Czy jestem chłopczycą?

Mam 24 lata, jestem niepełnosprawna od urodzenia (chodzę powoli, chwiejnie i specyficznie z ograniczonym zakresem ruchu nóg, ciągle wymagam rehabilitacji). Jako dziecko bawiłam się z dziewczynkami we wszystkie te domki, kolacyjki, ale to polegało na tym że ja im wymyślałam role, dialogi, itp. Nigdy nie lubiłam ...enek, spódniczek, makijaż nigdy nie zawitał na mojej twarzy,wole dresy, lubię jednak gdy są w jakieś kwiatowe wzory itp, lubię nosić do tego dwa warkocze.  Przez lata szkolne (gimnazjum i liceum) miałam jedyną internetową przyjaciółkę, też była z lekka chłopczycą. Teraz moi dwaj przyjaciele to faceci, spotykamy się na obozach rehabilitacyjnych, żartujemy, gadamy o rehabilitacji, czy dyskutujemy na tematy społeczne, życiowe. I oni są zajęci i ja mam narzeczonego, więc nie ma mowy o miłościach czy romansach   Nigdy nie interesowały mnie typowo  męskie tematy, ale typowo żeńskie też nie. Kiedy gadam z moją jedyną żeńską kupelą, to denerwują mnie te całe zdrobnienia ( nawet z narzeczonym nie używam takiego słownictwa!) czy  wzdychania do facetów,  czy gadania o nich (nuda to jest i twierdze to pomimo bycia w związku.) Lubię czytać książki dla nastolatek, ale gdy wątek romantyczny nie występuje albo gdy nie jest wszystkim na czym skupia się fabula