała poukładany dzień. Ale martwię się o choroby, jej adaptację i czy nie jest na to za mała. Proszę o jakieś sprawdzone i rozsądne rady co robić?

Ja 3 lata temu wybrałam żłobek. I nie żałuję. Corka biegnąc do sali gubiła buty, tak bardzo była stęskniona za dziećmi. Nie dostaliśmy się do państwowego, wybrałam prywatny, sportowy, z dopłatami z urzędu miasta wychodziło znośnie. Nianie mieliśmy kilka tygodni, niby z polecenia. Nie byłam zadowolona, córka się przy niej nudziła, niania pozwalała jej też spać w opór, przez co potem wieczorem nie mogłam młodej zagonić do spania o ludzkiej porze bo za bardzo rozpierała ją energia której nie spożytkowała właściwie w ciagu dnia. x Żlobek ma szereg zalet. -Śmiałam się z nauki języka angielskiego dla 1,5 rocznych dzieci - ale moja (3 latka) w zeszłe wakacje potrafiła sama zamówić obiad po angielsku ( "hello, fish please and juice please")i podziękować za niego - aż dostała deser od obsługi w gratisie ;) -Do żłobka/przedszkola prywatnego przyjeżdżają różne firmy prowadzić zajęcia (są to wtedy jednak zajęcia dodatkowe), są dogoterapie, pokazy motyli, lemurów ptaków - w zależności od wieku dzieci w grupie -wycieczki np do zoo - codzienne spacery/plac zabaw -Sa zajęcia ruchowe dostosowane do wieku dzieci -logopeda i psycholog - dzięki temu wiem jak moje dziecko rozwija się, i gdyby działo się coś niepokojącego dostałabym informacje że powinnam zareagować i jak. -Panie zajmujące się dziećmi mają odpowiednie wykształcenie i doskonale wiedzą co robią - z nianiami i babciami bywa różnie... -Zbilansowana dieta - i jeżeli jest potrzeba to rodzic może wybrać dietę specjalna (bezniklowa, bezglutenowa wegetariańska etc), od pon do pt w domu trzeba zadbać tylko o odpowiednio wartościowe kolacje. -zajęcia rytmiczne, logopedyczne, plastyczne, taneczne etc, na które nie trzeba oddzielnie płacić ani dodatkowo zawozić na nie dziecka w ciągu dnia x Jak chodzi o choroby Na własnej skórze przekonałam się, że jak ma chorować to będzie. Czy do przedszkola chodzi czy nie. U mnie na tydzień przed aklimatyzacją w żłobku młoda dostała choroby zakaźnej (no i się aklimatyzacja przesunęła). Bywają momenty że choruje częściej, bywają że rzadziej. Dzieci znajomych które nie chodzą do żłobka/przedszkola chorują tak samo często, w końcu też wychodzą do sklepu, parku, na plac zabaw czy łapią coś od dorosłych.

Dziękuję za bardzo dobrą poradę. Na pewno z niej skorzystam. Przekonała mnie Pani do żłobka.

Nie rezygnuj z niani, albo znajdź inną, bo jak córka pójdzie do żłobka, to w razie choroby ktoś będzie musiał się nią zająć. A choroby będą często.

Do 2r.ż. nie zdecydowałabym się na żłobek. Od 2r.ż. rozważyłabym, bo to już może mieć sens.

We wrześniu mała już będzie miała 2 lata i 4 miesiące. Myślę, że w żłobku lepiej ją ułożą niż niania w domu.

Ja oddalam dziecko do żłobka w wieku 2 lat i widzę, że po oddaniu dziecko lepiej zaczyna się rozwijać i lepiej zachowuję sie w grupie. jak siedziała w domu dziecko było samolubne i nie chciało się dzielić zabawkami nawet zemną. Moja córka chodzi do żłobka prywatnego w Katowicach www.familia.edu.pl i bardzo chwalimy sobie ten żłobek.

13:03, no jeżeli ten wasz żłobek jest tak goowniany, że przy obecnych problemach z dostępnością miejsc musicie się ratować marketingiem szeptanym na kafe, to nic wam chyba nie pomoże.

W wieku dwóch lat już na pewno można rozważać żłobek. Ja mialam opiekunkę do 2,5 później wakacje i przedszkole. Mała rzeczywiście ruszyła z rozwojem mowy i nabywaniem komapetencji społecznych. U Ciebie do przedszkola jeszcze rok, wiec może żłobek jest jakimś wyjściem. Zawsze możesz spróbować a w razie coś pójdzie nie tak zrezygnować. Co do chorób to mam dwoje dzieci i nie chorowały w przedszkolu wcale, więc reguły nie ma.

Ja stawiam na żłobek.... niestety teraz nie wiemy kogo zapraszamy do domu i jak taka osoba zaopiekuję się dzieckiem. Moja znajoma zatrudniła dziewczyne do opieki nad dzieckiem i dziewczyna zamiast zająć się dzidziusiem to dla świętego spokoju dawała mu telefon z bajkami a sama trajkotała na drugim telefonie. Ja oddałam swoje dziecko do żłobka do http://familia.edu.pl/kontakt/ i wiem, że tu ma fachową opiekę i wszystko co mu potrzeba.

To zależy jaka opiekunka. Jak jest dobra, to z dzieckiem się bawi kreatywnie. Ja jak się opiekowałam w czasie studiów, to z dzieckiem bardzo dużo czytaliśmy, sluchalismy muzyki dla dzieci, audiobooków, śpiewalismy, rysowanie i inne prace plastyczne. Do tego chodziłam z tą dziewczynka na basen, na zajęciach muzyczno -plastyczne i raz w miesiącu do biblioteki obowiązkowo, plus sale i płace zabaw i dużo ruchu na świeżym powietrzu, . Było fajnie, nie nudzilam się. Dziecko bardzo polubiłam, do teraz mam kontakt z tą rodziną. Od początku ustaliliśmy z rodzicami stały rytm dnia, posiłki, spanie i zero tv. Bajkę oglądała z rodzicami, gdy wracali do domu, dlatego w ciągu dnia nie właczalismy tv. Jak mała spała, wtedy sobie oglądałam i też odpoczywałam. Super wspominam ten czas. Mała poszła do przedszkola w wieku 3 lat.

Ja uważam, że lepsza opiekunka. Moje doświadczenia z dwoma, teoretycznie dobrymi żłobkami: - choroby, niekończące się choroby - dziecko nie dojadało, bo Panie miały do nakarmienia całą grupę i chyba nie ogarniały - marne jedzenie (np. dużo białego pieczywa, jakieś biszkopty na deser, kisiele, budynie na deser), mało warzyw, soczki gotowce - tragiczna dieta dla takiego małego dziecka - wielokrotnie zdarzyło się, że córka gdy ją odbierałam miała kupę w pampersie, albo odparzoną pupę (co wcześniej się nie zdarzało) lub zasikanego pampersa - młoda zaczęła budzić się w nocy i być bardzo nerwowa Te wszystkie "rozwijające" rzeczy, o których ktoś pisał wyżej można spokojnie ogarnąć z opiekunką - kwestia dogadania. No i oczywiście znalezienia kogoś odpowiedniego. Ja po roku zabrałam córkę z drugiego już żłobka. Zatrudniłam opiekunkę i to był strzał w dziesiątkę.

W żłobku może chorować i to często- ale nie musi. znam osobiście 2 dzieci, które przeszły przez żłobek i przedszkole i nie chorowały zbytnio.....to są jednak wyjątki. Ja poszłam do pracy, córka miała 1 rok i aż do 2 rż były choroby ok. 2 razy na miesiąc po kilka dni. Na szczęście obyło się bez antybiotyku i szpitala. Nie wszyscy mają takie szczęście. Takie dziecko nie zyskuje aż tak dużo od rówieśników w tym wieku można spokojnie zaczekać do 3rż jeśli ma się dobrą, sprawdzoną nianię. Jeśli niania dziecko tylko "przechowuje" i nie wysila się zbytnio to jednak w żłobku jest lepiej- zajęcia itp. itd.

Z mojego doświadczenia wynika, że jednak najlepszym rozwiązaniem jest przedszkole niepubliczne. Polecam https://szkrabki.pl/