Mam 30l. i nadal nie potrafie podejmowac decyzji! Pomocy! Czuje ze to mi rujnuje życie!

Strasznie mi to rujnuje życie szczególnie prywatne którego i tsk nigdy prawie nie miałem i nie mam, straciłem te 12 lat dorosłosci na tym ze przez 95% wolnego czasu siedziałem sam na kompie albo komórce, sporadycznie chodziłem do baru, na imprezy jeszcze rzadziej (chyba że w plenerze) i czasami pograc w piłke.

Jest mi wstyd bo studiowałem w moim Rzeszowie i ukonxzyłem 2-kierunki 8 lat sobie w sumie studiowałem brałem 2stówy stypendium ns miecha, a z czasem wolnym nie robiłem praktycznie nic siedząc w domu podczas gdy inni "działali", gdy podjąłem prace wreszcie w wieku 27 lat to są to prace wyłącznie na zlecenia i to za najniższą do tego na obstawianiu przewaliłem 70% zarobionej kasy, nie mam oszczednosci, skonczyłem ze stawianiem i od nowa buduje kapitał. Ale po pracy jestem zwykle chronicznie zmęczony i nie chce mi sie nic. Pozatym jesli chodzi o rozmowy z laskami to dalej mam fobie społeczną i nadal zachowuje sie jak 16-latek w tych sprawach gadając z nimi wyłącznie ns tematy ogólne i traktując nadal jak kolezanki.

Ostatnio pogadałem nawet w pracy ze śliczną dziewczyną (u mnie pracuje aż 60 osób) i poznałem jej imię, ale jak zwykle jsk to ja nic więcej nie wiem, jakbym choc nazwisko sie dowiedzial to bym na fb do znajomych dodał a tak nadal marazm wegetacja i tak naprawde jest od zawsze.

Dodam ze mam bardzo wąską garstke znajomych głównie z poprzednich studiów z którymi spotykam die rzadko srednio raz na 2 miesiące. Oczywuscie wróciłem do rodziców bo nie msm kasy...

Historia jakich wiele, niestety.

Nie uzalaj się nad sobą. Zacznij żyć nie myśląc negatywnie. Zmień nastawienie a reszta przyjdzie z czasem.

Skoro z duchowego letargu obudziła cię piękna dziewczyna, to potraktuj to jako życiową szansę lepszą niż wygrana w zakładach, nie zostawiaj tego, tylko poproś tę dziewczynę, żeby cię dodała do znajomych.

Daj znać jak się sprawa toczy.