3 latka w przedszkolu czy to dobrze

10 minut temu, Gość ghi napisał:

Znacie dzieci, które teraz mają maksymalnie powiedzmy 12 lat i były z mamą 6 lat w domu? Bo ja nie znam ani jednego, nie każdy zaczynał jako 3-latek, ale jako 4 albo rzadko dopiero 5, to każdy...Chodzi mi oczywiście o dzieci zdrowe, które miały możliwość pójścia do przedszkola.

 

Poniewaz rodzice pracuja. U mnie wiekszosci wszyscy szli jak mieli 5 lat . A jak zapisywalam dziecko to wiekszosc ti byli 6 latki wiec najwyrazniej duzo takich jest.

To tak samo czy znasz kogos kto nie poszedl na studia. A jednak spotykam ludzi którzy maja tylko srednie.

Zgadzam się, że generalnie jakieś mega wiedzy ;), to dzieci po przedszkolu nie mają, bo i tak na prawdę nie o to chodzi...Chodzi głównie o socjalizację...Ale nie zgadzam się że jak ktoś chodzi z 5 -latkiem do sali zabaw, na plac zabaw i na jakieś zajęcia, 2 godziny w tygodniu, to dziecko ma taki sam kontakt z dziećmi, jak te które chodzą do przedszkola...to jest zupełnie inny rodzaj kontaktu. Tak samo jak relacja z rodzeństwem, nawet jak dziecko ma kilkoro rodzeństwa jest zupełnie inna niż relacja rówieśnicza w grupie...Znam bliźniaki które chodziły tylko trochę jako 4-latki do przedszkola, później zerówka w edukacji domowej i teraz dopiero poszły do pierwszej klasy. Chłopcy są sympatyczni, ale na pierwszy rzut oka widać, że rozwój społeczny i też emocjonalny jest w tyle jakieś 2 lata...

Mysmy nie chodzili i cofnieci nie jestesmy. Zas bez przesady.

Skonczcie p** olic  bo to az sie rzygac chce. Jakby byla roznica to wiekszosc z nas bylaby niedorozwinieta a jednak jestesmy normalni. A jak dziecko jest dziwne to i przedszkole mu nie pomoze wiec ogarnijcie sie. I skonczcir juz bo masakra sie robi.

Każde dziecko jest inne i każde przedszkole jest inne. Ja z mężem zdecydowaliśmy zapisać naszego 3letniego synka do państwowego przedszkola, innego w okolicy nie ma. Chciałam, aby zostawać tam 1,5 - 2godz dziennie, aby pobawil się trochę z dziećmi. Od pierwszego dnia zostawal chętnie, budzi się rano i pogania mnie, ze idziemy szybko do przedszkola i nie zgadza się, żebym odbierała go po 2 godz, bo on jeszcze chce się pobawić. Zostawiam go więc na 4 godz. Synka od małego bardzo ciągnęło do dzieci, w grupie ma 15 osób i dwie młode przesympatyczne panie. I jestem w szoku bo w domu nie chciał tknac ciastoliny, plasteliny czy wycinanek a w przedszkolu chętnie bawi się tym z dziećmi. Także nie zawsze to jest chęć pozbycia się dziecka z domu, wiem, że mojemu jedynakowi wyjdzie to na dobre a on z wielką chęcią tam chodzi. Gdyby jednak nie chciał tam chodzić, to nie zmuszalabym go do tego, bo to ma być dla niego przyjemność a nie kara, ma się czuć swobodnie i bezpiecznie, a nie się stresować. Każde dziecko rozwija się inaczej i niektóre dzieci mogą po prostu potrzebować więcej czasu. 

Jak ktoś uważa przedszkole za przechowalnię to mogę jedynie współczuć i radzę po prostu zmienić na inne. Nie znam dziecka, któremu przedszkole by nie pomogło, w aspekcie edukacyjnym czy społecznym. Rodzic, nawet mając dużo czasu i dużo chęci nie zapewni dziecku w domu wszystkiego. Moje dziecko chodzi to prywatnego przedszkola terapeutycznego. We własnym zakresie nie zapewniłabym mu zajęć integracji sensorycznej czy dogoterapii, a to tylko jeden z wielu innych pozytywów. Gdyby jego rozwój był prawidłowy to zdanie miałabym takie same. Początki były trudne, ale w ogóle nie rozumiem tego wpędzania matek w poczucie winy, że posłały dziecko do przedszkola. To może do szkoły też niech dziecko nie idzie skoro, teoretycznie, dziś można uczyć dziecko w domu czy przez internet.

I nie wyskakujcie z gadaniną, że "wy nie chodziliście i macie się dobrze", bo jednak świat się zmienił na przestrzeni 30 lat.

36 minut temu, Gość gość 1 napisał:

I nie wyskakujcie z gadaniną, że "wy nie chodziliście i macie się dobrze", bo jednak świat się zmienił na przestrzeni 30 lat.

Dokładnie, teraz jestesmy głupsi i aspoleczni dlatego teraz potrzebujemy przedszkola a wtedy nie.

Jezeli przedszkole naprawde jest spoko to jak najbardziej ale jezeli jest takie do ktorego sami nie chcielibysmy chodzic to jak najbardzieh nie. Ja poslalam dziecko jako 5 latka i szybko sie zaklinatyzowal. Ale w prywatnym, troche drogim, dzieci 14. Ja chodzilam do zwyklego, 28 dzieci w grupie. I bardzo zle sie czulam. Bardzo duzo zalezy od miejsca i najwazniejsze od pań.

21 minut temu, Gość gosc napisał:

Dokładnie, teraz jestesmy głupsi i aspoleczni dlatego teraz potrzebujemy przedszkola a wtedy nie.

Dziś świat stawia inne, większe wymagania. Szkoda, że nie każdy to dostrzega. Ja zaczęłam się uczyć angielskiego w 4 klasie podstawówki, dziś uczą się przedszkolaki Tak samo jak wiele dzieci z problemami rozwojowymi nie otrzymuje pomocy na czas, bo rodzice słyszą, że czepiają się dziecka, zabierają mu dzieciństwo, fundują wyścig szczurów i w ogóle po co z dzieckiem chodzić np.do logopedy, który tylko kasę zdziera. Takie głupie przekonanie, że wszystko zawsze przychodzi samo i naturalnie, a tak nie jest.

Mój syn jest z czerwca do przedszkola poszedł w wieku 3, więc miał skończone 3 lata. Pochodził jednak 1,5 miesiąca i zrezygnowaliśmy. Była masakra. Ja chciałam żeby szedł do przedszkola z uwagi na kontakt z innymi dziećmi. W domu my lub dziadkowie zapewnialiśmy mu rozwój na różne kreatywne sposoby, ale kontaktu z dzieciakami takim jak w przedszkolu nie zapewni mu plac zabaw. Przez 1,5 miesiąca były wrzaski, płacz, wymioty, zanoszenie się itp itd. Wszystko przeszło gdy przestał chodzić do przedszkola. Rok później w wieku 4 lat ponownie trafił do przedszkola i w ogóle zupełnie inaczej było. Dziecko super się zaaklimatyzowało, bez płaczu, bez stresu. Nawet nie chorował zbyt dużo, a tego się strasznie bałam. Teraz zaczął drugi rok przedszkola, ma 5 lat. Moim zdaniem nie każde dziecko jest gotowe na przedszkole w wieku 2,5-3 lat. Wydaje mi się, że łatwiej to znoszą roczne dzieci w żłobkach, którym wszystko jedno, niż już bardziej świadomie trzylatki. 

Kazdy zna swoje dziecko i sam powinien ocenic czy powienien chodzic czy nie. Kazde dziecko jest inne. To tak samo jak jedni wola nauki scisle a inni jezyki itd. Nie da sie dzieci wrzucic do jednego worka.

No właśnie nie zawsze to jest takie łatwe do stwierdzenia, czy dziecko 3 letnie się nadaje do przedszkola, czy nie... Często rodzice dostają sprzeczne sygnały. Niektórzy będą mówić żeby jak nie chce to niech nie chodzi...inni że trzeba zostawiać, w końcu się przyzwyczai... Szczególnie jeśli to nasze pierwsze dziecko...

Dzięki za wszystkie odpowiedzi

Stworzyłam ten temat, bo mam ogromne wątpliwości. Dla mnie to nieludzkie zostawiać zanoszace się od płaczu dziecko w obcym miejscu bez co najmniej dwutygodniowej adaptacji z rodzicem.. nie zgadzam się z tymi radami, które można poczytać na stronach przedszkoli mówiące o tym, by szybko się pożegnać i wyjść. Wrażliwe dzieci mogą mieć taki poziom stresu, że to dla mnie nienormalne.

Moim zdaniem dziecko z rodzicem w sali (siedzącym w kącie) powinno poznać rytm dnia, panie, stopniowo się otworzyć i wtedy próbować je zostawić.

Ale niestety moje przedszkole czegoś takiego nie umożliwia a na dodatek dzieci nic sensownego nie zrobiły cały tydzień. Raz kobieta wyjęła chustę i chwilę coś wymyśliła ale trwało to chwilę i na prowizoryczny plac zabaw. A skąd wiem? Bo się wprosilam do sali, bo nie potrafię zostawić 3 latka w obcym miejscu, które się zanosi od płaczu.