Porada

Witam na wstępie chciałbym przytoczyć Wam moją historię a mianowicie byłem z kobietą przez 6 lat. W połowie tego związku czyli po 3 latach powiedziała że nic do mnie czuje i chce się rozstać ale przed tym jak to powiedziała to widziałem że coś jest nie tak, że kogoś ma ciągle telefon w ręce, dystans.. itp. Aż w końcu się dowiedziałem że kilka dni później jak się rozeszliśmy przyjechał jej nowy i ją zabrał ze sobą za granicę oczywiście była w niebo wzięta zakochana itp. Ja cierpiałem strasznie nie mogłem się pozbierać.. trochę to trwało aż po kilku tygodniach było lepiej, zacząłem funkcjonować spotykać się z kobietami i było już ok. Po około 3 miesiącach od rozstania napisała do mnie w desperacji czy bym jej nie pomógł bo jest w ciąży i tamten facet ją poniżał itp. Generalnie okazał się ...em.. po głębokim zastanowieniu w głębi serca ją kochałem nadal więc postanowiłem jej pomóc. Przyjechała do Polski i zaczęliśmy być razem na nowo opiekowałem się nią, utrzymywałem i w końcu urodziło się dziecko, które jak już razem jesteśmy przyjąłem jako swoje i byłem ojcem na papierze. Teraz po około 3 latach kolejnych związku z nią i pokochaniu tego dziecka jak swoje znowu zaczęło się coś psuć między nami.. wpadła rutyna praca dziecko i dom nie mieliśmy czasu dla siebie i wpadliśmy w tą rutynę. Dawała mi znaki że coś by chciała zmienić w tym związku coś robić razem za bardzo wciągnęła mnie praca i weszła rutyna.. od jakiegoś czasu pisała z przyjacielem aż w końcu przyszedł moment że powiedziała chce się rozstać nie kocham cię już za bardzo się różnimy.. cierpiałem bardzo jak by mi ktoś tlen odciął wyprowadziłem się a na następny dzień przyjechał do niej przyjaciel i przyjezdża tak codziennie na noc.. po takich ciosach jestem wrakiem człowieka straciłem ją i dziecko. Oczywiście powiedziała że mogę go zabierać jak będę chciał a ja go tak mocno kocham i teraz jestem rozdarty.  Czy brać dziecko do siebie co jakiś czas, czy będę cierpiał jeszcze bardziej. 

Skoro usynowiłeś jej dziecko z innym partnerem, Piszesz, że Jesteś ojcem "na papierze" co zapewne znaczy, że dałeś nazwisko, to Jesteś prawnie jego ojcem, niezależnie od zgodności genetycznej. Kochasz małego, to staraj się nadal być w jego życiu jako ojciec. Alimenty pewnie będziesz płacił, bo w razie czego Twoja ex o nie wystąpi. 

Mam nadzieję, ze w razie powtórki z rozrywki zasadzisz jej bardziej siarczystego kopa niż obecny kochaś.

A tak na przyszłość, to zalecam indywidualną terapię pod kierunkiem podniesienia poczucia własnej wartości...

Andrzej, myślałem że ja jestem pantoflem ... ale Ty chłopie ... 

smutna historia, i to bardzo kochałeś i ktoś to wykorzystał ...

Dnia 7.05.2021 o 17:51, Andrzej112233 napisał:

Witam na wstępie chciałbym przytoczyć Wam moją historię a mianowicie byłem z kobietą przez 6 lat. W połowie tego związku czyli po 3 latach powiedziała że nic do mnie czuje i chce się rozstać ale przed tym jak to powiedziała to widziałem że coś jest nie tak, że kogoś ma ciągle telefon w ręce, dystans.. itp. Aż w końcu się dowiedziałem że kilka dni później jak się rozeszliśmy przyjechał jej nowy i ją zabrał ze sobą za granicę oczywiście była w niebo wzięta zakochana itp. Ja cierpiałem strasznie nie mogłem się pozbierać.. trochę to trwało aż po kilku tygodniach było lepiej, zacząłem funkcjonować spotykać się z kobietami i było już ok. Po około 3 miesiącach od rozstania napisała do mnie w desperacji czy bym jej nie pomógł bo jest w ciąży i tamten facet ją poniżał itp. Generalnie okazał się ...em.. po głębokim zastanowieniu w głębi serca ją kochałem nadal więc postanowiłem jej pomóc. Przyjechała do Polski i zaczęliśmy być razem na nowo opiekowałem się nią, utrzymywałem i w końcu urodziło się dziecko, które jak już razem jesteśmy przyjąłem jako swoje i byłem ojcem na papierze. Teraz po około 3 latach kolejnych związku z nią i pokochaniu tego dziecka jak swoje znowu zaczęło się coś psuć między nami.. wpadła rutyna praca dziecko i dom nie mieliśmy czasu dla siebie i wpadliśmy w tą rutynę. Dawała mi znaki że coś by chciała zmienić w tym związku coś robić razem za bardzo wciągnęła mnie praca i weszła rutyna.. od jakiegoś czasu pisała z przyjacielem aż w końcu przyszedł moment że powiedziała chce się rozstać nie kocham cię już za bardzo się różnimy.. cierpiałem bardzo jak by mi ktoś tlen odciął wyprowadziłem się a na następny dzień przyjechał do niej przyjaciel i przyjezdża tak codziennie na noc.. po takich ciosach jestem wrakiem człowieka straciłem ją i dziecko. Oczywiście powiedziała że mogę go zabierać jak będę chciał a ja go tak mocno kocham i teraz jestem rozdarty.  Czy brać dziecko do siebie co jakiś czas, czy będę cierpiał jeszcze bardziej. 

Idź do mamusi by ci podtarła nosek.... A jak to zrobisz to bierz się za wychowywanie TWOJEGO DZIECKA!!! Na marginesie... jest szansa, że znów wróci do ciebie... jak będzie w kolejnej ciąży. 

Dnia 7.05.2021 o 17:51, Andrzej112233 napisał:

Witam na wstępie chciałbym przytoczyć Wam moją historię a mianowicie byłem z kobietą przez 6 lat. W połowie tego związku czyli po 3 latach powiedziała że nic do mnie czuje i chce się rozstać ale przed tym jak to powiedziała to widziałem że coś jest nie tak, że kogoś ma ciągle telefon w ręce, dystans.. itp. Aż w końcu się dowiedziałem że kilka dni później jak się rozeszliśmy przyjechał jej nowy i ją zabrał ze sobą za granicę oczywiście była w niebo wzięta zakochana itp. Ja cierpiałem strasznie nie mogłem się pozbierać.. trochę to trwało aż po kilku tygodniach było lepiej, zacząłem funkcjonować spotykać się z kobietami i było już ok. Po około 3 miesiącach od rozstania napisała do mnie w desperacji czy bym jej nie pomógł bo jest w ciąży i tamten facet ją poniżał itp. Generalnie okazał się ...em.. po głębokim zastanowieniu w głębi serca ją kochałem nadal więc postanowiłem jej pomóc. Przyjechała do Polski i zaczęliśmy być razem na nowo opiekowałem się nią, utrzymywałem i w końcu urodziło się dziecko, które jak już razem jesteśmy przyjąłem jako swoje i byłem ojcem na papierze. Teraz po około 3 latach kolejnych związku z nią i pokochaniu tego dziecka jak swoje znowu zaczęło się coś psuć między nami.. wpadła rutyna praca dziecko i dom nie mieliśmy czasu dla siebie i wpadliśmy w tą rutynę. Dawała mi znaki że coś by chciała zmienić w tym związku coś robić razem za bardzo wciągnęła mnie praca i weszła rutyna.. od jakiegoś czasu pisała z przyjacielem aż w końcu przyszedł moment że powiedziała chce się rozstać nie kocham cię już za bardzo się różnimy.. cierpiałem bardzo jak by mi ktoś tlen odciął wyprowadziłem się a na następny dzień przyjechał do niej przyjaciel i przyjezdża tak codziennie na noc.. po takich ciosach jestem wrakiem człowieka straciłem ją i dziecko. Oczywiście powiedziała że mogę go zabierać jak będę chciał a ja go tak mocno kocham i teraz jestem rozdarty.  Czy brać dziecko do siebie co jakiś czas, czy będę cierpiał jeszcze bardziej. 

Moim skromnym zdaniem, pierwsze co musisz sobie uświadomić to to że chociażby się dwoiła i troila to następnym razem nie ma żadnej szansy u Ciebie. Wogole to szacun za taką postawę, to się nazywa kochać i mieć jaja. Ale ta kobita naprawdę nie jest warta Ciebie i mam nadzieję że chociaż to do Ciebie dociera teraz. Dasz radę. Kto jak nie Ty!! 

Ta sytuacja wymagała od ciebie wielkiej odwagi i miłości. Ona tego nie doceniła, a szkoda bo nigdy nie znajdzie nikogo lepszego. Myślę, że jeżeli kochasz chłopaka to zabieraj go i nie zmieniaj tego, on na pewno ciebie też kocha. Może on doceni to czego jego matka nie doceniła.

A ona i tak będzie chciała do Ciebie wrócić

Jeżeli odetniesz się od dziecka będziesz tylko żałował, jesteś i będziesz dla niego ojcem, kochasz je i pielęgnuj tą miłość. I radzę już bez złożenia pozwu przelewać małe alimenty, jak obudzi się ze nie ma pieniędzy sąd stanie po jej stronie a ty będziesz tym złym, nieinteresującym się.. 

Odnośnie kobiety.. żadna kobieta która kocha nie potraktowała by tak ukochanego. Dostała drugą szanse i jej nie doceniła, kolejne skończyły by się podobnie.. Znajdziesz kogoś wartościowszego. 

Po pierwsze, nie dałbym jej drugiej szansy, po drugie nie bralbym tego dziecka, nawet jak jesteś ojcem na papierze i wychowywales 3 lata.