Brak cierpliwosci do placzliwej corki

Juz nie wyrabiam. Moja 18-miesieczna coreczka wystawia mnie na tak duza probe, ze czasem jestem bliska zrobienia krzywdy sobie albo jej. Placzliwa byla od zawsze, ale ostatnie miesiace przechodza juz ludzkie pojecie. Nigdy nie kwekala czy marudzila, od razu w kazdej sytuacji jej pierwsza reakcja to ryk jak straz pozarna. Gdy jej na cos nie pozwalam, ryk, mycie zebow, czyszczenie nosa czy uszu - ryk. Widzi, ze przygotowywuje jej cos do jedzenia, musi byc na teraz zaraz inaczej ryk. I tak przy wszystkim, a mi juz uszy wiedna. W nocy wciaz od czasu do czasu sie budzi i tez nie marudzi, tylko od razu placze. Jestem wyczerpana i zaczynam miec bardzo krotki lont, ciezko mi wykrzesac z siebie serdecznosc, choc przeciez bardzo ja kocham. Maz duzo pracuje, po pracy zajmuje sie dziecmi (mamy jeszcze 4letniego synka), ale to chyba nie wystarczy, zebym naladowala baterie. Do tego mi mowi, ze przy nim mloda tyle nie placze, i ja czuje sie jeszcze bardziej winna. Coreczka ma tez chwile, ze sama ladnie sie soba zajmie i pobawi i jest radosna, ale chwile potem o byle ... znowu histeria.

Nie wiem juz co robic. Pomocy dziadkow nie mamy, maz juz duzo sie udziela, a ja mam czasem ochote wyjsc i nie wrocic.

Pewnie bardzo chciałaś dzidziusia.

jak ma na imie? Wierzycie że to w imieniu zaklęty jest charakter człowieka? 

2 minuty temu, Gość DOŚĆ GOŚĆ napisał:

jak ma na imie? Wierzycie że to w imieniu zaklęty jest charakter człowieka? 

Zwykłe zabobony nie ma co wierzyć

1 minutę temu, Gość Rylee napisał:

Zwykłe zabobony nie ma co wierzyć

czyzby, wez pod lupę jakąś znajomą Anne - raczej cicha myszka , niż przebojowa bohaterka klasy. Patrycja czy Natalia znowu chciały być zawsze pierwsze. Natalie są do tego wredne i upierdliwe, Patrycje smiale i pewne siebie.

7 minut temu, Gość Gosc gosc napisał:

Juz nie wyrabiam. Moja 18-miesieczna coreczka wystawia mnie na tak duza probe, ze czasem jestem bliska zrobienia krzywdy sobie albo jej. Placzliwa byla od zawsze, ale ostatnie miesiace przechodza juz ludzkie pojecie. Nigdy nie kwekala czy marudzila, od razu w kazdej sytuacji jej pierwsza reakcja to ryk jak straz pozarna. Gdy jej na cos nie pozwalam, ryk, mycie zebow, czyszczenie nosa czy uszu - ryk. Widzi, ze przygotowywuje jej cos do jedzenia, musi byc na teraz zaraz inaczej ryk. I tak przy wszystkim, a mi juz uszy wiedna. W nocy wciaz od czasu do czasu sie budzi i tez nie marudzi, tylko od razu placze. Jestem wyczerpana i zaczynam miec bardzo krotki lont, ciezko mi wykrzesac z siebie serdecznosc, choc przeciez bardzo ja kocham. Maz duzo pracuje, po pracy zajmuje sie dziecmi (mamy jeszcze 4letniego synka), ale to chyba nie wystarczy, zebym naladowala baterie. Do tego mi mowi, ze przy nim mloda tyle nie placze, i ja czuje sie jeszcze bardziej winna. Coreczka ma tez chwile, ze sama ladnie sie soba zajmie i pobawi i jest radosna, ale chwile potem o byle ... znowu histeria.

Nie wiem juz co robic. Pomocy dziadkow nie mamy, maz juz duzo sie udziela, a ja mam czasem ochote wyjsc i nie wrocic.

A to dopiero początek. Musisz wypracować sobie plan działania i być konsekwentna. Moja też potrafi płakać w imię płaczu. Ważne, żeby nie dać się. Kup sobie korki do uszu jak Ci więdną uszy. 

No cóż powinnaś wiedzieć że dziecko to poświęcenie. A w dodatku dzieci są różne mniej, lub bardziej płaczliwe. Ja stosuję zasadę ,,najpierw łagodnie,potem ostro" i jak spokojnym tonem nie działa, trzeba głośniej i stanowczo, lub po prostu ignorować jej płacz, żeby córka wiedziała że nie jesteś na każde jej zawołanie. W końcu jej się to znudzi. Małe dzieci chcą zwrócić na siebie uwqgę najczęściej właśnie w tych przypadkach. 

14 minut temu, Gość gośćiu napisał:

czyzby, wez pod lupę jakąś znajomą Anne - raczej cicha myszka , niż przebojowa bohaterka klasy. Patrycja czy Natalia znowu chciały być zawsze pierwsze. Natalie są do tego wredne i upierdliwe, Patrycje smiale i pewne siebie.

 

O kurcze,zgadza się.

Może po prostu jest śpiąca trzeba ją wziąć na kolanka przytulić

3 minuty temu, Gość Tymczasem napisał:

O kurcze,zgadza się.

haha, mam przyjaciółkę Annę która ma multum znajomych i jest bardzo twoarzyska  a sama jestem Patrycja i jestem introwertykiem

co wy pierd*olicie o jakimś zaklętym charakterze w imieniu? ku*rwa, wróćcie do szkoły na lekcje biologii dowiecie się o dziedziczeniu

Ignoruj i konsekwenca bo trafić może z jakim wyjcem. Znam to, myślałam, że oszaleje. W końcu to olewalam i za wycie izolacja, szybko cyrki się skończyły. 

no rzeczywoscie, Zuzanny mają świetne poczucie humoru i są takie fajne, że się chce z nimi zadawać. Nigdy nie poznalam Natalii, ktora by mnie nie wkurzala, Dagmary są dziwne, takie niemumate jakby były opóźnione a Karoliny to kompletne wariatki i codziennie zachowują się jak inna osoba jakby z tym się jakas choroba psychiczna wiązała

Ignoruj i konsekwenca bo trafić może z jakim wyjcem. Znam to, myślałam, że oszaleje. W końcu to olewalam i za wycie izolacja, szybko cyrki się skończyły. 

Byłaś u lekarza? Może coś jej dolega tylko jeszcze nie umie konkretnie wyrazic co?

A co powiecie o Dominice, bo jestem ciekawa?

3 minuty temu, Gość pppp napisał:

haha, mam przyjaciółkę Annę która ma multum znajomych i jest bardzo twoarzyska  a sama jestem Patrycja i jestem introwertykiem

co wy pierd*olicie o jakimś zaklętym charakterze w imieniu? ku*rwa, wróćcie do szkoły na lekcje biologii dowiecie się o dziedziczeniu

Bo Anny sa bardzo towarzyskie, polubowne i potrafią dogadać sie z każdym, nie kontynuują konfliktów, mają ze tak powiem "wyjepane" na to kto co robi, dzieki temu sa lubiane. Bycie introwertykiem nie jest odwrotnością śmiałości i pewności siebie, a wrecz mocno może się wiązać , bo Patrycja może mieć predyspozycje do wywyższania siebie i w konsekwencji woli zamknąć się w domu , niż gadać z pospólstwem  Czego idealnym przykładem jest Twoja wypowiedz ;]

47 minut temu, Gość Gosc napisał:

Byłaś u lekarza? Może coś jej dolega tylko jeszcze nie umie konkretnie wyrazic co?

Ta dolega jej, szczególnie gdy mama jej czegoś odmówi, za wolno przygotowuje posiłek lub chce żeby umyła zęby. Myślę, że to może być bardzo poważne schorzenie, które nieleczone z czasem będzie się pogarszać.