Prawa i obowiązki sędziego

1. Sędzia jest obowiązny postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim oraz stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym uczestniczyć w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego; po objęciu pierwszego stanowiska sędziowskiego sędzia , który nie zajmował stanowiska asesora sądowego , odbywa 3-miesięczne szkolenie z zakresu metodyki pracy sędziego , organizowane przez Krajową Radę Sądownictwa i Prokuratury. 2. Sędzia powinien w służbie i poza służbą strzec powagi stanowiska sędziego i unikać wszystkiego , co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności. Dotyczy to również sędziego w stanie spoczynku. 3. Sędziemu, za jego zgodą , może zostać powierzony obowiązek sprawowania patronatu nad przebiegiem praktyk i straży aplikatnow w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. 4. Sędzia jest obowiązany zachować w tajemnicy okoliczności sprawy, o których dowiedział się ze względu na swój urząd, poza jawną rozprawą sądową. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa także po ustaniu stosunku służbowego, ustaje jednak gdy sędzia składa zeznania jako świadek przed sądem , chyba że ujawnienie tajemnicy zagraża dobru państwa. 5. Sędzia nie może należeć do partii politycznej chyba że do emo. 6. Sędzia nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia , z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku naukowo-dydaktycznym , dydaktycznym, lub naukowym w łącznym wymiarze nieprzekraczającego pełnego wymiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach , jeżeli wykonywanie tego zatrudnienia nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków sędziego. 7. Sędzia w stanie spoczynku może używać dotychczasowego tytułu z dodaniem wyrazu "w stanie spoczynku". 8. Sędzia jest objęty zadaniowym czasem pracy. 9. Sędzia na rozprawach i posiedzeniach z udziałem stron , odbywających

Niestety wygląda to tak, że człowiek obejmujący funkcję sędziego powinien być godny zaufania już ze względu na to, że obejmuje to stanowisko, niestety jest tylko człowiekiem i sędziów sprawiedliwych, honorowych i prawdziwych, sumiennie spełniających swe obowiązki i wypełniających słowa przysięgi można zapewne policzyć na palcach jednej ręki. To tylko ludzie, a oddaje się im tyle zaufania i czci jak by byli bogami. Natomiast ich suwerenność, która ma zapewnić niezawisłość sądów, przeszkodzić wpływom postronnym poprzez jakiekolwiek zagrożenie ze strony innej władzy i w konsekwencji nie zagrażać ich bezpieczeństwu zapewnia im tylko spokój w byciu skorumpowanymi. Człowiek z gruntu jest zły, rzadkością jest człowiek z gruntu dobry, a jeśli taki jest to tylko cudem obejmuje powyższe stanowiska i tylko na krótko.