Może dział nieodpowiedni ale jak pogodzić sie

Ale o co chodzi ... zastanawia mnie jak żyją małżeństwa np z 29 letnim strzem ... co ... nie ma zdrad ?! Przez ten czas .... sorry ale chyba nie ma szans ... ważne jest to aby nawet po przygodach dalej się szanować itp

Autorko szukaj, wciąż szukaj, jeszcze masz trochę czasu. Z życia znam dwa takie fajne przypadki. Moja koleżanka w wieku 38 lat poznała niecały rok temu chłopaka. A wcześniej nikogo nie miała. Już są po ślubie naprawdę zakochani i starają się o dzidzię. Druga koleżanka podobnie tuż przed 40stką, tylko jej partner oświadczył się po trzech miesiącach. Już kilka lat są małżeństwem. Podróżują razem. Także szukaj, szukaj, szukaj. Nie poddawaj się. Też kiedyś tak mi doskwierała samotność jak Tobie. Tylko ja do 30stki byłam samotna.

A Panie lub Pani powyżej co maja dzieci do tego... jak dla mnie nic ... szukanie fajnego faceta to niezła harówka ... i to właśnie czeka autorkę ,,, o ile jest ogarnięta osoba

Pisałam o 21.59. Ja wiem, że szukanie fajnego faceta jest bardzo trudne. Sama szukałam kilka dobrych lat. Jak miałam dość do robiłam sobie przerwę kilka miesięcy i znów. Głównie szukałam przez internet. Niezła książka by powstała z moich randek. Jak nieraz komuś opowiadam to była masa śmiechu. Ale w końcu znalazłam tego jedynego. Jesteśmy już razem 5 lat. Mamy dwóch synów tak jak chcieliśmy.

Moja chrzestna urodziła majac 46 lat, co prawda bylo to piate dziecko. A matka bratowej urodzila majac 43 lata i jeszcze polozna ;)

O super, mam nadzieję, że było bez komplikacji. Nie wiem dziecko, może jeszcze zdążę, ale jak nie, to przynajmniej męża bym jakiegoś fajnego chciała. Za mlodu bardzo w siebie nie wierzyłam i uważałam, że jestem głupia, brzydka i nieciekawa i nigdy nie będę miała fajnego faceta, tylko jakiegoś bezrobotnego Zenka z pod piwnej budki, albo rozwdonika z 5 dzieci. Niemądra byłam tak myśląc.

22:59 Dziękuję kochana, no szukam szukam i jak na razie nic. Jeszcze jak się człowiek naczyta na kafe, że 40 to już stare próchno, to się już wszystkiego odechciewa. Ale potem myślę, że może to siedzi jakiś troll, albo jakiś nieszczęśnik, który żadnej sobie nie może znaleźć. Ani 40 ani 30 ani nawet 20 ki. To siedzi i wymyśla bzdury. U mnie z koleżanek z wolnych zostały tylko 3. Jedna nikogo nie ma jak ja. Druga jest w związku na odleglosc-tak jak by była sama, więc to żaden związek. Ostatnia jest z facetem, który się już 3ci rok rozwodzi z żoną, tylko, że jeszcze nie wniósł o rozwod-więc to też nie jest jak dla mnie związek. Inne mają mężów, dzieci, albo żyją z różnych przyczyn bez dzieci, jedni nie mogą mieć, inni świadomie nie zdecydowali się. Tylko ja taka sama. Ale robię co mogę. Dużo sama wychodzę, nawet kino mi nie straszne, co jako 20 latka uważałam za obciach iść na przykład samemu do kina. Nie uważam się za bazyla, z charakteru też myślę, że w normie, abym tylko była bardziej łagodna dla siebie,oraz bardziej umiała podtrzymać swoje zdanie, ale nad tym pracuje. O wygląd też dbam, aby nie straszyć ludzi-a tak naprawdę lubię w miarę mozliwości dobrze wyglądać.

23:15 Czyli dobrze mówią. Że jak się szuka to się nie znajduje, a jak się przestanie, to się sam napatacza :) Też bym tak chciała. Myślę, że trochę mnie zawsze gubila mała wiara w siebie i to, że i mnie ktoś pokocha -zawsze tego chciałam, ale nie wierzyłam, że się tak stanie.

Do pani powyżej. Źle mnie zrozumiałaś. Szukałam z przerwami, ale męża poznałam jak już znów zaczęłam szukać po raz n-ty. Poznaliśmy się przez internet, także to nie był przypadek.

23:58 Aha, teraz rozumiem. Też szukałam na portalach typu sympatia. Teraz zrobiłam sobie dłuższą przerwę, ale jakiś czas temu z cekawości weszłam na jeden i tam od 2 czy 3 lat widzę te same twarze. A niektórymi się nawet spotkałam. Nie wiem chorobę nie tak. Będę chyba sama do starości i umre otoczona psami, kotami igołebiami. Mnie naprawdę nikt nie chce, czy szukam czy nie. Albo interesują się mną żonaci, albo totalni desperaci z internetu, do których odpisze raz na wiadomość, a oni już się chcą niemal żenić. Teraz w marcu poznałam jednak pewnego faceta. PRZEZ wspólnych znajomych. Wiązałam z tym nadzieję, byla chemia, jak sie wydawało, miał dużo cech które lubie (spokojny, inteligentny, rozmowny, kulturalny, mieliśmy takie samo zdanie na wiele spraw, ale cóż, nie chciał mnie. Obecnie kręci się wokół naszej wspólnej koleżanki i wszystko wskazuje na to, że będzie to poważna para. Muszę być wyjątkowo szpetna, nieciekawa i o beznadziejnym wnętrzu.

ale mi smutno jak to czytam ale nie trac nadziei, nie mysl o sobie tak zle jestes wartosciowa, kazdy cos ma ladnego w sobie

ja na pocieszenie ci powiem, ze np szukam pracy kolejny rok i nic, kolejne podyplomowki, szkolenia, staze, praktyki i nic, tez mi mega smutno, ze kolejna rozmowa kwalifikacyjna i nic, kolejne cv i nic..... przestaje szukac, musze sie uspokoic...poczekac, a tez uwazam ze moze cos ze mna moze ni tak, ale takie zycie

12:46 Ucz się ucz, też to przechodziłam aż znalazłam pracę jaka chciałam, sprawdzone, nie poddawaj się a zobaczysz, że będzie dobrze.

na dzieci jest zawsze odpowiedni czas, jak jest się płodną oczywiście, ja w wieku 39 lat urodziłam, 2 dziecko, wiec nie sądzę, żebym jakoś płodność straciła w czasie 3 lat, moja koleżanka w wieku 41 lat urodziła swoje 1 dziecko, wiec można

13:15 Właśnie moja gin, powiedziała, że czarno widzi abym zaszła w ciaze, a jak zajdę, to mam duże szanse na poronienie (wada mdyczna). Nie jest to całkowicie przesądzone, ale powiedziała, że muzę być tego świadoma. A jak facet będzie chciał być ojcem, to przegram z pierwszą z brzegu płodną 25, 30 czy nawet 35 latką. Taka prawda.

w takim razie masz szanse przy wadzie na poronienie i mając 20 lat, ni można takiego scenariusza zakładać, trzeba znaleźć najlepszego lekarza i u niego prowadzić ciążę

Możesz zaadaptować dziecko, moja koleżanka po rozwodzie zaadoptowala dziewczynkę i sama ja wychowuje. Możesz też zapisać się do jakiejś wspólnoty, jeździć na rekolekcje dla singli. Ja akurat byłam sama ok 8 lat, straciłam nadzieję, jeździłam na różne rekolekcje poznalam super ludzi ale to na sympatii poznałam męża :)

Rekolekcje odpadają bo nie jestem religijna. Ale należę do dwóch klubów, czy jak to nazwać. W jednym same pary i zajęci, a w drugim Za młodzi dla mnie,

Rozbraja mnie jak kobiety mowia ze macierzynstwo i rodzina w ogole to kierat, mordownia i wszystkoco najgorsze. Po czym planuja kolejne dziecko itp

Bo to taki słodki kierat:)

U mnie w robocie babka zaciążyła w wieku 46 czy 47 lat, dziecko zdrowiutkie, w tym roku miało komunie. Inna w wieku 44 lat. Skąd to przekonanie ze 42 lata to za pozno na dziecko?

21:00 Rodzina i koleżanki położyły na mnie już krzyżyk. Jeszcxe jak byłam kolo 30ki pytali się, kiedy wyjde za mąż. Już od paru lat nikt nie śmiej mnie pytać o meza i dzieci, przynajmniej tyle dobrego. W pracy jestem najstarszą panną. Na dodatek samotna. Bo te młodsze koleżanki, nawet jak niezamęzne, to wszystkie mają partnerów. Tylko ja taka nieudana.

ale smutny ten temat.. to ja pisalam o tej pracy mma 4 zawody, 2 podyplomowki, doswiadczenie w pracy i nic... za darmo latam po praktykach plakac mi sie hce mam juz 38 lat i ciagle nic nie mam juz sily

znowu nic dostalam maila ze nic z tej rozmowy i tamtej bylam chyba na 10 rozmowach, dziesiatki cv wyslalam nie mam juz lat zeby za darmo pracowac, praktyki itd..

14:44 a myslalas o własnej działalności?

myslalam, ale ja tego nie czuje nie umiem tak. a zreszta w moim miescie z moja specjalnoscia przepelnione wszytsko

A na czym się znasz? Co umiesz? Od stycznia ma być ZUS zależny od przychodu.

juz nie bede pisac ale generalnie edukacja

juz nam nie starcza z mezem do pierwszego

Ja tez edukacja. Tez bezrobotna i planuje otworzyć firmę. Korki z matmy i fizy. Mam 34 lata.