piszemy wiersze

Okazją jedz gdzie cię nie ma

Malowałam,rysowałam kiedyś. Już nie potrafię. Pisałam teksty,wiersze. Już nie mogę. Nalali kadmu do czystej wody. Teraz w leśnych wykrotach,oczeretach błotnisty martwy staw. Nieruchoma tafla cuchnącej mazi a ponad nią mgliste opary. Czy tak wygląda koniec świata? Mojego na pewno. Braliście sobie część mnie,braliście każdy po kawałku. Dzisiaj już nikt nie złoży mnie w jedną całość. Dlatego proszę mnie już zostawić taką jaką się stałam i omijać mnie z daleka. Proszę o obojętność.

Był na to czas teraz nie ma nas.

miś coralgol wielki cham to.

Spotkali sie, penis i wagina...zaczeli rozmawiac wyszla z tego kpina...