Uczuciowo-seksualna rozkmina

Poznałam faceta i prawie wylądowaliśmy w łóżku. Na szczęście w tym przypadku skończyło się na całowaniu, mega przyciąganie... Spotkaliśmy się parę razy (odległość ok. 500 km). Dzwonił też z prośba o pomoc bo wplątał się w kłopoty. Dowiedziałam się też, że trochę nakłamał o sobie. Z wielu powodów kontakt się urwał. Chyba jak to zauważył, m.in. chyba jak zauważył, że usunęłam nasze wiadomości i wyrzuciłam z portali z kontaktów LinkedIn itd.Tak naprawdę dlatego, że nie chciałam o nim myśleć i czytać naszych wiadomości. To wtedy się odezwał, zadzwonił. Mówił, że fajnie byłoby się spotkać, pytał co słychać etc. zbyłam go bo nie miałam ani czasu ani ochoty rozmawiać i byłam wtedy na urlopie. Ale miałam taką wewnętrzną satysfakcję, że jednak o mnie coś tam pomyślał albo że nie znaczyłam dla niego zupełnie nic. Napisał potem sms'a ale nie odpisałam. Po kilku dniach napisał z innego telefonu, że niby nowy osobisty numer więc podaje. Też nie odpisałam. Nawet nie złośliwie ale jakoś udało mi się zamknąć jego temat i nie chciałam wracać do tej relacji. Czułam wtedy, że nie jest mi to do niczego potrzebne.

Teraz zobaczyłam, że się ożenił (!) tak szybko, tzn. zobaczyłam jakąś sesję 'narzeczeńską' z września - a dzwonił i pisał do mnie w lipcu/sierpniu. Źle odczytałam jego intencje czy może olałam go więc z pierwszą lepszą się zaręczył? 

Dziwne to i trochę mi dziwnie teraz. Wiem, że miał trudny okres, sam to powiedział kiedy dzwonił (praca itd.) i mam nadzieję, że mu się układa ale tak mi jakoś dziwnie..

Dziwnie z powodu ze on kogoś tam ma a ty nie? Nie zaprzątaj sobie nim głowy , nic dla niego nie znaczyłaś. 

ja mam męża... pisałam, że to skomplikowane

 

ja mam męża... pisałam, że to skomplikowane

Fakt, mąż potrafi wszystko skomplikować 

Podwójne zapętlenie

 

Poznałam faceta i prawie wylądowaliśmy w łóżku. Na szczęście w tym przypadku skończyło się na całowaniu, mega przyciąganie... Spotkaliśmy się parę razy (odległość ok. 500 km). Dzwonił też z prośba o pomoc bo wplątał się w kłopoty. Dowiedziałam się też, że trochę nakłamał o sobie. Z wielu powodów kontakt się urwał. Chyba jak to zauważył, m.in. chyba jak zauważył, że usunęłam nasze wiadomości i wyrzuciłam z portali z kontaktów LinkedIn itd.Tak naprawdę dlatego, że nie chciałam o nim myśleć i czytać naszych wiadomości. To wtedy się odezwał, zadzwonił. Mówił, że fajnie byłoby się spotkać, pytał co słychać etc. zbyłam go bo nie miałam ani czasu ani ochoty rozmawiać i byłam wtedy na urlopie. Ale miałam taką wewnętrzną satysfakcję, że jednak o mnie coś tam pomyślał albo że nie znaczyłam dla niego zupełnie nic. Napisał potem sms'a ale nie odpisałam. Po kilku dniach napisał z innego telefonu, że niby nowy osobisty numer więc podaje. Też nie odpisałam. Nawet nie złośliwie ale jakoś udało mi się zamknąć jego temat i nie chciałam wracać do tej relacji. Czułam wtedy, że nie jest mi to do niczego potrzebne.

Teraz zobaczyłam, że się ożenił (!) tak szybko, tzn. zobaczyłam jakąś sesję 'narzeczeńską' z września - a dzwonił i pisał do mnie w lipcu/sierpniu. Źle odczytałam jego intencje czy może olałam go więc z pierwszą lepszą się zaręczył? 

Dziwne to i trochę mi dziwnie teraz. Wiem, że miał trudny okres, sam to powiedział kiedy dzwonił (praca itd.) i mam nadzieję, że mu się układa ale tak mi jakoś dziwnie..

Nie minęły 2 miesiące od mojego posta i się do mnie odezwał...

Na fcb przysłał zaproszenie do znajomych. Tam zdjęcia z żoną ale pisze bezobciachowo jak to chciałby się zobaczyć przy okazji. WTF?!?!

po co się odzywał? ja już sobie to wszystko pozamykałam, ad acta a tu znowu. Mnie do niego ciągnie jak do człowieka, żeby pogadać, mieć kontakt ale wiem, że to tak nie działa. I co tak ja wtedy wyrzucić ze znajomych i odciąć się drastycznie znowu?? trochę chamsko ale boję się, że będziemy się do siebie zbliżać, albo raczej, że znowu ja nie będę o nim mogła przestać myśleć. To taki syndrom nieskonsumowanej iskrzącej relacji?

 

Poznałam faceta i prawie wylądowaliśmy w łóżku. Na szczęście w tym przypadku skończyło się na całowaniu, mega przyciąganie... Spotkaliśmy się parę razy (odległość ok. 500 km). Dzwonił też z prośba o pomoc bo wplątał się w kłopoty. Dowiedziałam się też, że trochę nakłamał o sobie. Z wielu powodów kontakt się urwał. Chyba jak to zauważył, m.in. chyba jak zauważył, że usunęłam nasze wiadomości i wyrzuciłam z portali z kontaktów LinkedIn itd.Tak naprawdę dlatego, że nie chciałam o nim myśleć i czytać naszych wiadomości. To wtedy się odezwał, zadzwonił. Mówił, że fajnie byłoby się spotkać, pytał co słychać etc. zbyłam go bo nie miałam ani czasu ani ochoty rozmawiać i byłam wtedy na urlopie. Ale miałam taką wewnętrzną satysfakcję, że jednak o mnie coś tam pomyślał albo że nie znaczyłam dla niego zupełnie nic. Napisał potem sms'a ale nie odpisałam. Po kilku dniach napisał z innego telefonu, że niby nowy osobisty numer więc podaje. Też nie odpisałam. Nawet nie złośliwie ale jakoś udało mi się zamknąć jego temat i nie chciałam wracać do tej relacji. Czułam wtedy, że nie jest mi to do niczego potrzebne.

Teraz zobaczyłam, że się ożenił (!) tak szybko, tzn. zobaczyłam jakąś sesję 'narzeczeńską' z września - a dzwonił i pisał do mnie w lipcu/sierpniu. Źle odczytałam jego intencje czy może olałam go więc z pierwszą lepszą się zaręczył? 

Dziwne to i trochę mi dziwnie teraz. Wiem, że miał trudny okres, sam to powiedział kiedy dzwonił (praca itd.) i mam nadzieję, że mu się układa ale tak mi jakoś dziwnie..

masz ból doopy że go olałaś a inna widziała w nim dobrą partie i bez dłuższego wachania zapieczętowała związek. Ty teraz rozmyślasz czy zrobiłaś błąd i czy dobrze zrobiłaś że go olałaś, bo może byś teraz była na miejscu tamtej a nie ona na twoim miejscu z nim. 

Ja tam lubię takie rozkminy paralogiczne. Czyli masz męża. To po pierwsze.. Wdałaś się w romans z wolnym mężczyzną.. To po drugie. Boo....? Planowałaś rozwód? punkt 1. Nie planowałaś rozwodu. Punkt drugi. Mimo to nie wyszło Wam ,bo go poznałaś i już nie chciałaś To po trzecie. Zamknęłaś historię,ale....on się odezwał i zaintrygował Cię. To po 4. Poczułaś nieprzyjemne zaskoczenie,,bo kogoś poznał i do wesela mu zagrali. To po 5. Zaczęłaś żałować. Punkt 1.. Powinien cierpieć z powodu Waszego rozstania i nosić żałobę punkt 2. Po szóste i ostatnie sama nie wiesz o co w tym chodzi.. Czy naprawdę nie było między Wami nic więcej?

Odpowiedz jest pytaniem.. Po co wdajesz się w takie poronione historie.?Kiedy ustalisz przyczynę,nie będą d la Ciebie przykre skutki . Ja tego zrozumieć nie umiem, bo jedyne co mi przychodzi do głowy to pies ogrodnika. Ale to jest osąd,a nie zrozumienie. Osądzić Cię nie mam prawa,,a zrozumieć nie potrafię.