Rozstanie z facetem, przerwa w związku

Nigdy nie opisywałem swoich problemów na portalach społecznościowych. Z uwagi na mentlik w głowie postanowiłam poradzić się osób trzecich, które obiektywnie będą mogły ocenić całą sytuację po krótce przedstawioną. Mianowicie mam trzydzieści lat i dorastające córka. Weszłam w relację z młodszym mężczyzną (różnica nie duza - rok). Trzy miesięcy spotkań, bez zobowiązań. Stawiam sprawę jasno, ze układ ten mi nie odpowiada. Chwila przemyslen z jego strony. I wchodzimy w związek, ale nie jest on jawny. On go ukrywa ja też o nim nie rozpowiadam. Po kilku miesiącach informuje moją córkę, ze się spotykamy (wcześniej bywał u nas w charakterze znajomego) Nadmienię, że robię to po wcześniejszej konsultacji z nim, jest to nasza wspólna decyzja. Dowiaduje sie o nas moja rodzina. On nadal ukrywa wszystko przed swoimi bliskimini znajomymi. (Ok. Może nie czas, nie pora) pol roku i zaczynają się schody. Spotkania tylko u mnie w porach wieczornych. Zostaje na noc. Nadala nie wspomina o mnie nikomu, dwukrotnie prosi o tydzień na ogarnięcia swoich spraw. (Domyślam się, ze już nastąpił etap wątpliwości.) Dzwoni, pisze w tym czasu, po trzech dniach proponuje spotkanie. I znowu jest wydawaloby się ok jakiś czas. Aż do teraz... po wspólnym spędzonym wieczorze mówi, że nie będziemy się spotykać teraz narazie jako para. On musi ogarnąć swoje zaległości praca, dom, obowiązki, wątpliwości co do odpowiedzialności za nas. Przystaje na to bo nie będę prosić się o uwagę. Informuje, ze dla mnie jest to jednoznaczne z końcem tej relacji. I tu moje pytania czy słusznie zakonczylam ten związek czy może powinnam mu była dac ten czas na przemyślenia?

Wg mnie wstydzi się swoich znajomych tego, że masz dzieci. Uważam, że nie zależy mu na Tobie na tyle, żeby postawić sprawę jasno i żeby wasz związek ujrzał światło dzienne. Opowiada Ci bajki tylko dlatego, że nie chce by było Ci przykro. 

Czy naprawdę chcesz być z kimś, kto wstydzi się związku z Tobą?  Uwierz mi, zasługujesz na lepszego mężczyznę. Czasem warto poczekać, pobyć trochę sama niż rzucać się w toksyczny układ, który Cię porani. Masz dziecko, masz dla kogo żyć. Nie potrzeba Wam takich złych emocji. Daj sobie z nim spokój, nie dorósł do bycia mężczyzną. 

poroohał i idzie dalej, jasne jak słońce, po co mu obowiązki

Wejdź mu w życie. Przyjdź do niego o niewygodnej porze, skomentuj mu coś na profilu..oznacz jako partnera. Objawi ci się wtedy

Od razu widać, ze nie traktuje Cię poważnie. Ile masz lat?

Choć istnieje jeszcze druga możliwość -jest typem maminsynka i ma dominującą, apodyktyczną matkę, wiec boi się jej reakcji na info o tym, że spotyka się z dzieciatą.

1 godzinę temu, Gość Ccf napisał:

Wejdź mu w życie. Przyjdź do niego o niewygodnej porze, skomentuj mu coś na profilu..oznacz jako partnera. Objawi ci się wtedy

ale po co ma to u niego wymuszać? jak ona chce poważny związek a on nie to zakończyć układ i koniec. Ewidentnie on nie jest gotowy na ten sam etap na którym jest autorka, więc następny krok jest oczywisty. Autorka musi uważniej wybierać facetów zamiast być dla nich tylko materacem.

Najpierw spotykalas się z nim dla sexu robiąc z siebie szmate, a potem się dziwisz że on nie chce z toba poważnego związku. Ze ...? Może nie zaczynaj znajomości od doopy. Proste. Nikt cie szanować nie będzie gdy rozkraczasz nogi bez związku.