nieprzyjemna sprawa

Mam 24 lata i pracuje w biurze z kilkoma paniami. Nie mam jeszcze męża i dzieci, a koleżanki z pracy już dawno są dzieciate. No i z tego względu non stop muszę wysłuchiwać jak to od dziecka nie ma odpoczynku, matką jest się 24 godziny na dobę, bezdzietni to mają lajtowe życie itp., że ja to mam masę wolnego czasu dla siebie nie to co one. W końcu powiedziałam, że bardzo współczuję im, że dzieci zmarnowały im życie i że pewnie gdyby mogły cofnąć czas to by się na nie nie zdecydowały. Obraziły się na mnie, że jestem chamska. A ja chciałam im tylko dogryźć, bo sama dzieci kiedyś tam chcę mieć. Naprawdę za chamsko im powiedziałam?

Moja mama stwierdziła, że przesadziłam...

W...ily się bo powiedzialas bolesną prawdę. Niektórzy mają z dzieciakami tak przerąbane, że żałują że się urodziły. A ci co zasadniczo nie żałują, też mają krótkie chwile kiedy żałują i się tych myśli bardzo wstydzą

A to czy za chamsko, to już kwestia Twojego tonu, mimiki, ogólnie sytuacji.

Ja poszłam o krok dalej. Powiedziałam kiedyś koleżance z pracy, która ciagle narzekała na swoją córkę nastolatke - to oddaj ja do domu dziecka skoro tak masz jej dosyć! Bo juz nie mogłam wytrzymać, dziewczyna miała naprawdę powazne problemy, w pelni uzasadnione, matka jej życie zmarnowała i zamiast pomoc córce to ganiala po imprezach i ciągle nowych chłopów sprowadzala, corka po pro ie samobójczej w psychiatryku a ona na madere na 2 tyg z gachem poleciała... I dzień w dzień narzekała jak ma jej dosyć, jak ona ja wykancza. Zamiast rozmowy ciągle krzyki, przemoc, brak słów... 

Może Twoja wypowiedź była dosadna, ale kurcze one też były kiedyś młode i kiedyś też miały ten czas wolny. I powiem Ci, że uwielbiam każda chwilę spędzona z moim dzieckiem, nie mogę się doczekac kiedy wrócę z pracy do synka. 

8 minut temu, Onkosfera napisał:

W...ily się bo powiedzialas bolesną prawdę. Niektórzy mają z dzieciakami tak przerąbane, że żałują że się urodziły. A ci co zasadniczo nie żałują, też mają krótkie chwile kiedy żałują i się tych myśli bardzo wstydzą

A to czy za chamsko, to już kwestia Twojego tonu, mimiki, ogólnie sytuacji.

Ja chcę mieć dzieci, tylko moja reakcja była taka a nie inna z powodu, że ciągle miały pretensje, że ja mam mnóstwo czasu, że nie powinnam chcieć nadgodzin, bo mi kasa niepotrzebna, że mogę się stroić, bo mam czas i tak w kółko mi dogryzały, więc się zdenerwowałam i tyle.

2 minuty temu, Gość Ehm napisał:

Ja poszłam o krok dalej. Powiedziałam kiedyś koleżance z pracy, która ciagle narzekała na swoją córkę nastolatke - to oddaj ja do domu dziecka skoro tak masz jej dosyć! Bo juz nie mogłam wytrzymać, dziewczyna miała naprawdę powazne problemy, w pelni uzasadnione, matka jej życie zmarnowała i zamiast pomoc córce to ganiala po imprezach i ciągle nowych chłopów sprowadzala, corka po pro ie samobójczej w psychiatryku a ona na madere na 2 tyg z gachem poleciała... I dzień w dzień narzekała jak ma jej dosyć, jak ona ja wykancza. Zamiast rozmowy ciągle krzyki, przemoc, brak słów... 

Może Twoja wypowiedź była dosadna, ale kurcze one też były kiedyś młode i kiedyś też miały ten czas wolny. I powiem Ci, że uwielbiam każda chwilę spędzona z moim dzieckiem, nie mogę się doczekac kiedy wrócę z pracy do synka. 

No właśnie one w moim wieku już miały dzieci, więc to może o to chodziło. Szkoda mi tej dziewczyny, ta matka chyba minęła się z powołaniem po prostu. Tylko moja mama uważa, że mogłam mniej ostro zareagować.

Miałaś,  nie miałaś - w sumie nieistotne. Istotne jest to, że właśnie sobie rozwaliłaś atmosferę w pracy i narobiłaś wrogów. 

1 minutę temu, Gość gość napisał:

Miałaś,  nie miałaś - w sumie nieistotne. Istotne jest to, że właśnie sobie rozwaliłaś atmosferę w pracy i narobiłaś wrogów. 

To miałam pozwolić, żeby ciągle umniejszały moją osobę? Jeśli ktoś non stop narzeka, to on nie psuje atmosfery?

Przed chwilą, Gość hania napisał:

Ja chcę mieć dzieci, tylko moja reakcja była taka a nie inna z powodu, że ciągle miały pretensje, że ja mam mnóstwo czasu, że nie powinnam chcieć nadgodzin, bo mi kasa niepotrzebna, że mogę się stroić, bo mam czas i tak w kółko mi dogryzały, więc się zdenerwowałam i tyle.

Tak to już jest, że jak się jest po jednej stronie barykady, to sie zapomina jako bylo na tej drugiej stronie.

Dzieciate baby uwielbiają narzekać jak je bachory wykończyły. Gdy nie mialam dzieci wkurzalo mnie to jak diabli, bo lekceważenie z ich strony było wyrazne (Ho ho, jak urodzisz dzieci, to pogadamy).

A teraz, gdy już się rozmnozylam i mam momenty słabości, to łapie się na tym, że sama tak ględzę, jak one kiedyś. To dwa różne światy i tyle

Przed chwilą, Onkosfera napisał:

Tak to już jest, że jak się jest po jednej stronie barykady, to sie zapomina jako bylo na tej drugiej stronie.

Dzieciate baby uwielbiają narzekać jak je bachory wykończyły. Gdy nie mialam dzieci wkurzalo mnie to jak diabli, bo lekceważenie z ich strony było wyrazne (Ho ho, jak urodzisz dzieci, to pogadamy).

A teraz, gdy już się rozmnozylam i mam momenty słabości, to łapie się na tym, że sama tak ględzę, jak one kiedyś. To dwa różne światy i tyle

Ale w pracy tak narzekać... przecież nie wszystkie kobiety narzekają...

Pracowałam z wieloma mamami. Bardzo fajne kobiety. Nigdy nie skarżyły się na dzieci. Ja o swoim też nie powiem złego słowa. Chyba mi się udało, bo nie miałam z nim żadnych problemów. Wszystko zależy od tego jak ktoś podchodzi do tematu macierzyństwa. I nie mam na myśli obsesji na punkcie potomstwa.

Współczuję tamtym dzieciom matek, a Tobie koleżanek.

No ale w sumie teraz kwas w pracy jest:)

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

Pracowałam z wieloma mamami. Bardzo fajne kobiety. Nigdy nie skarżyły się na dzieci. Ja o swoim też nie powiem złego słowa. Chyba mi się udało, bo nie miałam z nim żadnych problemów. Wszystko zależy od tego jak ktoś podchodzi do tematu macierzyństwa. I nie mam na myśli obsesji na punkcie potomstwa.

Współczuję tamtym dzieciom matek, a Tobie koleżanek.

Ja też uważam, że to kwestia konkretnych osób. Bo znam wiele matek i jakoś tak nie narzekają non stop. Dobrze, że nie pracuję tam gdzie są zmiany, bo pewnie zawsze miałabym najgorsze...

3 minuty temu, Gość hania napisał:

Ale w pracy tak narzekać... przecież nie wszystkie kobiety narzekają...

W kupie raźniej, kwękając wspierają się nawzajem. Masz pecha, że jesteś w takiej grupie.

Przed chwilą, Onkosfera napisał:

W kupie raźniej, kwękając wspierają się nawzajem. Masz pecha, że jesteś w takiej grupie.

No pracy teraz niestety nie zmienię.

11 minut temu, Gość hania napisał:

To miałam pozwolić, żeby ciągle umniejszały moją osobę? Jeśli ktoś non stop narzeka, to on nie psuje atmosfery?

Nie. Trzeba było inaczej im dogadać. Spokojnie, też tak kiedyś będę mieć. Tylko wtedy wy będziecie miały odchowane i na wszystko wyj/ebane, a ja będę się męczyć. Tak, więc drogie koleżanki, jeszcze nie wszystko u mnie stracone.

2 minuty temu, Gość gość napisał:

Nie. Trzeba było inaczej im dogadać. Spokojnie, też tak kiedyś będę mieć. Tylko wtedy wy będziecie miały odchowane i na wszystko wyj/ebane, a ja będę się męczyć. Tak, więc drogie koleżanki, jeszcze nie wszystko u mnie stracone.

Nie, takim osobom nie można przyznawać racji. A gdyby pracowała z nimi kobieta, która nie może mieć dzieci albo nie ułożyła sobie życia to co? Mama mi mówiła, że mogłam im powiedzieć, że każdy jest kowalem swojego losu itp.

A macie rady jak teraz zachowywać się w pracy?

Normalnie, jak zawsze. Nie ublizylas im przecież tylko dogryzlas. Zachowuj się jakby nic się nie stało, przejdzie im a chociaż się zastanowia zanim znów zaczną narzekać 

2 minuty temu, Gość Gość napisał:

Normalnie, jak zawsze. Nie ublizylas im przecież tylko dogryzlas. Zachowuj się jakby nic się nie stało, przejdzie im a chociaż się zastanowia zanim znów zaczną narzekać 

Przyznam, że trochę obawiam się o atmosferę...

Najwyżej zajmiesz się pracą. U mnie jest okropna atmosfera, nie dlatego że się nie lubimy, ale jest bardzo dużo donosicieli, ogólnie mamy zakaz prywatnych rozmów, na każdym kroku kamery... Uwierz, da się wysiedziec te 8 godzin bez rozmów z koleżankami. A im minie, nie martw sie

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

Najwyżej zajmiesz się pracą. U mnie jest okropna atmosfera, nie dlatego że się nie lubimy, ale jest bardzo dużo donosicieli, ogólnie mamy zakaz prywatnych rozmów, na każdym kroku kamery... Uwierz, da się wysiedziec te 8 godzin bez rozmów z koleżankami. A im minie, nie martw sie

Ja dodatkowo nie znoszę służbistów.

13 minut temu, Gość hania napisał:

Nie, takim osobom nie można przyznawać racji. A gdyby pracowała z nimi kobieta, która nie może mieć dzieci albo nie ułożyła sobie życia to co? Mama mi mówiła, że mogłam im powiedzieć, że każdy jest kowalem swojego losu itp.

Ale jakbyś przyznała im rację, to by się zamknęły. Każdy jest kowalem swojego losu, to jest dokładnie w tym samym tonie, co twoja odzywka dzisiaj o zmarnowanym życiu. A tak, jakbyś im powiedziała, że ciebie też to czeka, to nie miałyby ci jak dogryzać. Bierzesz nadgodziny? Zbierasz na prowadzenie ciąży, a po urodzeniu dziecka już luzik, bo jest 500+. Oj, gdyby pracowała z nimi kobieta, która dzieci mieć nie może. No to co? Wyszłaby trzaskając drzwiami i walnęłaby hasłem prosto z mostu, żeby się cieszyły, że mają dzieci i że dzieci są zdrowe, bo ona nawet chorego mieć nie może. A ty wyszłaś na chamidło, pomimo tego, że miałaś rację.

Wychowałam troje i niczego nie zmarnowałam. Jestem z nich dumna. A że mnie to kosztowało... w życiu nie ma nic za darmo, c'est la vie. Każdy ma wybór, dzieci nie są obowiązkowe.

6 minut temu, Gość gość napisał:

Ale jakbyś przyznała im rację, to by się zamknęły. Każdy jest kowalem swojego losu, to jest dokładnie w tym samym tonie, co twoja odzywka dzisiaj o zmarnowanym życiu. A tak, jakbyś im powiedziała, że ciebie też to czeka, to nie miałyby ci jak dogryzać. Bierzesz nadgodziny? Zbierasz na prowadzenie ciąży, a po urodzeniu dziecka już luzik, bo jest 500+. Oj, gdyby pracowała z nimi kobieta, która dzieci mieć nie może. No to co? Wyszłaby trzaskając drzwiami i walnęłaby hasłem prosto z mostu, żeby się cieszyły, że mają dzieci i że dzieci są zdrowe, bo ona nawet chorego mieć nie może. A ty wyszłaś na chamidło, pomimo tego, że miałaś rację.

Chamidło? Bez przesady, ja nigdy nie przyznaję racji, jeśli ktoś jej nie ma, nawet dla świętego spokoju. W sumie to z facetami lepiej pracować, moja koleżanka taką pracę sobie chwali.

7 minut temu, Gość gość napisał:

Wychowałam troje i niczego nie zmarnowałam. Jestem z nich dumna. A że mnie to kosztowało... w życiu nie ma nic za darmo, c'est la vie. Każdy ma wybór, dzieci nie są obowiązkowe.

Ja tylko im tak dogryzłam, wcale nie uważam że dziecko to zmarnowanie sobie życia.

Zależy jaki to rodzaj pracy. U mnie niestety jest wyścig szczurów a w facetach szybko załącza się rywalizacja i to czasami bardzo nieprzyjemne. Ale w poprzedniej pracy gdy każdy był niezależny i odpowiadał za swoje dużo lepiej pracowało mi się z facetami, ale to zależy na kogo trafisz 

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

Zależy jaki to rodzaj pracy. U mnie niestety jest wyścig szczurów a w facetach szybko załącza się rywalizacja i to czasami bardzo nieprzyjemne. Ale w poprzedniej pracy gdy każdy był niezależny i odpowiadał za swoje dużo lepiej pracowało mi się z facetami, ale to zależy na kogo trafisz 

No koleżanka chwali sobie, bo jest tam jedyną kobietą. Ja z kolei nie mam fajnej atmosfery w pracy.

Jakoś to przeboleję.

Jak se kto wychowa, tak ma.