Jak często zdarza wam się śmiać?

Co kilka minut?

Kilka razy dziennie?

Co kilka dni?

Raz na kilka tygodni?

Czy kilka razy w roku?

A może nigdy, albo prawie nigdy?

I z czego się najczęściej śmiejecie, albo w jakich sytuacjach?

Czy kiedy zdajecie sobie sprawę, że coś było w stanie was rozśmieszyć, to cieszy was to, że się śmialiście, czy śmiech i wesołość są dla was normalką?

4 minuty temu, Ono napisał:

Czy kiedy zdajecie sobie sprawę, że coś było w stanie was rozśmieszyć, to cieszy was to

Tak, ostatnio tak. Przyłapałam się na takim szczerym uśmiechu. Pierwszy raz od dawna. 

4 minuty temu, Ono napisał:

śmiech i wesołość są dla was normalką

Tak. Codziennie. Należy tylko odróżnić poczucie humoru od uśmiechu zadowolenia, szczęścia. 

Mam chyba na myśli taki śmiech na głos, a nie to, że w SMS-sie napisze się cos dowcipnego i pusci emotkę z oczkiem i językiem

4 minuty temu, TakaJedna napisał:

Nigdy 

Masz depresję?

Mi zdarza się tylko kilka razy w roku i zawsze jest to dla mnie spore zaskoczenie i powód do radości

Zależy od dnia ale zazwyczaj często bo dobry nastrój to podstawa dnia codziennego.

4 minuty temu, feliz navidad napisał:

ja podobno cały  czas się śmieję, nawet jak się nie śmieję to ludzie nie wiedzą czy ja się śmieję czy nie 

Bo gdy dusza się śmieje tego oczy nie widzą

Uwielbiam uśmiechniętych ludzi. 🥰

16 minut temu, Solero napisał:

Zależy od dnia ale zazwyczaj często bo dobry nastrój to podstawa dnia codziennego.

To fajnie masz

9 minut temu, feliz navidad napisał:

ja podobno cały  czas się śmieję, nawet jak się nie śmieję to ludzie nie wiedzą czy ja się śmieję czy nie 

A ja rzadko się uśmiecham, a nawet kiedy próbuję, to mi to słabo wychodzi

2 minuty temu, agent of Asgard napisał:

Uwielbiam uśmiechniętych ludzi. 🥰

A takich, którzy mimo, że by chcieli i próbują, to się prawie nigdy nie uśmiechają? ;(

Kilka razy dziennie z jakiegoś shitu ale wyglada to tak:

1 minutę temu, Ono napisał:

To fajnie masz

Taka moja wesoła natura ale jak każdym mam i pochmurne dni

10 minut temu, Ono napisał:

A takich, którzy mimo, że by chcieli i próbują, to się prawie nigdy nie uśmiechają? ;(

Czuję się przy nich wyssany z energii.

5 minut temu, agent of Asgard napisał:

Czuję się przy nich wyssany z energii.

Czyli tak jak oni...

Przed chwilą, duży ogórek napisał:

Nie zdrowe bąki puszczasz.

Gaz rozweselający 

Albo łzawiący

Teraz w dorosłym życiu to jeszcze jest w miarę, jakoś się odnajduję z ludźmi, w sumie też sporo żartuję - choć to częściej inni śmieją się z moich żartów, a ja rzadko się śmieję.

Ale w dzieciństwie i w młodości to była masakra - wszyscy się non stop śmiali dobrze bawili i nie potrafiłem zupełnie znaleźć z nimi wspólnego języka...

3 minuty temu, Ono napisał:

Teraz w dorosłym życiu to jeszcze jest w miarę, jakoś się odnajduję z ludźmi, w sumie też sporo żartuję - choć to częściej inni śmieją się z moich żartów, a ja rzadko się śmieję.

Ale w dzieciństwie i w młodości to była masakra - wszyscy się non stop śmiali dobrze bawili i nie potrafiłem zupełnie znaleźć z nimi wspólnego języka...

Lepszy jest szczery śmiech raz na jakiś czas niż wymuszony non stop. Jeśli tego nie czułeś, i nie czujesz, to znaczy że temat nie był wart Twojego szczerzenia się. Ja mam tak, że każdy stres odreagowuje śmiechem i żartami (często nie w dobrym takcie), co może odbijać się na relacjach. Jest to mechanizm obronny. Zastanów się w jakim towarzystwie się obracasz i czy faktycznie czujesz pozytywne emocje z nim związane. 

3 minuty temu, Benniee napisał:

Lepszy jest szczery śmiech raz na jakiś czas niż wymuszony non stop. Jeśli tego nie czułeś, i nie czujesz, to znaczy że temat nie był wart Twojego szczerzenia się. Ja mam tak, że każdy stres odreagowuje śmiechem i żartami (często nie w dobrym takcie), co może odbijać się na relacjach. Jest to mechanizm obronny. Zastanów się w jakim towarzystwie się obracasz i czy faktycznie czujesz pozytywne emocje z nim związane. 

U mnie to jest zbieg różnych czynników, w niektórych sytuacjach jestem radosny. Chyba generalnie nie jestem zadowolony z mojego życia, ale wesołkiem swoją drogą nie jestem

2 minuty temu, Ono napisał:

U mnie to jest zbieg różnych czynników, w niektórych sytuacjach jestem radosny. Chyba generalnie nie jestem zadowolony z mojego życia, ale wesołkiem swoją drogą nie jestem

Taki Twój charakter. Nikt normalny bez sensu się nie szczerzy jak głupi. Życie to sinusoida i mamy prawo do odczuwania różnych emocji wraz z ich brakiem. Natury nie oszukasz ale możesz sprawić, że w Twoim życiu radosnych chwil będzie więcej. 

Rzadko,nawet gdy się zmuszam do śmiechu ludzie widzą moje smutne oczy i chyba czują że nie jest to szczery usmich

Ogolnie to smieje sie duzo i z byle czego, jak glupi do sera. Nawet przez sen zdarza mi sie smiac choc to podobno nerwowa reakcja.

czasami jak idę ulicą potrafię wybuchnąć śmiechem dżokera. 

Dnia 7.05.2021 o 21:44, TakaJedna napisał:

Żartowałam. Często się śmieje... Tak często, że niektórzy uważają mnie za wariatkę ponuraki.

Mam tak samo