Mam robić plan? Czy nie? Już nie wiem. Tracę nadzieje.

Już mi się wszystkiego odechciewa. Nie wiem. W sumie po co. Po co. Mam życzenie. Ze długo tu nie wrócę, a wy sami będziecie się z tym męczyć. Ale za chwile przychodzi współczucie i chce pomoc. I tak w kolko. Załamanie, niechęć i współczucie i znowu chce pomoc. Tylko się odechciewa. Nikt dla nas nic od tego Państwa nie robił i nie zrobił. Tylko brali garściami. To nasuwa się pytanie, po co ja mam wogole komukolwiek pomagać? Ale idę do sklepu i widzę to, biednych ludzi. I znowu ma w głowie, ze tak nie powinno być i jestem zła cały czas na ten durny system!