Jak sobie z tym poradzić?

Mam 20 lat , od pewnego czasu pojawił się u mnie zbyt silny instynkt macierzyński. Zawsze uwielbiałam dzieci , robiłam wszystko żeby z nimi jak najczęściej przebywać ,ale teraz jest to tak dla mnie bolesne robię wszystko żeby nie patrzeć nie widzieć ich bo po powrocie do domu potrafię płakać godzinami . Mój związek na tym bardzo cierpi nie mam wogole ochoty na sex potrafię w trakcie nie myśleć o niczym innym jak tylko o tym żeby jemu było dobrze , a ja chce żeby to się skończyło jak najszybciej. Miałam nadzieję , że jak spróbuje nie myśleć o macierzyństwie to mi przejdzie , do tego okazało się że moja teściowa jest w ciąży i będę musiała przebywać z kimś kto będzie miał w domu małe dziecko bo jeżdżąc do mojego chłopaka to nieuniknione , a ja już nie mogę jej słuchać kiedy ona się ze mnie śmieje że ja to sobie jeszcze dlugo poczekam.Mozecie mi mówić że mam nie równo pod sufitem bo w takim młodym wieku chce już cieszyć się dzieckiem ,ale co ja mogę na to poradzić zawsze byłam na uboczu (mało przyjaciół) problemy rodzinne moi rodzice zawsze mówili mi przykre słowa o mnie , dlatego to chyba się wzięło z tąd ta moja miłość do dzieci . Gdzie się udać z tym może psycholog co mi radzicie ?

Osobiscie znam osobe,ktora w ieku lat 20 bardzo chciala miec dziecko,byla tak nastawiona na to,ze wlasnie wygladalo to bardzo chorobowo. Mowila tylko o tym, nic ja innego nie interesowalo.

Zaszla w ciaze,bardzo szczesliwa,piekna podczas calej ciazy (choc dziwilo mnie,ze szczyci sie tym,ze opowiada,ze ja faceci podrywaja).

Dziecko zostawila jak mialo 2 miesiece. Po prostu spakowla sie i sobie poszla.

Do dzis ma maly (wymuszony przez rodzine) kontakt z dzieckiem.

Rakze zastanow sie czy ta usilna potrzeba to nie zamaskowanie jakiegos innego prblemu,ktory myslisz,ze posiadanie dziecka rozwiaze.

Chociaz nie mozna zalozyc,ze  rzeczywiscie taki instykt masz i jestes stworzona do bycia mama :)

Pozdrawiam :)

Myśle ze robisz to z nudów. Nie studiujesz? Nie pracujesz? Może zajmij się czymś pożytecznym, rozwijaj się zawodowo. 

Rozmowa z dobrym psychologiem może pomóc. Posiadanie dzieci to nic fajnego tak btw.