Jestem w chorym związku, a nie mogę odejść bo nie mam dokąd...

Jestem w sytuacji bez wyjscia.... Od wczoraj mam zalamanie nerwowe  chyba moje stadium siegnelo dna... 

Mieszkam z facetem z ktorym mam 3letnią córkę... Mieszkamy w jego mieszkaniu... Poznalismy sie gdy bylam na studiach... Bylo miedzy nami super, tworzylismy zgrana pare... Gdy urodzilam córkę wszystko sie posypalo.... Moj facet zaczal mi podkreslac, ze mieszkanie jest jego wiec ma byc tak jak on chce i ze ja w kazdej kwestii musze sie dostosowac... Kilka miesiecy temu mi zakomunikowal, ze jezeli chce mieszkac "u niego" to mam nas wszystkich wyzywic.... Moja corka poszla od listopada do przedszkola, ale ciagle choruje i nie moge sie ruszyc do pracy ;-( przez tydzien jest zdrowa a przez kolejne 2-3 tyg siedzi w somu chora... W styczniu byla w przedszkolu 3 dni bo miala ciagle infekcje az w koncu skonczylo sie ba zapaleniu oskrzeli... 

Nie mam pieniedzy na jedzenie i nie mam kogo poprosic o pomoc.... Do mopru nie pojde bo w swietle prawa tworzymy gospodarstwo domowe wspolne i nasz dochod przekracza zebym dostala pomoc  Dzis gdy poprosilam "mojego ukochanego" zeby kupil butelke mleka (zeby zrobic jutro na obiad nalesniki) to mi odpowiedzial zebym sobie sama kupila bo on nie potrzebuje.... Tylko, ze ja nie mam za co kupic  bo gdybym miala to bym go nie prosila  chce od niego odejsc bo on mnie niszczy psychicznie, ale mnie nie stac zeby odejsc i zyc w spokoju.... Juz tak dalej nie moge zyc, nie wiem co zrobic ;-(

To co robi twój mąż jest ewidentną przemocą finansową. Przede wszystkim nie daj sobie wmówić, że coś jest z tobą nie tak, ponieważ sama się dokladasz do gospodarstwa domowego swoją pracą. Poszukaj pomocy w miejscach które się tym specjalizują, istnieje też szansa, że terapia pomoże, ale tylko przy checiach z obu stron. 

Są 2 wyjścia. Jeśli uznał córkę, podajesz gościa o alimenty, wyprowadzasz się z dzieckiem i idziesz po pomoc do Mopru.

Wyjście 2, zostawiasz mu dziecko, idziesz do pracy za minimalną, a resztę pod stołem, dajesz mu 300 zł alimentów.

Byłam w takiejta sytuacji, tyle, że miałam pomoc w rodzinie. Odejdź. 

Ale jak mozna byc tak podłym i zlosliwym jja to nawet jak sie zdenerwuje to przez gardlo by mi nie przeszlo go nawyzywac w polowie tak jak on mnie.... Ciagle sobie cos uraja ciagle przygaduje, wiecznie jest niezadowolony, wszystkiego ma mało... A skad ja mam brac jak dziecko ciagle lapie infekcje i 3/4 miesiaca siedzi w domu

Autorko podaj na siebie namiary. Moze uda mi sie Ciebie jakos wspomóc? 

Moze warto sie zaangazowac w pomoc tej dziewczynie? Na pewno mozna cos od siebie dorzucic, zrobic jakas paczke dla niej i dziecka? Albo wykupic jakieś sprawunki podstawowe. Na pewno kazdy z nas ma rzeczy ktorych nie uzywa, ktore są np nietrafionym prezentem, a takiej osobie moglyby się przydac.....?! zastanowcie sie

Jeżeli ona sama choć trochę, nie będzie chciała sama sobie pomóc, to nikt jej nie pomoże.Musi się ogarnąć i postawić sprawę jasno! Wygarnąć kawę na lawę temu swojemu dup/kowi jak sprawy się mają! Alimenty na siebie i dziecko, bo nie widzę ratunku dla tego związku.

Gdzie mieszkalas przed slubem, zanim go poznalas?

Wynajmowalam pokój w mieszkaniu studenckim.

Nie masz żadnej rodziny gdzie mogłabyś odejść? 

Załóż sprawę o alimenty na siebie i dziecko,jak również za znęcanie się nad Tobą (KUP DYKTAFON i nagrywaj).Może to da mu do myślenia! Musisz sama zawalczyć o siebie i dziecko! Nie długo staniesz się wrakiem człowieka! To nie islam,że PAN I WŁADCA wszystko może.Musisz być stanowcza inaczej zginiesz!Trzymam kciuki!