Jest mi źle, nie wiem co robić

Otóż mam 18 lat, w szkole jestem wzorową uczennicą, nie imprezuje, nie piję( tylko okazjonalnie), nie palę, nie biorę prochów, nie zadaje się z podejrzanymi ludźmi. Największe problemy mam z rodzicami, czepiają się o wszystko, po każdej kłótni z mamą jestem bliska płaczu( czegoś parę razy zapomnę to bluzni, raz to uderzyła mnie w dłoń laska), ciągle mi mówi jak mam się zachowywać, gada przed spotkaniem nie truj kogoś swoimi opowiadaniami ( obserwuję mnie jak z kims rozmawiam, patrzy się na mnie, ręka przywołuje mnie), nawet szepcze mi do ucha przy kimś! Nawet ma pretensje że telefonu nie odbieram ( jak mam słyszeć jak głośno na miescie). Ostatnio mama bluzni o drobne przewinienia, straszy mnie maturą, mówi, że wpadnę w depresję. Jak ja się poplakalam to bluznila, WKURZAJACE JEST TO! Lepsze relacje mam z ciociami, wujkami, kuzynami, bo mnie nie wypierają z rozmowy. Czy to jest toksycznosc, nadopiekunczosc czy co?

a jakie to ma znaczenie?! zdaj mature i wyjedz do oracy w fabryce na zachodzie Holandia ew. Niemcy I miej ją gdzieś

nie jedz do fabryki, idz na studia zaoczne i do ewentualnej pracy najlepiej w innym miescie

Biedna sierotko mysle,ze nawet nie zdasz matury.Wez sie za nauke,a nie oczerniaj rodzicow. Matka ma racje,ze ciebie strofuje,bos gowno nie dziecko. Bujaj sie prowo!

Zacznij regularnie uprawiac sport, kup buty i biegaj, wtedy odreagujesz wszystkie scysje z rodzicami.