NIE MAM SIĘ KOMU WYZALIĆ

Hej, mam 20 lat. Jestem w ciazy i mieszkam z chłopakiem. Mam problem, bo na gorze w tej samej kamienicy mieszka jego mama. Wszyscy mamy jedno wspólne podwórko. My mamy psa i mama chłopaka też. Czasami nie powiem denerwuje mnie jej zachowanie, bo tak powiem zaczęła się rządzić. Wszystko Kamil (mój chłopak) ma zrobić, na początku okej jego matka.. Rodziców trzeba szanować, no ale nie, że ma za nią nawet śmieci wyrzucić albo coś za nią przynieść, ona nie jest stara.. ale tylko się zapyta co gotuję to zaraz jest "ale przecież Kamil tego nie lubi". Kontroluje nas, dobrze z domu nie wyjdziemy to już jest "to wy? Gdzie jedziecie?" "a mnie to nie zabierzec ie" długo opowiadać od początku o tej całej sytuacji, bo Kamil nie jest bardzo za matką, bo ojciec go tylko wychował. 

Drugi mój problem to taki, że ja swoich rodziców bardzo szanuje, oni mnie wychowali i dużo mi pomogli i dobrze wiem, że zawsze mogę na nich liczyć. Ale mojemu chłopakowi to przeszkadza jak tak można kochać rodziców. Oni mnie o nic poprosić nie moga, bo już problem mam w domu i awanture przez niego. Mój tato ma firmę, w której ładuje samochody dostawcze i czasami jest tak, że z domu jedzie ładowarka, a później nie ma jak wrócić do domu. I wtedy dzwonić do mnie czy mogę mu pomóc i podjechać do niego i go do domu zabrać, a do niego od mojego domu mam 6 km.. I już mam problem później w domu.

Jestem w ciąży, coraz bardziej gorzej się czuje, a tylko płaczę przez niego i się denerwuje. Nic mi nie pomoże w domu. Fakt ciężko zarabia, jest zmęczony jak przyjeżdża, ale ja dużo nie oczekuje od niego tylko, żeby chociaż się nie czepiał albo łóżko pomógl rozłożyć. Wszystko ma podane pod nos, a i tak mnie nie szanuje. Takie mam wrażenie. 

Proszę pomóżcie mi co mam robić.