Mam 40 lat i ochotę na 25-latka

 

Ja słyszałem inną zasadę: "tam gdzie mieszkasz i pracujesz, tam du*ą i ku*asem nie wojujesz". Sprowadza się do tego samego. 

Ja nie przestrzegałem i 2 razy miałem fatalny efekt. Pierwszy raz, kiedy miałem newralgiczną sytuacje, to jak wdałem się w romans z koleżanką. Byłem wtedy w szczęśliwym związku, w którym jestem nadal. Nie wiem co we mnie wstąpiło. Byliśmy na imprezie i stało się. Na początku był rewelacyjny seks, coś innego niż z moją kobietą. Potem zaczęła wykorzystywać to kim byłem w pracy: spóźniała się, obijała, a ja miałem jej poprawiać wyniki w raportach z efektywności, inaczej groziła że o wszystkim opowie mojej kobiecie. Musiałem świecić gębą przed dyrektorem jakim cudem panienka, która wiecznie się spóźnia i ciągle jest albo na papierosie, albo w kuchni na plotkach, ma dobre wyniki. Na szczęście któregoś razu przyszła do pracy pijana i została wywalona dyscyplinarnie. Tu mi się udało. Za drugim razem już było gorzej. Na wieczorze integracyjnym zaiskrzyło między mną a kierowniczką, nie moją ale podobnej sekcji. Mężata MILF-eta z już nastoletnią córką. Nagle mój kierownik awansował, a ona została moją bezpośrednią przełożoną. Jej pierwszą decyzją było wręczenie mi wypowiedzenia. Oficjalny powód to likwidacja stanowiska, a przy odejściu przeprosiła mnie i wyznała, że nie będzie umieć zarządzać facetem z którym się pieprzy. 

Dość szybko znalazłem inną robotę, ale te dwa przypadki są dla mnie nauczką, że tam gdzie się pracuje to lepiej nie wdawać się w romanse. 

Monter, faktycznie Twoje przypadki nie za ciekawe i ostatecznie może lepiej byłoby, gdyby do nich nie doszło. Chociaż może dzięki temu impulsowi znalazłeś lepszą pracę, a tak to tkwiłbyś ciągle w tej starej?

Ale wiesz, jak to jest, nikt się nie uczy na cudzych błędach, tylko każdy chce na własnych Wydaje mi się, że największe problemy bywają wtedy, kiedy ludzie blisko ze sobą współpracują albo jest między nimi jakiś stosunek zależności przełożony / podwładny. Myślę, że nie jest łatwo oddzielić sprawy służbowe od osobistych, a przynajmniej nie każdy to potrafi. Twoja koleżanka jak widać nie potrafiła, ale ostatecznie też dobrze na tym nie wyszła.

Ja się pocieszam, że z moim "kandydatem" nie współpracujemy zbyt blisko, mamy czasami ze sobą kontakt, ale jesteśmy w dwóch różnych działach, żadne z nas nie zależy w jakikolwiek sposób zawodowo od drugiego. Z racji wieku jestem też wyżej w firmowej "hierarchii" i raczej chłopak zaszkodzić mi nie może. Jedyne ryzyko jest takie, że rozgada na całą firmę - ale jest też duża szansa, że nikt w to nie uwierzy. Jestem ostatnią osobą w firmie, którą ktokolwiek podejrzewałby o taki niecny plan. Na to liczę

 

Poradźcie proszę, jak delikatnie wybadać, czy też on jest zainteresowany, żeby się nie ośmieszyć i nie postawić nas obojga w niezręcznej sytuacji.  Trochę się boję, że mnie wyśmieje albo co gorsza zostanę pośmiewiskiem całej firmy. Jeśli nie będzie chciał to chciałabym wybrnąć jakoś z twarzą z całej sytuacji i nie zapaść się pod ziemię ze wstydu. Panie, Panowie - podzielcie się swoimi doświadczeniami / pomysłami.

norma, jak wolny to do dzieła, mnie nieraz kręcą starsze, nieraz młodsze, nie mówimy  tu o 30 latach różnicy 15 jest wg mnie akceptowalne. Kumpel to w ogóle tylko w starszych gustuje twierdzac ze młode maja siano w głowie, a starsze sa subtelniejsze, robia to lepiej, a potrafia byc zadbane co czyni je bardzo sexy. Luz.