mój chłopak nie chce uprawiać sexu

Spotykamy się od kilku miesiecy i w swerze łóżkowej wszystko było okej,do czasu kiedy powiedział mi, że mnie kocha. Od tamtej pory unika zbliżeń. Szuka wymówek. Np. mówi że mam w kółko dla niego za mało czasu i on pod presją tego ograniczonego czasu nie może lub, że jemu tak bardzo zależy, że nie potrafi robić tego ze mną, bo może będzie za agresywnie i mnie zaboli. Tych wymówek jest mnóstwo. Mówi mi bardzo często, że jestem piękna. Mówi to od początku. Mówi też, że boi się ze jestem dla niego za dobra, ale to absurd. Nie wiem co zrobić. Czuję się nieatrakcyjna i niewystarczająco dobra. On próbuje doprowadzić do sytuacji intymnej, ale wtedy "nie staje na wysokości zadania" i złości się również na mnie.

on ma problem, stres, moze jakies poczatki cukrzycy, bez badan lekarskich nikt nie zgadnie

34 minuty temu, Ewa1189 napisał:

"nie staje na wysokości zadania" i złości się również na mnie.

nie dojdziemy dlaczego .... jak się boi to może ma nerwicę lękową ..?

Może ja mu się już nie podobam. Może tylko tak mówi. Może to jest problemem

7 minut temu, Ewa1189 napisał:

Może ja mu się już nie podobam. Może tylko tak mówi. Może to jest problemem

Morze jest głębokie i szerokie. Może ma większy problem i wcześniej jechał na Sildenafilu? Może leczy jakąś chorobę weneryczną, może zwyczajnie go nie podniecasz? Podobanie się wizualne to nie wszystko.

Próbowałam z nim rozmawiać o tym jaki jest problemem,ale za każdym razem jest inny. Zaczęłam też stronić od tego tematu, a wtedy sam zaczynał o tym mówić i się tłumaczyć. Może głupio poruszać ten temat na forum, ale zastanawiam się czy nie zejść mu z drogi, skoro nie jestem dla niego odpowiednia i być może nie podniecam go. Nie chcę go zranić. Przez wszystko można przejść razem, jednak obawiam się, że tu wina leży po mojej stronie i nie chcę żeby był nieszczęśliwy. Boję się mu powiedzieć, że może lepiej dla niego jeśli nie będziemy się spotkać, bo boję się, że pomyśli że to mi nie zależy i że go skrzywdzę

35 minut temu, Ewa1189 napisał:

obawiam się, że tu wina leży po mojej stronie

Cokolwiek by to nie było, wina nie leży po Twojej stronie.

36 minut temu, Ewa1189 napisał:

Próbowałam z nim rozmawiać o tym jaki jest problemem,ale za każdym razem jest inny. Zaczęłam też stronić od tego tematu, a wtedy sam zaczynał o tym mówić i się tłumaczyć. Może głupio poruszać ten temat na forum, ale zastanawiam się czy nie zejść mu z drogi, skoro nie jestem dla niego odpowiednia i być może nie podniecam go. Nie chcę go zranić. Przez wszystko można przejść razem, jednak obawiam się, że tu wina leży po mojej stronie i nie chcę żeby był nieszczęśliwy. Boję się mu powiedzieć, że może lepiej dla niego jeśli nie będziemy się spotkać, bo boję się, że pomyśli że to mi nie zależy i że go skrzywdzę

 

Dokładnie wina nie leży po twojej stronie to z nim jest coś nie tak 

Dziękuję, jesteście wspaniali:) czuję się trochę spokojniejsza

Dnia 12.02.2021 o 08:44, SidheSantee napisał:

Przede wszystkim powinien udać się do psychologa ( sexuologa ), ponadto zrobić badania podstawowe ( od rodzinnego dostanie zlecenie ). Nie jest wykluczony początek jakiejs choroby, skoro " nie staje na wysokości zadania"

U psy będziemu łatwiej się wygadać niż z Tobą, bo nie musi tam "pozować" w zaden sposób.

 

przypuszczam, że użyłeś skrótu myślowego. Seksuolog to lekarz a nie psycholog. Faktycznie najpierw lekarz (niestety do seksuologa jeśli chce na NFZ musi mieć skierowanie od rodzinnego) a gdy zostanie wykluczone organiczne, chorobowe tło zaburzeń to faktycznie albo psychiatra albo psycholog terapeuta albo jedno i drugie. Niektórzy lekarze psychiatrzy są też psychoterapeutami i mogą prowadzić to i to ale odwrotnie nie - po psychologii z patentem psychoterapeuty tylko psychoterapia.