pracowaliscie zagranica

Czy ktos wyjechał i tego żałuję.  Jakie macie doświadczenia.  Warto zostawić tu wszystko i pojechac

Zależy gdzie, czego oczekujesz, czy masz kogoś kto ci pomoże na starcie, czy znasz język... Jest wiele czynników, ciężko powiedzieć czy warto zostawić wszystko i wyjechać, myślę że to każdego indywidualna sprawa. 

2 minuty temu, Iwna napisał:

Zależy gdzie, czego oczekujesz, czy masz kogoś kto ci pomoże na starcie, czy znasz język... Jest wiele czynników, ciężko powiedzieć czy warto zostawić wszystko i wyjechać, myślę że to każdego indywidualna sprawa. 

Pracują tam znajomi są zadowoleni praca nie jest ciezka tylko oni są młodzi nie mają zobowiązań.  Ja właściwie tez nie jedynie ci to dom w kredycie ale szybciej bym go spłacila. Obecnie mam dobrą pracę za biurkiem nudna i kiepsko płatna.  Akurat jej mi najmniej szkoda

1 minutę temu, Gość aga napisał:

Pracują tam znajomi są zadowoleni praca nie jest ciezka tylko oni są młodzi nie mają zobowiązań.  Ja właściwie tez nie jedynie ci to dom w kredycie ale szybciej bym go spłacila. Obecnie mam dobrą pracę za biurkiem nudna i kiepsko płatna.  Akurat jej mi najmniej szkoda

Wszystko zależy co to za praca, jeżeli miałabym wyjechać do jakiegoś kołchozu dla imigrantów to bym nie pojechała zależy czy to jacyś znajomi czy ludzie którym możesz ufać o którzy ci pomogą, zwłaszcza na początku. 

Skoro nie lubisz obecnej pracy i wiesz ze splacisz dom to nie masz dużo do stracenia. Ja zostawiłam w Polsce o wiele więcej, zmieniłam wszystko, życie zawodowe i prywatne i nie żałuje. Przyleciałam na 3 miesiące, jestem tu parę lat, założyłam rodzinę, mam fajną, nieźle płatna pracę że świetnymi ludźmi i nie myślę narazie wracać.

Ja wyjechalm 7 lat temu do irlandii, wyszlam zamaz, studia skonczone, dom kupiony w Dublinie. Czasem mi teskno za polska, zwlazzcza w kiepska pogode ale nie wroce na pewno. 

Praca jest fajna sami młodzi ludzie. Myślę żeby jechać na trochę spróbować nie zaszkodzi. Jedynie mąż się waha bo kiedyś był i wrócił po 3 tyg bo źle trafił.  Znajomi są tam 5 lat zdążyli wybudować tu dom. A nam niby zostaje 2 tys co miesiąc na oszczędności ale tam w miesiąc odloze tyle co tu w miesiac

Nie żałuję, tęsknię za Polską wiadomo, pracuje na pół etatu i studiuję, przed studiami na cały pracowałam, żyje na dobrym poziomie, odkładam całkiem sensowne pieniądze. 

Najgorzej boje się ze nie będę chciała wrocic

1 minutę temu, Gość aga napisał:

Najgorzej boje się ze nie będę chciała wrocic

Nie dowiesz się jak nie spróbujesz

30 minut temu, Iwna napisał:

Wszystko zależy co to za praca, jeżeli miałabym wyjechać do jakiegoś kołchozu dla imigrantów to bym nie pojechała zależy czy to jacyś znajomi czy ludzie którym możesz ufać o którzy ci pomogą, zwłaszcza na początku. 

Skoro nie lubisz obecnej pracy i wiesz ze splacisz dom to nie masz dużo do stracenia. Ja zostawiłam w Polsce o wiele więcej, zmieniłam wszystko, życie zawodowe i prywatne i nie żałuje. Przyleciałam na 3 miesiące, jestem tu parę lat, założyłam rodzinę, mam fajną, nieźle płatna pracę że świetnymi ludźmi i nie myślę narazie wracać.

Ile lat miałaś jak wyjechalas

A ja powiem wam na powaznie ze 6 lat temu jak myslalam ze moze bede musiala wrocic do polski to sie balam, mialam rowniez koszmary w nocy. A teraz podoba mi sie ta mysl o powrocie tylko ze maz nie jest z pl I nie widzi sie tam. Zostaje w ie ale mamy w planach kupic maly domek we wloszech na na stare lata 

Ja wyjechalam zarobić i wrócić za 2 miesiące. Ale to rzeczywiście szkoda rzucać wszystko. Żeby się opłacało trzeba być tam conajmniej rok. Ja jestem 3 i spokojnie mogłabym wrocic tylko po co. Pewnie dostala bym gorsza prace i za mniejsze pieniądze. 

27 minut temu, Gość hfv napisał:

Ile lat miałaś jak wyjechalas

25

Wyjechalam 26 lat temu, zaraz po studiach kiedy nie moglam znalezc pracy... duzo nie ryzykowalam, nie mialam prawie nic, zostawilam za soba tylko  rodzicow i faceta  

Nie zaluje, skonczylam tu drugie studia w kompletnie innym kierunku, mam super rodzine (moj facet po roku do mnie dojechal i tak sobie od 25 lat razem na emigracji zyjmy) ) mam fajna prace i w sumie wszystko co mi do szczecia potrzebne  

Jak bym miała możliwość tez bym pojechała.  W pracy mnie nie doceniają. Każda pracować nadgodziny i do tego spóźniona się z wypłata.  Jak idę się upominać czuje się jak śmieć.  Chciałam się zwolnić ale matka mi nie pozwala bo załatwiła mi pracę po znajomości.  Ale ona nie rozumie jak tam jest z boku wszystko się wydaje idealnie

Ja żałuję że wróciłam.  Ale dorobiliśmy się już pieniądze nie są najważniejsze chciałam żeby dziecko wychowywalo się w Polsce.  Kupiliśmy mieszkanie ale stanowczo za blisko rodziny. Otworzylismy swoj biznes ja poszłam do pracy mało płatnej ale spokojnej. I zaczęło się ciągle ktoś przychodzić coś pożyczyć.  Chciał żebyśmy go zatrudnili chociaż mąż sam sobie radził a po co się na koszty narazac. Tam zylismy spokojnie. Nie mowie ze teraz jest źle ale z rodziną ciężko wytrzymac

35 minut temu, Iwna napisał:

25

A teraz ile masz lat? Nie myślisz wracać.  

3 minuty temu, Gość aga napisał:

A teraz ile masz lat? Nie myślisz wracać.  

Teraz mam 30 i nie wracam... Chyba, że do rodziców, na święta

1 minutę temu, Iwna napisał:

Teraz mam 30 i nie wracam... Chyba, że do rodziców, na święta

Ja myślę że wrócę.  Wiem ile wyrzeczeń kosztowało mnie to wszystko. Dom ślub wszystkiego dorobiliśmy się w Polsce.  Myślę że reszty  tez byśmy się dorobili ale wolniej a po co czekać. Zresztą prace która mamy juz nas meczy. 

10 minut temu, Gość aga napisał:

Ja myślę że wrócę.  Wiem ile wyrzeczeń kosztowało mnie to wszystko. Dom ślub wszystkiego dorobiliśmy się w Polsce.  Myślę że reszty  tez byśmy się dorobili ale wolniej a po co czekać. Zresztą prace która mamy juz nas meczy. 

Ja byłam pewna w 100%, że wrócę

Jedź, spróbuj innego życia, a potem wrócisz do Polski z nowym doświadczeniem! Powodzenia! 

Siema wszystkim ja tez wlacze sie do tematu.Jestem 8lat juz za granica I powiem tak ze kocham swoja ojczyzne ale zyc w niej to sen wariata.Chcialbym wrócić ale jak patrze co dzieje dalej w PL to mysle sobie ze wroce na starosc jak dozyje.

Ale ja nie biedzie.  Jesteśmy po studiach pracujemy i dobrze zarabiamy. Dorabiają się ale po wOli a ja wolę to przyspieszyc

10 minut temu, Gość aga napisał:

Ale ja nie biedzie.  Jesteśmy po studiach pracujemy i dobrze zarabiamy. Dorabiają się ale po wOli a ja wolę to przyspieszyc

Nie chodzi tylko o pieniądze. Chodzi o podejście człowieka do człowieka. O atmosferę w pracy, o sposób załatwiania czegokolwiek z urzędami, o brak ludzi pracujących za karę i z obrazona mina w takich miejscach jak np. sklep. O to, że tu nikogo nie dziwi i oburza jak zobacz kogoś w szlafroku kupującego coś w sklepie. Nikogo nie obchodzi jak się ubierasz. Ludzie uśmiechają się do siebie na ulicy i nie jest to źle postrzegane... Dużo by wymieniać różnic. 

Jedyne czego żałuję, to że musiałam wrócić (z powodu rodziców). Każdego dnia tęsknię za swoim życiem "tam", niedobrze mi jak parzę na te polskie zasępione twarze, słucham wypowiedzi ludzi o ciasnych horyzontach, nietolerujących niczego co nie jest takie jak oni

Pracowałam i pracuję, bo mieszkam w Edynburgu od kilkunastu lat, więc nie wiem, jak to jest wyjechać i zaczynać od zera teraz.

Wyjechalam z mężem - wtedy jeszcze nie był mężem - tu mamy swoje życie, tu poszlismy na dalsze studia -mielismy studia z Polski - tu jest nasze całe życie, dziecko się tu urodzilo, mamy prace ktore lubimy i całkiem dobrze zarabiamy, jesteśmy szczęśliwi. Nie tęsknimy za Polską 'jako taką', lecz jedynie za rodzicami, za paroma miejscami. tej naszej Polski już nie ma... jestem w szoku jak się zmieniło, poniekad na lepiej ale jednak dominują te zmiany na złe.  juz dwa lata po wyjeździe bylismy przekonani, że wracać nie chcemy. Jakby się w Szkocji na dużo gorzej cos zmienilo np bardzo wszysto podrożało po brexicie (jesli dojdzie do niego), to rozważamy wyjazd do Danii , ale wątpię bardzo by doszło do tego.