34 lata i totalne zgorzknienie

Jestem sama i nie marze juz o tym, by z kims byc, na dodatek widze wiecej minusow niz plusow, a to chyba nie jest normalne.

Jak tylko zaczne sobie wyobrazac, ze jestem z jakims facetem w zwiazku, to zaraz mam mysli typu: trzeba bedzie jezdzic do jego rodziny, uprawiac seks na zawolanie (a wcale duzego libido nie mam), bedzie mniej czasu dla siebie, trzeba bedzie isc na jakeis durne kompromisy... I mi sie odechciewa ;/

Do tego jakos tak osiadlam na dupie... wiem, ze pracuje, bo musze, jakiejs wielkiej satysfakcji z tego nie mam.

Radosc sprawiaja mi wyjscia na pogaduszki z kolezankami, bo nie musze udawac i moge byc soba, nie martwie sie ze uraze kogos (np. faceta).

Dziwnie patrzysz na zwiazek. Oczywiscie, ze w kazdym zwiazku (nawet takim z kolezankami czy przyjaciolmi) potrzebne sa kompromisy i nie ma w tym nic durnego. W zwiazku z partnerem nie trzeba jezdzic do jego rodziny, jezeli nie ma sie na to ochoty, nie trzeba takze uprawiac seksu na zawolanie. Zwiazek nie jest niewolnictwem, z partnerem mozna jak najbardziej bys soba i o nic sie nie martwic.

Ja mam chyba spaczenie, kiedys bylam w takim zwiazku, gdzie moja osobowosc byla stopniowo "korygowana" i przycinana... i ciagleslyszalam , ze on sobie cos wyobrazal inaczej, ze cos tam... teraz boje sie facetow. ale im jestem starsza to nawet nie marze o zwiazku. (nie zeby byli chetni na kobiete 34 lata)

Niedopchana jesteś i tyle. Ja mam podobnie ale tak nie jęczę jak ostatnia ofiara!

☺

Nie każdy się nadaje do związku. Źle robisz, że widzisz w tym zgorzknienie. Wolisz być sama, sama decydować o sobie  i tylko o sobie.

A z seksem to już porażka. Seks w związku to podstawa.  Jak ktoś Ci pisze, że nie musisz uprawiać seksu w związku  jak nie chcesz, bo to nie niewolnictwo, to nigdy nie był w szczęśliwym związku.  Nie chce mi się tu tłumaczyć związkowego abc. 

Też mam podobne obawy. Jeszcze nigdy nie jeździłem do żadnej rodziny jakiejś kobiety,  bo żadna nie chciała mnie znać, z wyjątkiem takich których ja nie chciałem znać. I co, kogo ja mam chcieć poznać? Na pewno wolną kobietę. Zajętą juz znam, z braku kogokolwiek innego. Nie było u mnie takiego etapu, żeby poznawać swoje rodziny.

7 godzin temu, Gość zgorzknienie napisał:

Jestem sama i nie marze juz o tym, by z kims byc, na dodatek widze wiecej minusow niz plusow, a to chyba nie jest normalne.

Jak tylko zaczne sobie wyobrazac, ze jestem z jakims facetem w zwiazku, to zaraz mam mysli typu: trzeba bedzie jezdzic do jego rodziny, uprawiac seks na zawolanie (a wcale duzego libido nie mam), bedzie mniej czasu dla siebie, trzeba bedzie isc na jakeis durne kompromisy... I mi sie odechciewa ;/

Do tego jakos tak osiadlam na dupie... wiem, ze pracuje, bo musze, jakiejs wielkiej satysfakcji z tego nie mam.

Radosc sprawiaja mi wyjscia na pogaduszki z kolezankami, bo nie musze udawac i moge byc soba, nie martwie sie ze uraze kogos (np. faceta).

Jak nie masz libido i dobrze czujesz się z koleżankami, to po co ci związek?

Poza tym spotkania z rodziną partnera mogą być całkiem fajne. Kiedyś mieszkałem z u dziewczyny, która miała super, bardzo życzliwych rodziców. Tata z poczuciem humoru, mama z dystansem, a babcia - do rany przyłóż. Są jeszcze szwagrowie i szwagierki - ile ludzi ma super układy, można wspólnie się bawić, naprawić auto, złożyć meble. Ma to swoje plusy. 

No chyba, że trafi się na polaków-katolików, to pozamiatane. Łażenie w jajogniotach do świątyni pedofilii, zawiść, ...yczne prezenty, bezguście,  nasiadówy w dusznych wnętrzach i zgroza - domowe obiady w wydaniu katolickim.  

No ale na szczęście partnera się wybiera, a nie losuje. 

16 godzin temu, Gość zgorzknienie napisał:

Jestem sama i nie marze juz o tym, by z kims byc, na dodatek widze wiecej minusow niz plusow, a to chyba nie jest normalne.

Jak tylko zaczne sobie wyobrazac, ze jestem z jakims facetem w zwiazku, to zaraz mam mysli typu: trzeba bedzie jezdzic do jego rodziny, uprawiac seks na zawolanie (a wcale duzego libido nie mam), bedzie mniej czasu dla siebie, trzeba bedzie isc na jakeis durne kompromisy... I mi sie odechciewa ;/

Do tego jakos tak osiadlam na dupie... wiem, ze pracuje, bo musze, jakiejs wielkiej satysfakcji z tego nie mam.

Radosc sprawiaja mi wyjscia na pogaduszki z kolezankami, bo nie musze udawac i moge byc soba, nie martwie sie ze uraze kogos (np. faceta).

masz usterke gentyczną

16 godzin temu, Gość zgorzknienie napisał:

Ja mam chyba spaczenie, kiedys bylam w takim zwiazku, gdzie moja osobowosc byla stopniowo "korygowana" i przycinana... i ciagleslyszalam , ze on sobie cos wyobrazal inaczej, ze cos tam... teraz boje sie facetow. ale im jestem starsza to nawet nie marze o zwiazku. (nie zeby byli chetni na kobiete 34 lata)

nie martw się, bo chętnych nie ma i nie będzie, 34 latka to już złom, najlepsze lata dawno za tobą bezpowrotnie, teraz następne 30+ lat męki samej, a że masz niewypażoną jape to żaden cie nie weźmie nawet jako jednorazówke, kot też ucieknie od takiej, więc nic i nikt ci nie zostanie, jesteś stracona

o ludzie, zakrztusiłam  się kawa. dół i łopata ma bardzo ciekawe spostrzeżenia. Cos w tym co napisał/@la jest. Ale ! Nie ma tego złego ,co by na dobre nie wyszło.