Córka koleżanki mieszkająca drzwi w drzwi.

Znam ją od dziecka, od małego nie lubię. Ona jednyaczka, ja mam trójkę. Ledwo łączyłam koniec z koniec, dzieci miałam niedobre, z nauką był problem. Córka koleżanki zawsze grzeczna, dobrze ucząca się, poszła na studia, w tym roku skończyła je. I zamieszkała z chłopakiem. Mieszkanie kupujone. Nawet nie mam o co przyczepić się- swoje auta parkują na swoich miejscach, nie trzaskają drzwiami, słuchają muzyki dosyć głośno ale o 22 jest cisza, nie kłócą się. Wkurza mnie ta jej idealność.