Szacunek kontra miłość

Mówi się, że nie istnieje prawdziwa miłość bez szacunku ale szacunek to przecież wyraz pewnej obojętności, neutralności. Człowiek który kocha, zawsze chce trochę kontrolować drugą osobę, zmienić ją nie dla swojej przyjemności ale dla dobra tej drugiej osoby. Zakochany człowiek zawsze jest trochę zaborczy i nie toleruje pewnych różnic, co o tym myslicie?

Ludzie którzy się szanują nawzajem wcale nie muszą się kochać, nie oddadzą nerki drugiej osobie, nie będą ingerować w jej wybory bo po prostu im to zwisa.

No i?

2 minuty temu, Gość Ewewew napisał:

Mówi się, że nie istnieje prawdziwa miłość bez szacunku ale szacunek to przecież wyraz pewnej obojętności, neutralności. Człowiek który kocha, zawsze chce trochę kontrolować drugą osobę, zmienić ją nie dla swojej przyjemności ale dla dobra tej drugiej osoby. Zakochany człowiek zawsze jest trochę zaborczy i nie toleruje pewnych różnic, co o tym myslicie?

Ludzie którzy się szanują nawzajem wcale nie muszą się kochać, nie oddadzą nerki drugiej osobie, nie będą ingerować w jej wybory bo po prostu im to zwisa.

W dzisiejszych czasach inaczej rozumowany jest szacunek, a niektóry jest to nawet obce.

Jeśli nie toleruje różnic to o jakiej miłości mowa? Albo tolerujesz i nie zmieniasz albo szukasz innej osoby. I co ma szacunek do obojętności? Nie widzę związku. Dla dobra to można jedynie alkoholika zmieniać.

Różnice mentalne miedzy ludźmi  mogą być bardzo duże i nie oznacza to, od razu, że ludzie się nie kochają. Po prostu zostali wychowani w zupełnie różnych środowiskach. Mogą też nie posiadać kompetencji w konstruktywnym rozwiązywaniu takich problemów, stąd przemoc i chęć kontroli.