Monotonia

Witam. Jestem z chłopakiem od ponad roku. Jakieś 8 miesięcy temu wyprowadziliśmy się do Niemiec gdzie mieszkają jego rodzice. Odkąd się tu przeprowadziliśmy nasz związek dużo stracił. Chodzimy do tej samej pracy, co prawda  rzadko pracujemy razem, jednak widzimy się na przerwach, mieszkamy razem, tak wiec rzadko kiedy jestemy osobno. Od jakiegoś czasu zaczęło się wszystko sypać. On jest człowiekiem, który niebyt umie okazywać miłość, wiadomo czasem przytulić pocałować, ale nie jest jakoś wielce romantyczny (jest to spowodowane problemami s dzieciństwie), woli problemy zachować dla siebie, ja wręcz odwrotnie. Wielokrotnie mówiłam ze musimy coś zmienić, mówiłam jak bym chciała żeby wyglądał nasz związek, czego od niego oczekuje, jednak na samych pogadankach się skończyło. Mam wrażenie ze to tylko ja widzę problem w tym ze po prostu przestaliśmy ze sobą rozmawiać. Nie chce mu ciagle mówić ze jak chce żeby to było, co ma zrobić, czy gdzie mnir zabrać. Wiem, ze wszytko spowodowane jest praktycznie ciągłym przebywaniem razem, ale niestety nie mogę na razie tego zmienić. Ostatnio zauważyłam, ze zaczął mnie mniej przytulać, mówić kocham Cię, ogólnie zaczęliśmy być do siebie bardziej zdystansowani, częściej sie kłócimy, nawet o zwykle błahostki. Nie wiem co mam robić, bo bardzo zależy mi na tym żeby było dobrze, praktycznie codziennie myśle o tym co by tu zrobić inaczej, żeby wzbudzić w nim na nowa namiętność, a widzę ze się od siebie oddalamy. Wychodzimy na obiady/ kolacje dość często jednak są yo po prostu zwykle wyjścia na szybko i powrót do Domu. Wiem, ze on nie doświadczył czegoś takiego jak miłość matczyna, wiec ciężko mu, dlatego jestem gotowa wychodzić z inicjatywa. Ale na prawdę nie mam pojęcia co mam robić. Przez to wszystko i u mnie zagubiła się dusza romantyka. Próbuje przypomnieć sobie co robiliśmy na początku związku, ale sama nie wiem co mam robić. Na prawdę chciałabym się pozbyć tej rutyny. Może macie jakieś pomysły