Życie pozbawione sensu

Mam 33 lata i moje życie właśnie straciło sens. Nie wydarzyło się nic spektakularnego w moim życiu, co wpłynęłoby na moje zachowanie. Jestem w długoletnim związku, mam stałą pracę, którą lubię. Wszystko mam zapewnione, czego potrzeba osobom w moim wieku. Nie narzekam na finanse, mamy samochód, mieszkanie, kota...

I nagle w ostatnim czasie nastąpił przełom. Pomijam już fakt, że nie umiem się cieszyć z tego co mam. Podobnie mój partner. W ostatnim czasie wszystko mnie dobija, najchętniej nie wychodziłabym z łóżka, nie szła do pracy. Jestem całkowicie zobojętniała. Nie chce mi się żyć. W pracy chyba już zauważyli moją niechęć do otoczenia. Jedyne potrzeby jakie odczuwam to fizjologiczne i głód. Nie potrzebuję seksu, bliskości a nawet rozmowy.
Chciałabym już umrzeć, ale boję się konsekwencji, że przez to zranię bliskich i będą cierpieli. Muszę też poszukać opiekunów dla swojego kota. Nie umiem sobie pomóc.

Idź jak najszybciej do psychologa. Potrzebujesz profesjonalnej pomocy.

Wydaje mi się, że to może być klasyczna depresja, związana z tym, że coś się podziało z poziomem Twoich neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za nastrój (serotonina, dopamina). Jeśli tak jest, trzeba to wyregulować farmakologicznie. Nie zwlekaj z wizytą u psychiatry, bo Twój stan już jest groźny (masz myśli o tym, że chciałabyś nie żyć). Zobaczysz, że chęć życia wróci, jak tylko chemia Twojego organizmu wróci do ładu.

Po prostu masz za dużo w doopie. Oddaj biednym to co masz i tyle. ...ko

Dnia 28.11.2019 o 06:21, Gość Majka napisał:

Mam 33 lata i moje życie właśnie straciło sens. Nie wydarzyło się nic spektakularnego w moim życiu, co wpłynęłoby na moje zachowanie. Jestem w długoletnim związku, mam stałą pracę, którą lubię. Wszystko mam zapewnione, czego potrzeba osobom w moim wieku. Nie narzekam na finanse, mamy samochód, mieszkanie, kota...

I nagle w ostatnim czasie nastąpił przełom. Pomijam już fakt, że nie umiem się cieszyć z tego co mam. Podobnie mój partner. W ostatnim czasie wszystko mnie dobija, najchętniej nie wychodziłabym z łóżka, nie szła do pracy. Jestem całkowicie zobojętniała. Nie chce mi się żyć. W pracy chyba już zauważyli moją niechęć do otoczenia. Jedyne potrzeby jakie odczuwam to fizjologiczne i głód. Nie potrzebuję seksu, bliskości a nawet rozmowy.
Chciałabym już umrzeć, ale boję się konsekwencji, że przez to zranię bliskich i będą cierpieli. Muszę też poszukać opiekunów dla swojego kota. Nie umiem sobie pomóc.

masz depresje bo nie masz dziecka, normalne u zdrowej kobiety po 30, kariera to tylko oszukiwanie siebie, prawdziwe szczęście to dać życie

9 godzin temu, Gość gość napisał:

Wydaje mi się, że to może być klasyczna depresja, związana z tym, że coś się podziało z poziomem Twoich neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za nastrój (serotonina, dopamina). Jeśli tak jest, trzeba to wyregulować farmakologicznie. Nie zwlekaj z wizytą u psychiatry, bo Twój stan już jest groźny (masz myśli o tym, że chciałabyś nie żyć). Zobaczysz, że chęć życia wróci, jak tylko chemia Twojego organizmu wróci do ładu.

unikaj tej mafii medycznej, polecam zajść w ciąże

10 godzin temu, Gość kociara napisał:

Idź jak najszybciej do psychologa. Potrzebujesz profesjonalnej pomocy.

Psycholog jej nie pomoże

Zbije tylko kase

48 minut temu, Gość ten cel napisał:

masz depresje bo nie masz dziecka, normalne u zdrowej kobiety po 30, kariera to tylko oszukiwanie siebie, prawdziwe szczęście to dać życie

Jaka kariera? ona robi jak każdy

I będzie robić dalej

Bo musi

Dzień w dzień 8 godzin po 5 dni w tygodniu do usra..nej śmierci

Masssakra.

Może idź do kina na jakiś film pokazujący biedę, tragedie i nędzę życia. Są takie? Może ktoś podpowie...

Dziecko tu problemu nie rozwiąże. 

Później się słyszy ze matka zabiła dzieci a na końcu siebie. 

Poszukaj w sobie i w swoich wspomnieniach tego co lubisz, może masz jakieś hobby ?
Jako facet mogę powiedzieć, że mi w dołku zawsze pomaga praca. Zajmę się czymś, stawiam jakiś mały cel i go realizuję.
Nawet pograć w grę na komputerze, byle mieć jakiś cel, który się realizuje i który daje jakąś radość.
Latem radziłbym wyjść na rower,  czy spacer.

15 godzin temu, Pedalski_Głosik napisał:

Masssakra.

Może idź do kina na jakiś film pokazujący biedę, tragedie i nędzę życia. Są takie? Może ktoś podpowie...

slumdog

14 godzin temu, Gość Gość napisał:

Dziecko tu problemu nie rozwiąże. 

Później się słyszy ze matka zabiła dzieci a na końcu siebie. 

 

zagar biologiczny jej tyka i tyle, niech daje duupy codziennie i da facetowi się zalewać aż zajdzie w ciąże to jej przejdzie bezsens

Życie ma tyle sensu ile sami mu nadamy.

Zbadaj tarczyce ft4 ft3 tsh 

Dnia 2.12.2019 o 12:46, lonelyman napisał:

Życie ma tyle sensu ile sami mu nadamy.

laske szukaj i bierz ślub, kto wie ile życia zostało

Dnia 3.12.2019 o 15:15, Gość Emily napisał:

Zbadaj tarczyce ft4 ft3 tsh 

Popieram w 100%. U mnie chora tarczyca była problemem. Robiłam problem z niczego, wpadałam w "depresję", wyolbrzymiałam każdy problem robiąc z tego armagedon. I nie mówić o takich błachych sprawach jak np nieumyte naczynia...miałam lęki w stylu że mój mąż który mnie kocha zostawi mnie ot tak i bardzo w to wierzyłam...przebadałam się, okazało się że mam chorobę tarczyny Hashimoto, leczę się od ponad roku a po ok 2-3 miesiącach brania leków nagle wszystko ucichło

Dnia 3.12.2019 o 15:15, Gość Emily napisał:

Zbadaj tarczyce ft4 ft3 tsh 

Popieram w 100%. U mnie chora tarczyca była problemem. Robiłam problem z niczego, wpadałam w "depresję", wyolbrzymiałam każdy problem robiąc z tego armagedon. I nie mówić o takich błachych sprawach jak np nieumyte naczynia...miałam lęki w stylu że mój mąż który mnie kocha zostawi mnie ot tak i bardzo w to wierzyłam...przebadałam się, okazało się że mam chorobę tarczyny Hashimoto, leczę się od ponad roku a po ok 2-3 miesiącach brania leków nagle wszystko ucichło

Typowa depresja. Mnie leki pomogły a miałam identyczną sytuację.

 a czy depresja nie pojawia się z jakiegoś konkretnego powodu, a nie ot tak jka jest dobrze?Wg mnie nadużywa się słowa depresja i denerwują mnie ludzie którzy innym wmawiają że na pewno ją mają

nie musi pojawić sie wskutek jakichś traumatycznych przeżyć, może tak 'z nieczego' (choć to może być pozornie bo czasem powód jest niewidoczny, np. jakieś zaburzenia w biochemii organizmu jak ktoś już pisał) ale fakt - nadużywa się dziś słowa 'depresja'

Dnia 30.11.2019 o 06:14, Gość kociara napisał:

Idź jak najszybciej do psychologa. Potrzebujesz profesjonalnej pomocy.

Co niby jej psycholog da oprócz rachunku i garści prochów? Ona zrozumiała że goni tak naprawde NIC, dlatego ta beznadzieja. To wyścig do nikąd, na cmentarz. Chory niewoliczy system który wyciska z ludzi soki i ich się pozbywa.

Dnia 2.12.2019 o 12:46, lonelyman napisał:

Życie ma tyle sensu ile sami mu nadamy.

Ludzie nadają życiu fantazje, sensu nie ma nigdzie, jedynie iluzja sensu, durne cele itp gòwno aby zająć umysł.

Dnia 12.12.2019 o 13:11, Izzie_Stevens napisał:

 a czy depresja nie pojawia się z jakiegoś konkretnego powodu, a nie ot tak jka jest dobrze?Wg mnie nadużywa się słowa depresja i denerwują mnie ludzie którzy innym wmawiają że na pewno ją mają

Depresje wmawia się ludziom którzy MYŚLĄ !!!!!

Samemu ciężko jest sobie pomóc. Sam zawsze słyszałem, że facet ma być silny i zawsze ze wszystkim sobie radzić, ale niestety w moim przypadku tak nie było. Jak potrzebowałem wsparcia, to tylko słyszałem, że za bardzo przeżywam wszystko i mam się wziąć w garść. Dopiero wideorozmowa z psychologiem przez internetową platforme avigon.pl mi pomogła. Gość mnie nie oceniał i w końcu zostałem wysłuchany. Bardzo dobrze zrobiły mi te rozmowy. Może też z kimś pogadaj. Zawsze jest łatwiej jak ktoś z boku spojrzy na naszą sytuację i coś doradzi.

Psychoterapeuta, ksiądz, lekarz rodzinny i  pełne badanie krwi,  co wolisz. Cos z tym musisz zrobić. Może to nie jest depresja ale jesienna melancholia? A może tak się zacisnęłaś w sobie, że nie widzisz możliwości , by zrealizować swoje pragnienia, marzenia? Czego chcesz tak naprawdę? Moze już czas, by uczciwie ocenić pewne sprawy, i coś zmienić? Opisałaś objawy, nic nie wiemy o (rzeczywistych) powodach.

Tylko przypadkiem nie słuchaj tych IMBECYLI, co Ci mówią "zrób sobie dziecko", "obejrzyj film" albo "nie ufaj mafii medycznej". Co za idioci tu siedzą to głowa mała. Jak najszybciej leć do psychiatry i psychoterapeuty i walcz o siebie.