Przez że mnie

Przeze mnie mój partner nie został zaproszony na urodziny siostrzenicy. Ponieważ nie lubię od nich dziecka i pewnie to widać. A jak ktoś w ich dziecko nie jest zakochany to oni są oburzeni. Udawałam przez moment,  ze lubię te dziecko, ale naprawdę nie da się, jest nieznośne. Po prostu trzymam sie tylko z dała od tego dziecka i tyle. Nie okazuje tego jakoś inaczej. Przywitać sie przywitam, ale nic poza tym. Unikam go. Staram się nie zwracać uwagi na to co wyprawia. Naprawde jest na maksa rozpieszczony. Nie rozumie, ze czegoś nie wolno, a ma już 5 lat. Mówi jak 2 latek i zachowuje się jak dwu latek. Jak u nas w domu byl styropian to cały rozwalił po pokoju jak malutkie dziecko... 

No i co z tego wynika? Masz wyrzuty sumienia i próbujesz się usprawiedliwić? 

Nie mam mieć z czego wyrzutów sumienia, bo właściwie nic złego temu dziecku nie robię. Rozumiem jakbym była jakaś wredna, nie mila lub coś mówiła. Podejrzewam., ze on tez sie do tego przyczynił, bo on już nie zachowuje się obojętnie tylko potrafi ja uderzyć. A wg mnie od wychowania sa rodzice. A nie.. 

Chodze o to, ze jeśli nie zapraszają go z mojej winy to niech go zaproszą beze mnie. Skoro to jest jego rodzina, to tak dziwnie, ze wszyscy będą a on nie. A on sam by zadecydował czy chce iść czy nie. A nie, ze go nie zapraszają. Jeśli wina leży we mnie oczywiście.